ให้จนหมดหัวใจจนไหวอ่อน ความอาทรผูกพันมันไร้ค่า ยิ่งทำดียิ่งแย่ยากเยียวยา ระยะห่างมากกว่าจะคว้ามัน ความมั่นคงที่มีดีเสมอ แต่ว่าเธอมองเห็นเป็นแค่ฝัน แค่ละอองว่างเปล่าดั่งเงาควัน ท้ายสุดนั้นยอมจากพรากเธอไป พอแล้วพอฉันขอพอดีกว่า รักไร้ค่าฆ่ากันเกินกลั้นไหว หมดเรี่ยวแรงแย่งยื้อได้อะไร รักตัวเองรักใจดีกว่าเธอ ยอมยกธงยอมแพ้แก่ความรัก หากเธอจักไปไหนได้เสมอ ลอยตามลมชมชื่นระรื่นเธอ อยากจะเพ้อรักใครไปได้เลย... ...................................
2 มิถุนายน 2547 00:29 น. - comment id 278624
ยอมยกธงยอมแพ้แก่ความรัก พอแล้วภักดิ์เก็บรักไว้เสมอ ไม่ขอพบไม่ขอรักพักแค่เธอ เจ็บเสมอที่มีรักพักหัวใจ *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ ยกธงเลยแบบนี้ต้องบอกพี่กี้อริสมัน พงษ์เรืองรองนะจ๊ะ อิอิ ราตรีสวัสดิ์จ๊ะ หลังฝันดีนะจ๊ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
2 มิถุนายน 2547 00:54 น. - comment id 278636
วันนี้สิดน้องเปา..มาแปลกแฮะ.. เศร้าจัง... เอ....หรือนี่คือ..ภาพลวงตา ??? ..................... 555 แวะมาป่วนก่อนนอน...
2 มิถุนายน 2547 01:25 น. - comment id 278642
กอดเธอในยามที่เธอกอดเขา รักเศร้า ... ยามที่เธอสดใส แคร์เธอ ... ตอนที่เธอ ... แคร์แต่ใคร แพ้พ่าย ... แพ้หัวใจ ... เธอไม่มอง รักเรา ... เก่าไป ... ใช่ไหมนั่น คืนและวัน ... ไม่อาจคืน ... สู่เราสอง ฉันรัก ... แต่เธอไม่ ... น้ำตานอง คงต้องลอง ... ตัดใจ ... ไปเสียที กลอนเพราะจัง ... ชอบๆ
2 มิถุนายน 2547 01:27 น. - comment id 278643
ยอมยกธงลงแล้วแก้วตาพี่ จะไม่มีวันมาแม้คราไหน ขอเป็นโสดโดดเดี่ยวเที่ยวเรื่อยไป ทุกข์แค่ไหนยอมทนเพื่อตนเอง
2 มิถุนายน 2547 01:48 น. - comment id 278651
แค่เธอมองเห็น ก็ถือเป็นบันไดก้าวแรกสู่ความสำเร็จแล้วครับ
2 มิถุนายน 2547 08:28 น. - comment id 278680
อิอิ.... วันนี้มายกธงแล้ว.... จะได้กินก๋วยเตี๋ยวซะที.... ปิดร้านไปนาน.... ........................................ แซวก๊าน....เขียนแนวนี้ก็เพราะดีนะ ........................................
2 มิถุนายน 2547 08:56 น. - comment id 278702
กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ความหมายก็โดนใจ มาแวะทักทายและชื่นชมค่ะ
2 มิถุนายน 2547 10:20 น. - comment id 278746
ยังหวานไม่เปลี่ยนเลยนะคะ ถึงจะเป็นกลอนที่ออกจะเศร้าๆก็เหอะ ลืมชม.. สาวสวยในรูปยังน่ารักเหมือนเดิมเนอะ มาทักทายค่ะ
2 มิถุนายน 2547 11:50 น. - comment id 278765
ก็ได้แต่ทำงาน นั่งร้องไห้คนเดียวอยู่นี่น้า ไม่ไปหาเค้าซะทีนะ น้องเอ๋ย เห็นใจจริงๆ
2 มิถุนายน 2547 12:27 น. - comment id 278795
อย่าเพิ่ง *ฟันธง* ว่ายอม *ยกธง* ซิคะ อดีต...มักหวนคืนเสมอจ้า.... ..........................................................
2 มิถุนายน 2547 13:52 น. - comment id 278835
จะนานเท่าไหร่..รูปพี่เปาก็ยังสวยเหมือนเดิมนะคับ อิอิ..กลอนก็เพราะด้วยเน้อ.. คิดถึงขอรับพี่.. ไม่ได้เข้ามาซะนาน ^_^
2 มิถุนายน 2547 14:02 น. - comment id 278850
เขียนได้ดีจังเลยครับ หวานเศร้า..อ่านแล้วใจวาบหวามอีกด้วย เขียนได้เก่งมากเลยครับ
2 มิถุนายน 2547 14:26 น. - comment id 278872
ยอมลดธง ลงครึ่งเสา ด้วยเศร้าสร้อย ที่น้องปล่อย พี่ลอยแพ เกินแก้ไข อยู่กลางเกาะ ไร้ที่เกี่ยว เปล่าเปลี่ยวใจ หาธงชัย โบกไสว รอใครมา พี่คงจะไม่ยอมยกธงขาวง่าย ๆ หรอกจ้า
2 มิถุนายน 2547 14:26 น. - comment id 278873
แวะมาอ่านค่ะเพราะนะคะ
2 มิถุนายน 2547 14:58 น. - comment id 278884
รักพ่ายแพ้ทำให้ใจรันทด ดุจดั่งมดพ่ายแพ้ในของใหญ่ แม้นร่วมด้วยช่วยกันสักเท่าไร ก็ไม่ได้สมเจตนาสามอารมณ์. แก้วประเสริฐ.