หน้าส่วนตัว
กระบี่คือกระบี่พู่กันไซร้
ข้าเช่นใครไหนที่ไหลหลง
อักษรกระบี่คู่นี้เจตจำนงค์
ที่เร้นร่างกลางดงพ้นราคี
ที่รักข้าปักดอกเบญจมาศ
ปากแต้มชาดงามอาจรัศมี
ข่มจันทราคืนเดียวเหลียวบ่มี
เท่าคนรักข้านี้งามนิจนิรันดร์
กระบี่พร่องเงียบสงัด
กับดาบฝักที่คับขัน
หลุดมาบิ่นนิลกรรณ
มาฟาดฟันจนวอดวาย
หิมะเอยเคยฟังไหม
เสียงหัวใจเมื่อยามสาย
หัวใจสลายข้าใกล้ตาย
โอ้..ชีวายข้ารักเจ้าหิมะเอย
เอกมาศ 27 พ.ค. 2547 19:17 น. - ID 54323 
722
4
0
27 พฤษภาคม 2547 20:18 น. - comment id 275465
รู้สึกได้อยู่เสมอ ว่าเธอ มีค่า เพราะที่ผ่านมาก็มีแต่เธอเท่านั้น ที่มาคอยถาม คอยห่วงใย ถึงกัน จึงทำให้ฉันไม่รู้สึกเงียบงัน-- แม้ ครั้งเดียว -- ถึงตอนนี้เธอจะอยู่ แสนไกล แต่มันก็ไม่อาจทำให้ใจฉันเปล่าเปลี่ยว ยังมีเธอ คนนี้ คนเดิม อยู่คนเดียว และไม่เคยคิดแลเหลียว มองหาใคร ในบางเวลาก็มีที่เหงาบ้าง นั่งคิดถึงแทนอ้างว้างก็-- สดใส -- กลับชุ่มชื่น มีชีวิต ชีวา ขึ้นทันใด และมีแรง รอต่อไป **อย่างมั่นคง** **เขียนได้ดีครับ เพราะมากเลยอ่ะ** แวะมาหั้ยกำลังใจครับ จะแวะมาทักทายใหม่ครับ หม่ำก่อนอ่ะ
27 พฤษภาคม 2547 23:11 น. - comment id 275565
เขียนได้ดีคะ
28 พฤษภาคม 2547 00:37 น. - comment id 275642
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
28 พฤษภาคม 2547 03:01 น. - comment id 275716
คมทั้งกระบี่และตัวอักษรครับ
30 พฤษภาคม 2547 02:22 น. - comment id 276698
นวลนางในดวงใจ ยามห่างไกลเจ้าตรอมตรม ครวญครางราวระบม ระทมทุกข์อยู่เดียวแด กระบี่รักอักษรา เปล่งวาจาเจิดจ้าแท้ รักคงยังเหลียวแล อย่าเพิ่งแพ้เพิ่งเริ่มเดิน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
