หน้าส่วนตัว
พูดเรื่องรักชักให้ใจขยาด
แสนอนาถจริงหนออ้อตัวฉัน
ถูกสะบั้นหั่นรักเกือบทุกวัน
จนใจฉันสุดพรั่นพรึงคะนึงกลัว
เมื่อวันวานผ่านเข้ามาในอดีต
ยังฝังจิตคิดไปแล้วใจสลัว
ทำร้ายหัวใจเราให้หมองมัว
สุดจะกลัวเผลอเจอหญิงแสนงาม
คนหนึ่งนั้นผ่านไปวิไลลักษณ์
ช่างงามนักรักฉันนั้นต้องห้าม
สูงสุดฟ้าหัวใจต้องห้ามปราม
ด้วยเธองามต่างฉันราวฟ้าดิน
คนที่สองผ่านเข้ามาในชีวิต
แสนสนิทชิดเชื้อให้หัวใจดิ้น
เธอสร้างรักมักให้มีมลทิน
เลยสูญสิ้นความรักยากกลับคืน
ที่สามนั้นพลันออดอ้อนซ้อนจริต
ทำให้คิดว่าแกล้งแสร้งรักฝืน
หลงรักเขาจนใจเรายากฟื้น
ไม่กี่คืนเข้าแล้วเลิกร้างไป
พอที่สี่เจอหน้าต้องหลบหนี
เพราะเงาที่หนึ่งถึงสามหวั่นไหว
ชักขยาดเรื่องรักหนักหน่วงหัวใจ
จะหาใครจักภักดิ์รักไม่มี.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 2 มิ.ย. 2547 14:15 น. - ID 54667 
690
28
0
2 มิถุนายน 2547 14:41 น. - comment id 278878
กลอนเพราะคับ.. แวะมาทักทาย ^_^
2 มิถุนายน 2547 15:26 น. - comment id 278895
รักมากเกินจะเอ่ย เราก็เคยถูกทอดทิ้ง พอพูดเรื่องความจริง คุณผู้หญิงก็คงเคย (ถูกทิ้งเหมือนกันแหละน่า) ***ไม่ได้ว่าใครนะครับ เป็นความจริง***
2 มิถุนายน 2547 15:45 น. - comment id 278900
.........อย่าขยาดเป็นอันขาดนะพี่ .....................คนที่เขาขาดเขาอย่าจะได้กันถมเถ ............พี่ต้องมีรักเจือจาน..ทุกๆคนนะครับ...ทุกคนต้องการ...วิจิตรด้วยละคนหนึ่ง
2 มิถุนายน 2547 17:48 น. - comment id 278989
รักซึ้งหนึ่งสองสามคอยตามหลอน รักสี่ซ่อนเก็บไว้ไม่เปิดเผย กลัวต้องพบผิดหวังดั่งเช่นเคย วันนี้เลยหนีหน้าลารักลวง
2 มิถุนายน 2547 18:09 น. - comment id 278999
just great!!!
2 มิถุนายน 2547 18:29 น. - comment id 279005
รักที่หนึ่งซึ้งนักยากหักได้ จึงทำให้ความคำถามหนึ่งสองสาม ไม่เคยคิดใกล้ชิดหรือติดตาม ค้นหาใครแทนนิยามรักของเรา *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ สักวันคงเจอคนที่ใช่นะค่ะและขอให้เจอในเร็ววันนะค่ะ*-*
2 มิถุนายน 2547 19:36 น. - comment id 279025
รักที่หนึ่งซึ้งใจใคร่ลองของ รักที่สองต้องห้ามตำราเห็น รักที่สามคงงามตามประเด็น รักที่สี่ลำเค็ญเลยเร้นใจ.. .. โอ้ว่า อนิจจาความรัก...ไม่รู้จบ.. แอบมาตอนเจ้าของบ้านไม่อยู่.. ..
2 มิถุนายน 2547 20:56 น. - comment id 279041
แหม..... จริงๆเล้ย ใจคน.. แวะมาทักทาย แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
2 มิถุนายน 2547 22:29 น. - comment id 279092
เมื่อความเหงามาเยี่ยมเยือน ทำให้เริ่มคิดถึงคนที่เราลืมเลือนไปว่ามีอยู่ แม้ว่าใครคนนั้นจะไม่รับรู้ ว่ามีคนคิดถึงเขาอยู่เหลือเกิน เมื่อต้องเดินเพียงคนเดียว ใจมันก็ห่อเหี่ยวแสนเหงา คิดถึงใครบางคนที่เคยเดินเคียงข้างเรา กับวันคืนเก่าๆที่มีเราเคียงข้างกัน เมื่อวันที่เริ่มรู้สึกอ่อนล่า หยาดน้ำตาก็เริ่มรินไหล มองหาข้างๆไม่เห็นมีใคร หัวใจบางๆ อ่อนไหว ..นี่จะมีใครคิดถึงเรา คิคิ โครตจะโชคร้ายในรักเจง ๆ อ่ะ ขอหั้ยสมหวังเร็ว ๆ นะก๊าบบบบ คิคิ นึกว่ามีเมกคนเดียวซะอีก มีเพื่อนแย้วว๊อยยยยยย ฟ้าดิน
3 มิถุนายน 2547 08:19 น. - comment id 279212
ดอกไม้.. และบทกวี...
