.. ระดับรถกับพื้นยืนแตกต่าง ระยะห่างเกินก้าวราวกับเหว ขึ้นยังไงความสูงพุ่งถึงเอว อืม! ไม่เลวแม่ดูเหมือนรู้ใจ อุ้มเราขึ้นบันไดละไมยิ้ม เจ้าจิ้มลิ้มเดินข้างอย่างชิดใกล้ ตู้ที่สิบยังว่างไม่ห่างไกล มุ่งตรงไปข้างหน้ามิช้าไป แล้วเล็งหาที่หวังฝั่งข้างขวา แม่บอกว่าข้างนี้ร่มนั่งชมได้ ไม่โดนแดดตลอดวันนั่นประไร เห็นแล้วไงเป้าหมายวิ่งไปพลัน แม่เลือกวางของไว้ใต้ที่นั่ง ไม่คับคั่งตู้นี้ที่เลือกสรร ฝั่งตรงข้ามนั่งพิงหญิงมีครรภ์ นั่งเงียบงันดมยากับสามี ม้านั่งที่เราเห็นเป็นไม้ล้วน งามพิศชวนเนื้อเดิมมิเพิ่มสี ตั้งเรียงรายเป็นแถวตามแนวมี ชั้นสามนี้ร้อนหน่อยต้องคอยลม เสียงนายท่าประกาศกลัวพลาดรถ ขึ้นให้หมดร่ำลาน้ำตาประสม บ้างโบกมือพัลวันกอดกันกลม ก่อนจะข่มใจจากต้องพรากนาน รถค่อยเคลื่อนจากท่ากล้ากระโดด ดังพิโรธหวูดดังระฆังขาน เก๊ง เก๊ง เก๊ง โบกธงคงชำนาญ ขบวนคลานจากกรุงมุ่งบ้านยาย..
กุ้งหนามแดง 2 มิ.ย. 2547 19:26 น. - ID 54681 
841
13
0
2 มิถุนายน 2547 19:46 น. - comment id 279027
กอดก่ายกลม...คำว่าก่าย กับคำว่ากลม..ลักษณะกิริยาในคำ ไม่ต่อเนื่องกัน.. ถ้าเป็น กอดกันกลม ..จะชัดกว่า...ตรงนี้อย่ามองข้ามครับ..กิริยาการก่าย.....มันไม่กลม.. ถ้ากอดให้กลม ต้องกอดแน่นๆ ต่างคนต่างโอบกอดประมาณนั้น.... ผมไม่แจ้งทั้งหมดนะครับ เพราะใช้เวลา..ตรงนี้คุณก็ย้อนขึ้นไปอ่านพิจจารณา.. ก่อนลงกลอนคุณอ่านทวนอีกครั้งครับ..ให้ความหมายของคำที่ใช้ถูกต้อง...ต้องถอดเป็นคำๆครับ ขออภัยที่เข้ามาติก่อน...สวัสดีครับ..
2 มิถุนายน 2547 19:51 น. - comment id 279028
จริงด้วยค่ะ ..มุ่งสัมผัสมากไปเลยทำให้มันเป็นเช่นนี้.. เดี๋ยวย้อนขึ้นไปแก้ไขอีกรอบแล้วกันค่ะ.. ..
2 มิถุนายน 2547 20:20 น. - comment id 279030
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ขอเดินทางไปด้วยคนแล้วกันค่ะ อิอิ ชอบเที่ยวเหมือนกัน อิอิ
2 มิถุนายน 2547 20:25 น. - comment id 279031
..แพ๊คกระเป๋าได้เลยค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา..เอหรือว่าแค่เป้ก็พอ... ..
2 มิถุนายน 2547 20:26 น. - comment id 279032
แวะมาเยี่ยมคุณกุ้ง คุณกุ้ง แต่งเก่งจังค่ะ แม้จะมีสะดุดอยู่บ้าง แต่ก็ถือว่าใช้ได้ อิ อิ ตัวเองแต่งไม่เป็นหรอก เป็นแต่วิจารณ์คนอื่น 5 5 5 5
2 มิถุนายน 2547 20:30 น. - comment id 279033
นั่นจิ ยังสะดุดอยู่น่ะ...ตามแรงแกว่งของรถไฟเลย..555 ... ขอบคุณค่ะที่แวะมาวิจารญ์.. ..
2 มิถุนายน 2547 20:39 น. - comment id 279035
แพ็คกระเป๋าเลยค่ะ จะได้ไปอยู่หลาย ๆ วันหน่อย วันนี้ว่าง ขอมาชวนคุยหน่อยแล้วกันค่ะ อิอิ กลัวคุณกุ้งหนามแดงจะทิ้ง เลยรีบมาบอกว่า จัดกระเป๋าเดินทางเสร็จแล้วค่ะ อิอิ
2 มิถุนายน 2547 20:42 น. - comment id 279037
ไม่ทิ้ง ค่ะ..แวะไปจิบกาแฟบ้านคุณแล้ว ...ลืมล้างถ้วยแก้วอีกแล้ว...นิสัย...อิอิ... ...
2 มิถุนายน 2547 22:17 น. - comment id 279083
หน้าส่วนตัว
เห่อๆๆๆพูดได้คำเดียว ยอด เพื่อนรักเราแต่งได้เก่งจริงให้ภาพเหมือนดั่งไปด้วยกันเลยจ้า นับถือ.
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 06:44 น. - comment id 279198
มัทคิดถึงคุณยายจังค่ะ แต่คุณยายมัทท่านเสียไปได้สามปีแล้วค่ะ อ่านกลอนคุณกุ้งหนามแดงเสร็จแล้วนะคะ เพราะมากค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ
3 มิถุนายน 2547 11:09 น. - comment id 279257
คุณแก้วประเสริฐ: ขอบคุณค่ะ... คุณsun stromซ คุณมัท ขอแสดงความเสียใจด้วยน่ะค่ะ เรื่องคุณยาย... ขอบคุณที่แวะมาติ-ชม และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ.. เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ.. ..
4 มิถุนายน 2547 07:11 น. - comment id 279761
Your poem is very nice.. กลอนเพราะนะคะ
4 มิถุนายน 2547 09:26 น. - comment id 279790
ขอบคุณค่ะ คุณ Silky.. ..
4 มิถุนายน 2547 21:58 น. - comment id 280129
นั่งรถไฟ..ไปบ้านยาย..ในตอนสอง อ่านแล้วต้อง..อมยิ้ม..ด้วยความหมาย คิดถึงตอน..เด็กเด็ก..เดินทางไกล ไปเที่ยวบ้าน..ปู่ย่าไง..ใช่ใช่.เหมือนกันเล๊ย ..................................................................
6 มิถุนายน 2547 11:34 น. - comment id 280887
ติดตามดูอีกทีในตอนสาม อิ่มท้องหลามเหมือนกันอีกหรือไม่ อดีตรักหวานซึ้งตรึงจิตใจ เดินทางไกลคราวนั้นสุขสันต์จริง.. .. เหมือนกันเลย เด็กๆ สนุกสนาน ตื่นตา ตื่นใจ.. ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
