ใต้แสงจันทร์ที่ยวนตา รู้ไหมฉันคิดถึงใคร มองดวงดาวที่อยู่บนฟ้ายิ่งหวั่นไหว * ฉันได้เพียงแค่อ้อนจันทร์ ฉันได้เพียงแค่ขอดวงดาวบนฟ้าในคืนนี้ ช่วยนำใจที่ฉันมี ฝากบอกให้เธอรู้.. ** ว่าเธอไม่เคยจะหมด เธอไม่เคยไปจากใจฉันในวันไหน ขอให้เธอได้มั่นใจ ขอให้เธอได้รู้ว่าคนๆนี้จะยังรักเธอสัญญา เพราะฉันมีเธอคนนี้ให้อุ่นใจ และฉันจะยังรักเธอตลอดไป คือบทเพลงที่แต่งขึ้นในคืนวันที่ตกอยู่ในอารมณ์เฝ้ารอและเพ้อละเมอหา บางทีการตกอยู่ในห้วงเวลาๆนึง ที่ไม่รู้จะเรียกมันว่าความรักหรือความหลง หลายครั้งที่มันทำให้เราได้สัมผัสกับคำว่าความสุขพอๆกับความทุกข์ ทุกข์ที่จะต้องรอให้แสงนวลของดวงดาวหายไปแล้วให้แสงจ้าของดวงอาทิตย์เข้ามาแทนที่ เพื่อวันรุ่งขึ้นจะได้พบเจอกับคนที่เฝ้ารอมาทั้งคืน แต่ความรู้สึกของคนเรามันก็ล้วนถูกเชื่อมโยงเข้ากับธรรมชาติทั้งนั้น การได้มองท้องฟ้ายามคำคืน มองแสงเหลืองอ่อนของดวงจันทร์ และได้สัมผัสกับอากาศเย็นก็อาจพาเราร่อนความคิดถึงไปหาเขาคนนั้นได้โดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน
5 มิถุนายน 2547 13:21 น. - comment id 280393
ทุกลมหายใจเข้าออกของกระแสกาล มีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันอธิษฐานวิงวอนจากฟ้า ต้องการมีคุณเคียงใกล้..กระซิบความจริงใจผ่านสายตา ทุกครั้งที่เห็นดาวตกฉันหวังว่า..คุณคงเห็นมัน นั่นไงเห็นไหม..อีกฟากฟ้า ดาวที่ตกลงมา..เปื้อนหยดน้ำตาของใจฉัน ทอแสงเรืองรอง..วางบนละอองฝนเบาบาง หากความรู้สึกไม่เคยเจือจาง..ยิ่งนานกลับทบทวี แวะมาให้กำลังใจครับ คุณเขียนได้ดีมากเลยนะครับ แต่แปลกไม่มีใครแวะมาเลย กลอนของคุณมีทั้งสัมผัส พร้อมด้วยความสวยงามของบทกลอน อย่าท้อนะครับ เขียนต่อไป ถึงไม่มีใคร ก็ยังมีเมกครับ โชคดีครับ บาย
5 มิถุนายน 2547 13:44 น. - comment id 280399
คุณครับเขียนได้น่าสนใจมากค่ะ
5 มิถุนายน 2547 18:48 น. - comment id 280565
แม้นเพลงนี้ไม่มีชื่อ แต่ก็สื่อในความหมาย เข้าใจได้มากมาย สุดบรรยายแต่แสนดี *-*เขียนได้ดีค่ะ*-*