ผ้าคลุมไหล่ ..ภาคโอบซับน้ำตาฟ้า

tiki

๏`*:-ผ้าคลุมไหล่ `*:โอบซับน้ำตาฟ้า`*:-๏
ภาคฟ้า
๏ ๏  โอบฟ้า..ซับน้ำตาให้,.-:*``*:-   ๏ ๏
เพลงวันคอย...
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=594
กลอนเจ็ด
         ๏  เชือดใจ..มาเรียง...เคียงบนพื้น
หยิบยื่น...รอยใจ...ให้เห็นเห็น
กี่ใจ..กี่ใจ...ต้องตายเป็น
บำเรอ...เธอเซ่น...ปลงสังเวย   ๚ 
          ๏  สนุก..หนักหนา...เลยสินะ
เหวอะหวะ...สะใจ...ได้เปิดเผย
มองเห็น...เมินหมาง...เหมือนอย่างเคย
ชื่นใจ...ไฉนเลย....ให้บทเรียน   ๚ 
         ๏  ฤาเมตตา....ไม่มี....พี่น้อง
ฤาเมตตา...ทั้งผอง....ไม่เขียน?
ฤาเมตตา...สู้ได้ใน....ทางเพียร
ฤาเสี้ยนสอด....อ่อนช้อย.....รอยแค้น...? ๚ะ
กลอนแปดเก้าสิบ
         ๏   พี่หยิบยืน...ผ้าผืนนี้...คลี่ให้เจ้า
คลี่คลุมไหล่...ไล่รอยเหงา...อันแสบแสน
ขอผ้าพี่..ซับใจ..ให้สุดแดน
ลึกกว่าแม้น....จะเข้ารับ.....ซับน้ำตา   ๚ 
        ๏  ก็เมื่อทุกข์..รุกล้ำ....กระหน่ำนั้น
ก็เมื่อฝัน...มันไม่คบ....ทุกข์สบหน้า
พี่ช่วยเธอ...เลือนฝัน.....ตามสัญญา
ปราถนา....เพียงให้คลาย....หายทุกข์ตรม   ๚ 
       ๏  อยากได้ยิน...เสียงเสสรวล....รัญจวนฝัน
อยากให้วัน...เก่าคืน...ชื่น...ไม่ขม
ด้วยเมตตา...อย่าล้ำเส้น.....เป็นพรพรหม
มอบด้วยจิต.....ชื่นชม...บริสุทธิ์ใจ   ๚ 
       ๏  รู้เธอเหงา....เศร้านัก....จักขื่นขม
ผ้าคลี่แทน.....โอบลม....พรมไว้ให้
แทนความอุ่น.....สอดประสาน.....ละลานใน
ถนอมใจ.....เจ้าไว้.....ด้วยเมตตา   ๚ะ 
กลอนเจ็ด
           ๏   รักเอย...เจ้าเคย...รู้บ้างฤา?
       ยึดถือ....ภาพฝัน....วันผวา
       ยึดมั่น...ไม่จีรัง....ครั้งครา
       ผวา...เพียงร่าง....อย่างนั้น  ๚ 
             
           ๏   เจ็บลึก...เพียงเท่าไหน....ให้เห็น
       บาดลึก...จนเยือกเย็น....บาดฝัน
       น้ำตา...เจ้าหลั่งไหล.....ใจนั้น
       ผ้าพี่....ซับมัน.....จนหมดแล้ว  ๚ 
          ๏   เก็บไว้ ...นะเจ้า..เยาวมิตร
       เชยชิด....สนิท.....ก็เพียงแผ่ว
       ลูบไล้...อกเจ้า....รอยฝากแนว
       เกลี่ยให้....เจ้าดวงแก้ว...รอยแผล  ๚ 
          ๏   ไฉน..หม่นหมอง..ถึงร้องไห้
        อาลัย....หรือ กระไร ...กระแส?
        ข่มเถิด....ดวงใจ..อย่าได้แล
        น้ำตา....ชายแม้.....ก็น้ำตา   ๚ 
          ๏ ...พี่ไป....ทางพี่...จะกี่ช้ำ
        เคี่ยวกร่ำ...ประดาบ..ก็ทาบท่า
        จรรโลง ....ทางเดี่ยว..เปลี่ยวเอกา
        ลับตา.....ไม่ลับใจ......ในวรรณกรรม     ๚ะ๛-
                           
 ทิกิ_tiki
               
เพลงวันคอย...
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=594
..@..,_,.-:*``*:-.,_ฝันนั้น:-.,_,.-:*` 
ผิดกฎหมายด้วยฤา?.-:*`*``*:-.,_,...@ .-: 
  
``*:-.ฤา,_,.-:*``ฝันนั้น*:-.,_,.-:*``มิใช่สิทธิ์ *:-.,_,.-:*``*:-ของฉัน ? ,.-:
*``*:-.,_,.-::-.,_,.-:*``*:-  
 ทิกิ_tiki
   
เคาะแป้นพิมพ์ ..
จารจดลงเวลา.ณ. หน้าเครื่อง 
กรุงเทพฯเมืองฟ้าอมร...ประเทศไทย
ณ.ฯ เพลา..๑๙:๓๕ นาฬิกา
ค่ำพระอังคาร   ๑ มิถุนายน  พุทธศักราช ๒๕๔๗
วัน ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๗
  