.. เรนตั้งใจ..จะแต่งต่อ...นะคะ..
ตอนเย็น.. เรนจะมาต่อ..นะคะ..
...
3 มิถุนายน 2547 08:25 น. - comment id 279215
มาอ่านกลอนไพเราะค่ะคุณแก้ว อยากจะแซวจังว่า ไว้รอให้ครบ 12 ก็เป็นนางสิสองพอดีเลย..อิอิ
3 มิถุนายน 2547 13:15 น. - comment id 279306
คุณ รักคุณคับ
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยือนเสมอนะครับ โอกาสหน้าแวะใหม่นะครับซึ้งใจครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 13:22 น. - comment id 279315
คุณ ยโส
รักมิได้มากเลยนะน้องเอ๋ย
เพียงแต่เคยรักเขาถูกทอดทิ้ง
พอผ่านไปหาใหม่มาแอบอิง
ยังถูกทิ้งต้องนอนร้องเพลงรอ.
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 13:23 น. - comment id 279317
คุณ วิจิตร ภู่เงิน
ไม่ได้ขยาดหรอกครับแต่ว่า เหมือนเวรกรรมคงจะทำไว้มากเมื่อชาติก่อนนี้นะ รักเขาทีไลแห้วทุกทีครับ ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยมครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 13:25 น. - comment id 279324
คุณ ชูรส
ขนาดค้นหาตามตำราที่ว่าไว้
ยังเซไปเซมาน่าตาเฉย
มิขยาดจะทำไมกระไรเลย
จึงนิ่งเฉยเพื่อรอกาลเวลา.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากเลยครับ แฮะๆนี่แหละโลกแห่งการแห้วครับ
3 มิถุนายน 2547 13:27 น. - comment id 279326
ถ้าคิดที่จะรักใครสักคนไยต้องยึดติดกับอดีตที่เคยเป็น! แวะมาเป็นกำลังใจจ้า
3 มิถุนายน 2547 13:33 น. - comment id 279335
คุณ น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
Oh my god just great now...also but I cry and cry when my heart in fall my lovely why....why... and why.
kaewprasert
thank you you come to see my poem si
3 มิถุนายน 2547 13:42 น. - comment id 279345
คุณ ท่านผุ้หญิงไร้เงา
เป็นรักพบแรกนั้นสุดแสนสวย
แต่เธอรวยมากล้นพ้นความคิด
สองสามสี่ผ่านมาค่อยประดิษฐ์
แล้วความคิดสูญพลันละลายไป
เพราะรักนั้นหาใช่ด้วยใจรัก
พอประจักษ์ค้นพบไม่สดใส
คิดแต่เงินเงินเงินแสนกลุ้มใจ
โอ้ไฉนใจเจ้าเฝ้าแต่เงิน.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากเลยครับท่านผู้หญิงที่กรุณาผมเสมอมา
3 มิถุนายน 2547 13:46 น. - comment id 279347
คุณ กุ้งหนามแดง
โอ้พูดไปหัวใจให้แสนช้ำ
มันระกำเอ่ยอ้างเมื่อคิดถึง
หนึ่งสองสามสี่อีกห้าตราตรึง
เพียงคำนึงแต่เงินต้องจากลา.
แก้วประเสริฐ.
เลยกินแห้วเลยเพื่อนรัก...พูดเรื่องรักแล้วหนักเฮด.จริงไหมเพื่อนรัก
3 มิถุนายน 2547 13:49 น. - comment id 279351
คุณ กระดาษกาว
ครับรักนั้นมีหลายรูปแบบผม ทดลองมาแล้วจึงเอามาเขียนไว้คลายอารมณ์เล่นครับ อย่างไรก็ตามขอบคุณมากนะครับที่ไม่ทิ้งแก้วฯคนนี้ครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 13:54 น. - comment id 279356
คุณ เมกกะ
ความเหงานี่แหละสำคัญนัก เพราะเหงาหาเพื่อนหญิงไว้เพราะคุยกับเพื่อนชายมาแล้วก็ไม่ตื่นเต้น เลยหาผู้หญิงมาบ้างเพราะคิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่าเมื่อเด็กมีเพื่อนหญิงมากว่าชายคงจะเข้าใจหญิงได้ดีไม่เท่าไหร่ พอเอาเข้าจริงๆนะคุณเอ๋ย หัวใจแทบจะวายให้ได้เชียว คุณยังหนุ่มแน่นระวังเน้อ อย่าเจอเช่นผมล่ะแล้วคุณจะรู้ว่าสวรรค์นะนิดเดียว นรกนะใหญ่โตสุดล้ำลึกเลยเชียวล่ะ .....อิอิ ...ระวังเน้อ..
