ตั้งคำถามกับตัวเอง.. วันนี้ไม่ครื้นเครง ..เป็นอะยัง? เด็กซ่าเซอร์ อย่างเรา วันนี้ไร้พลัง อยากจะนั่ง เฉย-เฉย ลำพัง คิดอะไร นาฬิกาเดินบอกเวลาไปเรื่อยๆ ยังนั่งเฉย ลืมเมื่อย คิดเรื่อยเปื่อย .. อย่างนั้น เสียงเพลง คลอเคลีย เบา-เบา ลืมวัน แล้วยี่สิบสี่ชั่วโมง ของฉัน ก็หมดไป ถอนหายใจเฮือกใหญ่-ใหญ่ ผ่านไปอีกแล้ว 1 วันของฉัน อยากทำอะไรสักอย่าง .. สับสนจัง ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ ในหัวมีอยู่แค่นั้น .. ไม่เข้าใจ
ฟุจิวาระ ซาอิ 29 พ.ค. 2547 19:13 น. - ID 54422 
1274
2
0
29 พฤษภาคม 2547 20:27 น. - comment id 276481
คุณได้ความเรียงบทนี้ไงเล่า ไม่ขี้เหร่นักหรอก
29 พฤษภาคม 2547 20:39 น. - comment id 276487
ขอโทษไม่ค่อยเข้าใจครับ หมายว่า ว่ายังไงครับ คุณก่อพงษ์
29 พฤษภาคม 2547 21:32 น. - comment id 276510
อ่านแล้วก็เข้าใจ ว่าอะไรเป็นอะไรกับบทนี้ อ่านแล้วเข้าใจที่มี ว่าเพราะอะไรนี้คุณถึงไม่เข้าใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ อ่านแล้วเข้าใจค่ะ อิอิ*-*
29 พฤษภาคม 2547 21:54 น. - comment id 276520
ถ้าทั้งวันคุณได้ความเรียงนี่ 1 ชิ้น ก็ควรนับเป็นงานนะครับ งานของคุณบอกคนอ่านว่าความสับสนเป็นอย่างไร ผมถึงว่าไม่ขี้เหร่ไงครับ ถ้าผมคิด ตามงานคุณแบบนั้น คุณตอบผมซีครับว่า มันสื่อตรงกับที่คุณต้องการไหมล่ะ ด้วยมิตรภาพครับผม
2 มิถุนายน 2547 13:34 น. - comment id 278821
ก็คงงั้นมั้งครับ ยังไงก็ขอบคุณครับที่เข้ามาติดตามงานของผม ^_^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
