เรืองของผี

ฝ่ามือคางคก

          ยามผมมีผีผอมตอมผมแดก  
          ยามวงแตกผีอ้วนชวนกันหนี
          ยามใดที่ผมนั้นมั่งมี  
          เหล่าฝูงผีล้วนมาประชุมกัน				
comments powered by Disqus
  • หนามไม้ไผ่ฯ

    28 พฤษภาคม 2547 10:51 น. - comment id 275808

    กะจะไม่คิดหรอกนะ..แต่คำว่าผีเนี้ย..มันน่าคิด..ซ่าน่ะชอบใช้ คนผีทะเล..อิอิ..(นางเอกชมัดเลยเรา.) อิอิ 
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 พฤษภาคม 2547 11:06 น. - comment id 275818

    แวะมาอ่านนะค่ะ กลอนน่ารักดีค่ะ อยากแจมแต่กลอนแบบนี้ไม่ถนัด เลยแวะมาทักทายก่อนแล้วกันค่ะ อิอิ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    29 พฤษภาคม 2547 13:04 น. - comment id 276297

    ........ไม่เสมอไปครับ
    
    .......ยามวิจิตรไม่มี....เพื่อนก้มีครับ
    
    
    
    ผมไม่เคยมีตังค์ครับยืมเพื่อนตลอดเลย.....แต่ก็ยังมีเพื่อน
  • ยโส อรินครับ ไม่ได้ login

    29 พฤษภาคม 2547 17:51 น. - comment id 276406

    นั่นสินะครับ ว่าจะไม่คิดมาก พยายามอ่านกลับไปกลับมา ผวนคำ คำผวน ก็ไม่เข้าใจ ... แต่ว่ายามไม่มี เพื่อนก็ยังมาหานะ แบบว่าขาดเพื่อนไม่ได้ เพื่อนก็ขาดไม่ได้เหมือนกัน ... (ขาไม่ครบครับ... ขารัมมี่น่ะ)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน