ลืมสิ่งที่เธออ่านจากหนังสือพิมพ์ ลืมสิ่งที่เธอได้ยินจากวิทยุ ลืมสิ่งที่เธอเห็นจากโทรทัศน์ เพราะฉันจะบอกความจริงแก่เธอ อย่าไปเชื่อนักข่าว อย่าไปเชื่อนักโฆษณา อย่าไปเชื่อนักการเมือง เพราะนั่นเพียงน้ำยาบ้วนปากโสโครก เธอจะเชื่อใคร และจะไว้วางใจผู้ใด เธอจะศรัทธาใคร และจะยึดมั่นผู้ใดนั้นหรือ ฟังสิ ฉันกำลังจะบอกเธอ
29 พฤษภาคม 2547 12:42 น. - comment id 276281
ใครพูดอะไร ฉันไม่เชื่อใคร ฉันจะเชื่อใจ ของตัวฉันเอง....คุณบอก...ฉันฟัง...แต่ฉันก็อาจไม่เชื่อ....แต่ฉันก็ชอบฟัง...ด้วยเศษเสี้ยว...แห่งจิตวิญญาน....ที่ดื้อด้าน...ของฉัน ทิกิ_tiki
29 พฤษภาคม 2547 14:22 น. - comment id 276317
ฉันเห็น ฉันฟัง ฉันได้กลิ่น ฉันรับรสสิ่งเหล่านั้น ฉันเชื่อในสิ่งที่ฉันสัมผัสได้ด้วยใจ ไม่ใช่เพราะฉันตกเป็นทาสของสิ่งเหล่านั้นหรอกนะ แต่เพราะว่า ฉันรับรู้สิ่งที่ฉันกล่าวมา ด้วยใจที่บริสุทธิ์ของฉัน ... หรือว่าเป็นเพียงอายตนะภายในที่ดื้อของฉันกระมัง?
29 พฤษภาคม 2547 17:28 น. - comment id 276395
ฉันไม่สนใจหรอก ว่าเขาจะคิดยังไงกับฉัน เขาอาจจะไม่เคยเห็นตัวตนของฉันหรอก ว่าฉันอยู่ใกล้กับเขาขนาดไหน ฉันไม่เคยแคร์กับความรู้สึกตัวเอง ที่ต้องเหนื่อยและเฝ้าเสียใจ แค่ขอรับรู้เรื่องเขา ให้ได้สุขใจ อยู่เงียบๆข้างหลัง เท่านั้น.. ก็เกินพอ... แวะมาทักทายครับ
29 พฤษภาคม 2547 18:09 น. - comment id 276423
ฉันเชื่อคุณเสมอค่ะ
29 พฤษภาคม 2547 20:25 น. - comment id 276480
ลืมสิ่งที่บอกให้ลืม ไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็นที่อ่าน ขอเชื่อและศรัทธาในตัวเอง ขณะ....รอฟังคำตอบจากคุณ ..........................................