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 13:56 น. - comment id 279361
คุณ rain
ครับผมจะไปติดตามชม แต่ว่าเจอชื่อคุณทีไรต้องเข้าไปร่วมเสวนาทุกทีนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 14:02 น. - comment id 279365
คุณ กาพย์นภาลัย
แหะๆๆคงจะไม่หรอกครับเพราะผมไม่ใช่พระเอก รูปก็ไม่หล่อ แค่พอมีพอกินเท่านั้นเอง ไปวัดวาได้แค่ตอนดึกๆเท่านั้นเองแหละครับ ขอบคุณมากนะครับ แล้วแวะมาใหม่อีกนะครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 15:19 น. - comment id 279419
กลอนก็เพราะ ดอกไม้ก็สวย
3 มิถุนายน 2547 15:46 น. - comment id 279432
5555 สงสารจังเลย.. ทิ้งสาวมาก..กว่ามั้ง.. หาว่าสาวทิ้ง... **-** แวะมาเยี่ยมจ้า
3 มิถุนายน 2547 16:43 น. - comment id 279451
คุณ ฤกษ์
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมชม ผมก็พยายามอยู่เหมือนกันเพื่อเสนอสนองความต้องการผู้อ่านอยู่ครับ โอกาสหน้าแวะมาใหม่นะครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 16:49 น. - comment id 279457
คุณ namsai
ขอบคุณมากครับที่สงสารผม ผมจะเล่าให้ฟังนะ คืออย่างงี้ ผมไปคลุกคลิ๊กเรียกว่าจีบนั่นแหละ เขาพูดว่าหน้าตาอย่างนี้นะไปเอากระจกส่องหน้าก่อนแล้วค่อยมาคุยด้วย คุณว่าผมทิ้งหรือเขาทิ้งครับ แต่ช่างเถอะครับรูปธรรมนามธรรมก็แบบนี้แหละครับ คนสวยก็ย่อมคู่กับคนรูปหล่อ ตัวผมรูปไม่หล่อก็เลยแห้วครับ ขอบคุณมากนะครับที่มาเยี่ยมเสมอครับและอย่าทอดทิ้งผมอีกเสียล่ะครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 16:49 น. - comment id 279458
จะมีคนที่ห้าไหมนี่??? มาทักทายค่ะ กลัวคุณแก้วจะลืมนางฟ้าไป สบายดีนะคะ ยังคิดถึงเสมอเลยค่ะ
3 มิถุนายน 2547 17:02 น. - comment id 279463
คุณ นางฟ้าซาตาน
ฮ้าๆๆๆ ตราบใดผมยังกินแห้วอยู่ ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นอาจารย์สอนไว้ ไม่รับปากครับจะหาไปเรื่อยๆแหละ อิอิ คงไม่ว่ากันนะครับเพื่อนรัก เป็นธรรมดาของโลกจ้า แต่คุณดีหน่อยที่ความรู้ดีสวยก็สวย ไม่เห็นหน้าหรอกแต่คิดว่าคุณคงสวยนั่นแหละถึงได้ตั้งชื่อว่านางฟ้า คำว่าซาตานกลัวคนจะมาจีบกระมังให้น่ากลัวไว้ก่อน อิอิ ฮ้าๆๆ อิอิ จริงไหมครับ
แก้วประเสริฐ.
3 มิถุนายน 2547 21:31 น. - comment id 279549
สี่คนเอง อย่าพึ่งท้อนะคะ เป็นผู้ชายอกสามศอก เข้มเต็มร้อยแบบคุณแก้วฯ เพื่อนของเพียงคนเดียวคนนี้ ขยาดได้ไงคะ เพียงคนเดียวเชียร์ขาดใจ รักแท้ไม่ได้เกิดขึ้นได้แค่เพียงครั้งเดียวในชีวิตนะคะ หากหยุดเดินทาง แล้วจะค้นพบคนที่ใช่ คนแห่งความสวยงามในชีวิตของเรา ได้งัยล่ะคะ สู้ๆ ค่ะ เพื่อน จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
4 มิถุนายน 2547 11:26 น. - comment id 279827
คุณ เพียงคนเดียว
เพื่อนรักขอบคุณมากในน้ำใจของเพื่อนที่สงสารไม่ทอดทิ้งแก้วฯไป อย่างไรก็ตามต้องแล้วแต่วาสนานะ ปล่อยๆบ้างก็ดีมาคิดแต่งกลอนเล่นกันสนุกกว่าตั้งแยะเลยครับ สุดซึ้งใจเลยแก้วฯพูดไม่ออกครับ พูดได้ว่าขอบคุณซึ้งใจคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
12 มิถุนายน 2547 15:50 น. - comment id 282684
เก่งจังค่ะ..แล้วสับรางอย่างไร?คะเนี่ย..ถามจริง.. แวะมาเยี่ยมนะ...มาช้าดีกว่าไม่มาอ่ะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
