แตก็ต่อใหม่..ไม่เคยท้อ เกาะท่อนไม้...ลอยไป...ในสายชล น้ำเชี่ยววน...เกินทาน...ต้านไม่ไหว ปล่อยตัวเอง...เคว้งคว้าง...ตามทางไป ปล่อยให้ไหล...ตามสายกรรม...ช้ำชีวี ไหลเลื่อนลอย...ล่องไป...ในสายชล กระแทกทน..ชนแก่งกรรม...ช้ำเหลือที่ บอบช้ำจน...เกือบจมหาย...ในนที แต่ยังดี..เกาะได้ยืน...กล้ำกลืนนอน จึงคิดทำ...แพชีวิต...คิดขึ้นใหม่ หากิ่งไม้...ลอยน้ำ...กำรวมขอน ผูกพอให้...ยวบไหว...ไม่สั่นคลอน ไม่เหมือนก่อน...มัดไม้แก่น....แน่นเกินดี ให้ยวบไหว...ลอยไป...ในสายน้ำ ชนแก่งกรรม...ข้ามไป...ไม่แยกหนี ผจญภัย..ในสายน้ำ...แห่งชีวี แพลำนี้...จะลอยอยู่...สู้ธารกรรม @@@@@@@@@@@@@ .......เคยท้อ ...แต่ไม่ขอสิ้นหวัง...... @@@@@@@@@@@@@
1 มิถุนายน 2547 22:09 น. - comment id 278497
เป็นกำลังใจให้เพื่อน..ดีมาเลยคับ... แต่งได้เยี่ยมยอด..อ๋อ..ยอดเยี่ยม.. *แวะมาทักเยี่ยมคับ..
1 มิถุนายน 2547 22:09 น. - comment id 278498
ดีมีความหมายดีมากครับ
1 มิถุนายน 2547 22:18 น. - comment id 278505
บอกแล้วว่าทาเคชิเก่ง.... สู้เขานะ...
1 มิถุนายน 2547 22:29 น. - comment id 278519
เก่งมากๆเลยค่ะ เพราะจังๆ
2 มิถุนายน 2547 00:13 น. - comment id 278603
อ่านแล้วได้กำลังใจดีนะคะ
2 มิถุนายน 2547 00:14 น. - comment id 278611
จะเปลี่ยนแผนชีวิตจะคิดใหม่ กับความช้ำเรื่อยไปใจหมองเศร้า จะเปลี่ยนไปเป็นสุขสนุกเอา และทิ้งเจ้าความเหงาให้ช้ำตรม *-*จะทิ้งความเหงา ความเศร้าเสียที แผนนี้น่าจะเข้าทีดีเหมือนกันนะค่ะ อิอิ กลอนปรัชญาสุดยอดจริง ๆ เลยค่ะ เก่งจัง*-*
2 มิถุนายน 2547 08:21 น. - comment id 278676
ถูกต้องนะคร๊าบ ......................................................... แพชีวิต..ลำใหม่..ได้ต่อขึ้น มัดเป็นผืน..ยวบไหว..ด้วยใจสู้ ไม่ให้แน่น..เหมือนก่อน..สอนเป็นครู ได้เรียนรู้..ประสบการณ์..ที่ผ่านมา ......................................................... ประสบการณ์.... สอนให้เรารู้จักใช้ชีวิต.... ที่ไม่ควรยึดติดเกินไป.... ......................................................... รู้สึกดีมาก ๆ ที่ได้อ่านกลอนนี้ .........................................................
4 มิถุนายน 2547 14:13 น. - comment id 279887
แตกก็ต่อใหม่...จะท้อไปใย กำลังใจสร้างได้ด้วยตัวเอง @@@@@@@@@@@@ ขอบคุณคนอ่านครับ