...แพแตก... เก็บท่อนไม้...หลายขอน...ขึ้นคอนบ่า หวังเก็บมา...มัดร่วม...รวมไม้ขอน ต่อเป็นแพ...หวังได้...อาศัยนอน คอยหลบร้อน...ล่องไป...ในสายชล ฝ่าสายน้ำ..เกาะแก่ง...แหล่งปัญหา ถ่อแรงล้า...ไม่ถอย...คอยเริ่มต้น ผ่านทางน้ำ...สายเปลี่ยว...เชี่ยววังวน ฝ่าลมฝน...เปียกปอน ...ซ่อนน้ำตา ถึงวันที่...ไปต่อ...ถ่อไม่ไหว แพล่องไป...ชนแก่ง...แหล่งปัญหา ที่ยิ่งใหญ่...เกินใช้แรง...แห่งปัญญา แพต่อมา...เลยแตก...แยกไปไกล พลันตกน้ำ...หลังชนหิน...แทบสิ้นชีพ ตะกายถีบ...รีบคว้า...หาท่อนไม้ สำลักน้ำ...แพล่ม...เกือบจมไป เกาะกิ่งไม้...ลอยคว้าง...ยังรอดตาย @@@@@@@@@@@@@@ ที่เหลือลอยไปตาม...กรรม ตามสายน้ำจะพัดไป...สู่หนใด @@@@@@@@@@@@@@
31 พฤษภาคม 2547 22:09 น. - comment id 277805
เย้...ได้อ่านคนแรกแล้ว....เย้ เพราะมากค่ะ.. กี้ติดตามผลงานคุณเรไรมาตลอดเลย....... ชอบทุกบทค่ะ. โดยเฉพาะบทนี้...อุปสรรคเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างความสำเร็จ...อุปสรรคพิสูจน์คน..ว่า..เหมาะสมเป็นผู้ได้รับความสำเร็จหรือไม่... สู้ต่อไป..ทาเคชิ!
31 พฤษภาคม 2547 22:12 น. - comment id 277808
เป็นความนัยที่ลึกซึ้งมากค่ะ ให้ข้อคิดดีๆนะคะ มาทักทายค่า
31 พฤษภาคม 2547 23:41 น. - comment id 277847
อันขาดพ่อไร้แม่เหมือนแพแตก ต้องเป็นลูกที่ผิดแปลกแต่ยังหวัง ว่าจะมีพ่อแม่เป็นกำลัง เป็นที่หวังเหมือนคนอื่นชื่นชีวี *-*ขอเป็นหลักปรัชญาหน่อยนะค่ะ วันนี้ อิอิ จริง ๆ แล้วแพแตก บางครั้งคนก็ยังไม่ตาย แต่สูญสลายกับหายสิ่งหายอย่างเท่านั้น ชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีนะค่ะ*-*
31 พฤษภาคม 2547 23:45 น. - comment id 277855
เป็นบุรพกรรมอย่างหนึ่งกระมัง
31 พฤษภาคม 2547 23:46 น. - comment id 277856
เขียน..เยี่ยมยอดอีกแล้ว..เพื่อนเรา.. แพแตก...ก็ต่อใหม่...น่ะ.. จะล่องลอยไปไหนหล่ะ... แวะมาเยี่ยม. พร้อมความคิดถึง.. กระบุงใหญ่ ๆ
1 มิถุนายน 2547 01:30 น. - comment id 277909
เขียนมีปรัชญาเยอะแยะ
1 มิถุนายน 2547 01:35 น. - comment id 277912
คมจิงๆๆ โดนใจมากๆ
1 มิถุนายน 2547 05:13 น. - comment id 277936
มาขายเชือกเลือกไหมใหญ่ทั้งนั้น เอาผูกพันรัดร้อยกลอยใจฝัน คิดอะไรพรุ่งนี้รุ่งอีกวัน คนสานฝันพลันส่งลงกลอนกานท์ แต่อย่าลืมล่องแพพายเรือลัด แม้จะข้ดต่อตาคราสืบสาน เว้นเอาไว้ดูไปให้เนานาน ถึงแหลกรานใจอยู่กู้กอบเกย
1 มิถุนายน 2547 08:14 น. - comment id 277986
ยังชีวิต..รอดอยู่..สู้อย่าถอย กิ่งไม้น้อย..ลอยคว้าง..ยังรั้งได้ เมื่อเกิดมา..ต้องเจอ..ปัญหาใด มีหัวใจ..ไม่ท้อ..ขอสิชล ............................................... ทำใจให้สบาย.... แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี ...............................................
1 มิถุนายน 2547 15:38 น. - comment id 278221
ฟางเส้นน้อย ลอยน้ำ ยังต้องคว้า นี่ดีกว่า มีท่อนไม้ มาให้เกาะ ได้อาศัย ยังชีพ ลอยลัดเลาะ อย่าไปเยาะ โชคชะตา ต้องฝ่าฟัน .... ฟางแค่สักเส้นลอยน้ำมา เรายังมีหวัง นี่ได้ไม้ท่อนยังลอยไปได้อีกไกล...
4 มิถุนายน 2547 14:11 น. - comment id 279885
ทุกสิ่งย่อมแตกดับ @@@@@@@@@@ ขอบคุณคนอ่านครับ