ปัญหา..ปัญญาชน

น้ำตาซาตาน

มืออ่อนนุ่ม.สัมผัส.ที่ชัดเจน
ไม่ซ่อนเร้น.แววตา.น่าพิสมัย
กุมมือมั่น.ฉันเธอ.เสมอไป
สองหัวใจ.แนบใน.อกเดียวกัน
ทุกทุกวัน.ฉันเธอ.แม้นพานพบ
เฝ้าประจบ.เอ่ยคำ.อยู่พร่ำมั่น
ยังชื่นชม.นิยม.คำรักกัน
แม้ผ่านวัน.เดือนปี.ไม่มีหน่าย
วันฉันเจ็บ...ปวดร้าว...เศร้าในอก
น้ำตาตก...มืดทาง...จะย่างกราย
มองทางขวา...เลี้ยวตา...หาทางซ้าย
ไม่มีใคร...สุดท้าย...ยังมีเธอ
พระจันทร์เพ็ญ...งามเด่น...ท้องนภา
สวยสง่า...ท้องฟ้า...ช่างเลิศเลอ
เปรียบความงาม...สดใส... กับใจเธอ
ยากเสมอ...ใจเธอ...ช่างงดงาม
เธอจะก้าว...เราก้าว...ไปข้างหน้า
จะไขว่คว้า...ความสุข...ทุกทุกยาม
เธอเคียงข้าง...ทุกอย่าง...ช่างงดงาม
หมดคำถาม...คำตอบ...ฉันชอบเธอ
พายุรัก...สงบรื่น...น่าชื่นใจ
พายุร้าย...ได้ที...มีเสนอ
ฐานะเคย...ดียิ่ง...สิ่งปรนเปรอ
กลับพบเจอ...เหตุร้าย...ไม่เข้าที
บ้านหลังโต...คุณพ่อ...ท่านก่อสร้าง
ที่ดินกว้าง...คุณยาย...ให้ไว้นี้
เมื่อมีเหตุ...เป็นไป...ไม่ค่อยดี
ต้องใช้หนี้...ขายสิ้น...ที่ดินนา
แหวนวงเก่า...ของเรา...คุณแม่ให้
วันสุดท้าย...ก่อนตาย...ให้สัญญา
แม่หวงแหน...แหวนนี้...มีที่มา
เป็นของย่า...รักษา...ไว้จงดี
มาบัดนี้...ไม่มี...จะยาไส้
จึงจำใจ...นำไป...ชำระหนี้
ของเก่าแก่...ในบ้าน...ที่ว่าดี
ไม่เหลือมี...แต่นี้...มีแต่ตัว
เธอคนเดิม...เคยข้าง...ไม่ห่างหาย
ก็กลับกลาย...หายไป...ใจมืดมัว
เคยฝ่าฟัน...ตอนนั้น...ฉันเคยกลัว
ตามืดมัว...ข้างตัว...เธอข้างกาย
ดวงตามืด...ไร้ทาง...สางปัญหา
ดวงปัญญา...ไร้แสง...แถลงไข
กำปืนแน่น...แค่นคู้...สู่หัวใจ
นิ้วเหนียวไก...ไขปัญหา...ปัญญาชน				
comments powered by Disqus
  • ทิกิ:tiki

    31 พฤษภาคม 2547 23:15 น. - comment id 277831

    อย่าตัดสินปัญหาอย่างนั้นนซี ไม่เห็นด้วยเลยตัวเอง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    31 พฤษภาคม 2547 23:45 น. - comment id 277854

    ชอบกลอนนี้ค่ะ เนื้อหากินใจดีจัง  ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • พันดาว

    1 มิถุนายน 2547 10:43 น. - comment id 278029

    คิดถึงเช่นกัน...
    เพราะมาก...
    เนื้อหา สะท้อนใจจัง...
    
  • แก้วประเสริฐ

    1 มิถุนายน 2547 13:07 น. - comment id 278126

    ดวงตะวันพลันมืดยังกลับสว่าง
    เมฆาบังยังหายคลายคืนหนอ
    นับอะไรปัญหาไม่มากพอ
    คุณนั้นหนอแก้ไม่ได้ให้รู้ไป.
    
                     แก้วประเสริฐ.
    
    ครับงามครับ
  • เมกกะ

    1 มิถุนายน 2547 19:46 น. - comment id 278370

    คุณรู้สึกไหมว่า..
    ในวันนี้ไม่มีเขาแล้ว..คุณต้องมานั่งเสียใจ
    ในวันนี้ไม่มีเขาแล้ว..คุณต้องเดินเพียงลำพัง
    ในวันนี้ไม่มีเขาแล้ว..จะได้ไม่ต้องมีใครมากวนใจอีก..
    วันนี้ไม่มีเขาแล้ว.. คุณได้เรียนรู้หรือยัง..ว่ารัก คืออะไร..
    หลายคนไม่เคยรู้ หลายคนไม่เคยสนใจ..
    เลิกกันแล้วจบกัน ..ไป
    แต่หลายคน..เมื่อไปเจอกับคนใหม่..ที่ไม่ดีเท่าคนเก่า
    เขากับรู้ว่า ตลอดเวลาสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นค่าเลย..
    กลับมีค่ากว่าทุกวัน..
    กลับเป็นสิ่งที่หาค่าไม่ได้..น่าเสียดาย
    มีไหมที่ต้องการเรียกร้องให้คนที่.. ไร้ค่า กลับมาดังเดิม..
    
    แวะมาทักทายครับน้องณิอร  ยังเขียนได้ดีไ่มีที่ติเฃ่นเดิมครับ
    แวะมาให้กำลังใจกันครับ
    ^___________________^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน