ฉันรักบทกวี ฉันอ่านบทกวี ฉันฟังบทกวี ฉันแปลบทกวี ฉันเขียนบทกวี ไหนละบทกวีของเธอ บทกวีที่ฉันเขียนนั้นหรือ เป็นงานเขียนที่ไร้กรอบ ไร้กฎเกณฑ์ ไร้ข้อบังคับใดใด ไม่ว่าจะเป็นจำนวนคำ หรือคณะ สัมผัส หรือการบังคับเสียง กวีนิพนธ์ของฉัน ฉันสร้างได้ตามความพอใจ ขึ้นต้นวรรคใหม่ได้ ตามจังหวะที่ฉันเห็นสมควร ด้วยภาษาพูด ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน กวีนิพนธ์ของฉัน ไม่อาศัยความงามทางฉันทลักษณ์ ไม่มีแม้กลิ่นอายของฉันทลักษณ์ หรือเหมือนงานปรับฉันทลักษณ์ แต่ฉันสาบานได้ว่าไม่ใช่ความเรียง กวีนิพนธ์ในทัศนะของเธอคืออะไร ในทัศนะของฉัน กวีนิพนธ์หาใช่ การเรียงร้อยถ้อยคำ ให้ถูกฉันทลักษณ์ การเรียงร้อยถ้อยคำ ให้ถูกฉันทลักษณ์ เป็นแต่เพียงร้อยกรอง ยังไม่ใช่กวีนิพนธ์ ถ้าจะให้ถึงขีดกวีนิพนธ์ ผู้ประพันธ์ จะต้องแสดงความรู้สึก อย่างลึกซึ้ง และยิ่งกว่านั้น ทำให้ผู้อ่านรู้สึกตามไปด้วย
ปุถุซน 27 พ.ค. 2547 12:57 น. - ID 54301 
1322
5
0
27 พฤษภาคม 2547 12:58 น. - comment id 275266
ป.ล. ...มีการสำคัญผิดกันอยู่บ้างว่า กวีนิพนธ์ได้แก่การเรียงร้อยถ้อยคำให้ถูกฉันทลักษณ์ แต่การเรียงร้อยถ้อยคำให้ถูกฉันทลักษณ์เป็นแต่เพียงร้อยกรอง ยังไม่ใช่กวีนิพนธ์ ถ้าจะให้ถึงขีดกวีนิพนธ์ ผู้ประพันธ์จะต้องแสดงความรู้สึกอย่างลึกซึ้ง และยิ่งกว่านั้น ทำให้ผู้อ่านรู้สึกตามไปด้วย.. กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ / หน้า 107 , ไรเตอร์กวีนิพนธ์, ปีที่ 1 ลำดับที่ 2 , มิถุนายน 2537
27 พฤษภาคม 2547 13:26 น. - comment id 275286
มาอ่านบทกวีค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 13:43 น. - comment id 275291
เห็นด้วยครับ เห็นด้วยอย่างยิ่ง ผมชอบมากเลยงานเขียนของ ปถุชน นี่ครับ
27 พฤษภาคม 2547 15:17 น. - comment id 275329
มาอ่านบทนี้แล้วอยากบอก ไม่เคยทำห้ใครเศร้าหม่นหมอง พูดเจ็ๆ ตวาดมาพาให้ครอง ฉันจำต้องเจ็บช้ำนานเท่าไร พูดดีๆ ขอความคิดเป็นที่ตั้ง ไม่ทุรังเอาเพศแลกแทรกเข้าใส่ เพศมี2เหมือนกันอย่าใส่ใจ ไม่อย่างนั้นพงพินาศบาดลูกตา ฝากกลอนไว้นะพี่ที่แสนดี ดปรดให้สีสรรค์ฉันบ้างอย่าใจเผลอ ผลออกมาที่ทำให้ไม่น้อยเออ เจ็บบอบช้ำมากมายไม่เห็นใจ
27 พฤษภาคม 2547 18:15 น. - comment id 275413
พี่เชจ๋า คิดถึงจังค่ะ จ๋าอยู่นครปฐมแล้วค่ะตอนนี้ เหงาจัง คิดถึงสุราษฎร์ฯ
27 พฤษภาคม 2547 23:53 น. - comment id 275591
เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับคำชี้แจ้ง เห็นด้วยค่ะ
28 พฤษภาคม 2547 19:24 น. - comment id 275988
บ้างเรียกว่า....มีอารมณ์สะเทือน และมีนัยประหวัด.....คงพอให้งุนงงล่มหลง งานงามได้ ....ไม่จำต้องมีศัพท์แสงหรูหรา ต้องแปลหรือต้องปีนบันไดสูงๆ........ เพื่อให้เข้าถึง ^_^..........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