ภาคฟ้า คือหน้านี่ให้อ่านใหม่
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=54595
แล้วคราวนี้จะผ้าคลุมไหล่ ภาคเดิม แบบ ภาคพื้นดิน
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=53775
  ๏ ๏  ....ผ้าคลุมไหล่... ๏ ๏ 
        ๏   พี่คลี่ผ้าคลุมไหล่เพื่อให้เจ้า
เงยหน้าเถิด....รับเอา....ผ้าคลุมพี่
พี่ถักทอ....กับมือเอง...ด้วยชีวี
ด้วยฤดี....ของพี่เอง....ไม่เกรงใคร๚ 
       ๏   ผ้าพี่ไม่...ไร้เดียงสา....อย่างใครเขา
แต่หัวใจ....พี่นี้เอา.....เข้ามาใส่
มันซื่อซื่อ.....พี่นี้ถือ.....มาหมดใจ
มาเทให้.....สอดสานใส่....ในผ้าน้อย๚ 
      ๏   คลุมเจ้าไว้....หากเจ้าไร้....ใครจะพึ่ง
ให้คำนึง....ถึงคำเอ่ย.....เคยใช้สอย
ด้วยเหตุผล.....บนโลก....โศกซ่านคอย
เป็นร่องรอย......อาดูร.....พูนน้ำตา๚ 
      ๏   พี่เปิดใจ.....ให้ฟัง.....กี่ครั้งแล้ว
เจ้าดวงแก้ว......เคยแน่แน่ว.....หรือไม่หนา..?
ก็แต่เห็น.......ลวงเล่ห์.......รวนเรมา
เดินโซซัด.......เซกายา.....กี่คราครั้ง๚ 
      ๏   พี่ก็เซ....น้องก็เซ.....เร่หารัก
ผ้าทอทัก....รักและร้าง.....กลางความหลัง
มันเป็นจริง.....ทนไม่ได้.....ใจจึงพัง
ก็ไม่รั้ง......ให้เจ้าฟัง......กรดหัวใจ๚ 
      ๏    ทรมาณ....เจ้านี้นาน.....มาแรมเดือน
เจ้าคือเพื่อน......ไม่เลือนรัก.......ไม่ผลักไส
ฤาจะทน......ฝนกรด....ที่รดไป
เปียกแสบให้......เจ็บระกำ....เกินช้ำทน๚ 
     ๏   เจ้าคือเพื่อน.....ไม่เชือนแช.....แน่กว่าอื่น
คอยหยิบยื่น.....ช่อรักให้.....ไม่บ้าบ่น
ไม่ทุกข์ท้อ.....แม้นจะเจ็บ.....อยู่พิกล
ยังเวียนวน......ตามวอน.....คอยอ้อนอึง๚ 
      ๏   แค่เรื่องเก่า.....เจ้ายังร้อน....ไม่ห่อนหยุด
แล้วโลกจริง.....ฤาจะผุด....ลมเพชรหึง
ซ้ายก็เขา.....ขวาก็เรา......เฝ้าคำนึง
อย่าปั้นปึ่ง.....ฟังคำจา......พี่มาวาง ๚ 
     ๏   เมื่อวันเจ้า....เข้ามา...ท้าทายพี่
ว่าไม่มี.....รักเสียหรอก....อย่าบอกอ้าง
พี่ก็เตือน....หญิงและชาย....อย่าหมายจาง
เล่นกับไฟ.....จะไหม้พร่าง....เผาเป็นจุณ๚ 
     ๏   พี่ไม่ทวง....ใจเจ้า....อันเขลานั้น
แต่นึกวัน.....เจ้าไม่ฟัง....นั่งหัวหมุน
แต่บัดนี้....รักทั้งใจ.....เทหมดบุญ
ให้เป็นทุน....ทาบไหล่ ....เจ้าให้พอ๚ 
     ๏  ด้วยวัยเจ้า...ยังเยาว์นัก....รักอีกมาก
ให้เจ้าฝาก....ให้เจ้าฝัง....คลั่งเต็มศอ
พี่ไม่ผูก....เจ้าไว้.....ไม่พะนอ
เพียงคลุมบ่า......ค่าเคล้าคลอ.....รักพี่มี๚ 
   ๏  พี่เทใจ...ให้ทั้งใจ...เอาไปเถิด
จะเตลิด....เพริดไปไหน....ก็ใจพี่
จะตามรู้.....เป็นคู่ใจ.....ในกวี
รักพี่นี้.....ฝากชิดใจ.....ไปนิรันดร์๚ะ๛ 
,...@.:-.,_,.-:*`` ฝัน..อีกสักวัน ได้ไหม? ``@...*:-.,_,.-:*.@...-:*``*:-.,_  
,.`@...,_,....*:-.,_,.-:*``จะขอฝัน....ตรงนี้......จะได้ไหม...? ``@...*:-.,-:*.@...-:*``*:-.,_  
  ๏ ๏  ....ผ้าคลุมไหล่... ๏ ๏ 
 
๏ทิกิ_tiki ๚
 จารหน้าจอ จบเดี๋ยวนี้ ๘:๑๕ นาฬิกา
 เช้าพระพุธ ๑๙ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
     
สงวนลิขสิทธิ
Copyright ..All rights reserved  
ทิกิ_tiki
 ๏ ๏ โอบฟ้า..ซับน้ำตาให้,.-:*``*:-   ๏ ๏
อ่านกันให้พอเลย วันพระวันเจ้า ยังไม่ปลงกันเล้ย น้องเอ๊ย
ลงให้มันชาชืดฝังหัวใจหินกัน วันวิสาขบุชานะเนี่ย