หน้าส่วนตัว
๏ ๏พระคุณแม่....ลูกกราบแทบเท้า๏๏
โคลงสี่
๏ พระคุณแม่ มากแท้.............สุดชาติ
จะอย่างใดประกาศ.............บ่ล้ำ
จารจดกว่าผงาด.................ตนดั่ง...นี้แล
คุณแม่วางเทิดค้ำ...............ค่าพื้นพสุธา ๚
กลอนเจ็ด
๏ หนักแน่น.....กว่ากระแส....ธารา
เย็นใด...ใจแม่ข้าฯ....เย็นเยือก
ลูกเอ๋ย..แม่รัก.....จักทุกข์เกลือก
แขนแม่..... จงเลือก...คอยอ้ารับ ๚
๏ คุณใด..ไหนเท่า พระคุณแม่
ตาแล....อาวรณ์....ห่อนจะหลับ
รักแท้......แม้วัน...ท่าน.เฝ้านับ
ใจจับ....ห่วงจิต....ขนิษฐา ๚
๏ ภาพแม่....แก่เฒ่า...ท่านเฝ้าหลง
ใครเล่า....จักคง....จะห่วงหา
ผู้ใด....เลอะหลง...จงส่องตา
เกลือกว่า...ข้าวหมา....ยังปั้นกิน ๚ .
๏ สะดุ้ง.....แหบพร่า....ส่งเสียงไป
แม่ทำ....ได้อย่างใด...เจ็บสิ้น
ส่งเสียง....แหบขาน....มารดายิน...
อย่ากิน....ข้าวหมา....โธ่แม่จ๋า..!.. ๚ .
๏ สะดุ้ง....ตกตื่น....ขึ้นแต่เช้า
ฝันนี้....เจ็บร้าว....แม่...ข้าวหมา..!
อกฉัน...เจ็บแสน..แม้น.มีดผ่า
บอกว่า....ลูกเดียว...เสี้ยวอาวรณ์ ๚ .
๏ แม่แก่...แม่เฒ่า....เจ้าไปไหน
นี่ใคร...อบรม...บ่มสั่งสอน
ภาพฝัน...เกลือกว่า....บทละคร
ย้ำย้อน....ติดตา...ข้าวหมา..กิน ๚
๏รักใด....ไหนเท่า....เจ้า!..แม่..รัก
แม่แก่.....แม่จัก....หลงลืมสิ้น
กลับกลาย....ทารก...กระดกลิ้น
ไม่ชิน....คำหู....ดูน่าขำ ๚
๏ เทพพระ...ดลใจ....ให้เข้าฝัน
จาบัลย์.....น้ำตาไหล...ระส่ำ
หากแม่...ขนาดนั้น....ฉันจะช้ำ
ระกำ...ไม่ดูแล...แม่ตน..?... ๚
กลอนเจ็ด.แปด.เก้า.สิบ
๏ ในฝันข้าฯนั้นเสียงแผ่วโหย
พรวดโกยกั้นแม่แต่เห็นหน
จะปั้นข้าวหยิบมือถือมายล
ใช่ข้าวคน **ข้าวหมา** วาง..ข้างโต๊ะอาหาร
อนาถใจตื่นมาน้ำตาริน
แม่จะกินข้าวสุนัข...สุบินผ่าน
อนาถเหลือน้ำตานองห้องใจจาร
เทพฯสะท้านส่งสุบินสุดกินใจ
เสียงแหบโหยโวยไม่ออกบอกไม่ถูก
นี้คือลูกสร้างกรรมแม่แต่ไฉน..?
แม่รานร้าวเจ็บกระหน่ำสุดช้ำใย
ใครหนอใครบาดแม่จนแผลลึก
สุดจะล้ำบรรยายหนุน ๏ พระคุณแม่
เจ็บแท้แท้...ฝันอะไร..ใจผนึก
ภาพที่เห็นเป็นกรรมซ้ำสำนึก
คอยวันใดใจจะตรึกฝึกคิดคุณ..?
วางเป็นโคลง กลอนไว้...ในหน้านี้
เมื่อยามมีไม่เจือจิตคิดเกื้อหนุน
ยามตกเคราะห์ประเหมาะกรรมซ้ำเซซุน
จะตอบแทนแผ่นพระคุณ...ก็ด้วยแรง....
แม่ประคองตระกองเจ้ามาเนาเนิ่น
ระหกระเหินไปทางใดไม่หน่ายแหนง
จะไขว่คว้าผวาลูกผูกสำแดง
ชาตินี้แจ้ง...เทพทัก...อกตัญญู..!!... ๚ะ๛
คือฝันที่เจ็บที่สุดที่เคยฝันมา..เห็นแม่มานั่งในห้องข้างโต๊ะอาหาร
เจ้าสองหมาสำเริงสำราญ ถูกเลี้ยงราวเทวดา
แม่มานั่งทำท่าจะเปิบข้าวหมา..ว่าลูกนี้ไซร้ไม่เคยไป
ดูแลแม่จะกินจะนอนอย่างไร
หรือจะให้แม่เปิบข้าวหมาเจ้ากิน ..?
๏ ๏พระคุณแม่ ๚ ..ลูกกราบแทบเท้า.. ๏ ๏
.....คือฝันที่เจ็บที่สุดที่เคยฝันมา..จริงจริง....
สงวนลิขสิทธิ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
tiki 27 พ.ค. 2547 11:34 น. - ID 54295 
4279
27
0
27 พฤษภาคม 2547 11:39 น. - comment id 275220
คิดถึงแม่ครับ ยิ่งตอนที่อยู่คนเดียวอย่างนี้ผมก็คิดถึงแม่มากครับ ทิกิแต่งได้ดีมากครับ
27 พฤษภาคม 2547 11:42 น. - comment id 275222
แบบสุดยอดเลย! คิดถึงแม่ง พอนั่งอ่านกลอน เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ดี! แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า
27 พฤษภาคม 2547 11:45 น. - comment id 275224
คิดถึงคุณ..แม่คนดี...ที่สุดเลย ที่ท่านเคย..เลี้ยงดูเรา..จนเติบใหญ่ อยากพนม...มือ2ข้าง...จรดไว้ ก้มลงไป..กราบแทบเท้า..คุณแม่เอย
27 พฤษภาคม 2547 11:52 น. - comment id 275228
แบบสุดยอดเลย! คิดถึงแม่ (ข้างบนพิมพ์ผิดนะคะ) พอนั่งอ่านกลอน เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ดี! แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า จาก : เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ รหัส - วัน เวลา : 279740 - 27 พ.ค. 47 - 11:42
27 พฤษภาคม 2547 11:53 น. - comment id 275230
คิดถึงแม่ครับ ยิ่งตอนที่อยู่คนเดียวอย่างนี้ผมก็คิดถึงแม่มากครับ ทิกิแต่งได้ดีมากครับ จาก : รหัสสมาชิก : 7805 - กวีบ้านไร่ รหัส - วัน เวลา : 279738 - 27 พ.ค. 47 - 11:39 ขอขอบคุณ คุณ กวีบ้านไร่มากค่ะ ขอบพระคุณจริงๆที่มาอ่านตอบเป็นท่านแรกค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 11:55 น. - comment id 275231
แบบสุดยอดเลย! คิดถึงแม่ (ข้างบนพิมพ์ผิดนะคะ) พอนั่งอ่านกลอน เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ดี! แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า จาก : เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ รหัส - วัน เวลา : 279740 - 27 พ.ค. 47 - 11:42 จาก : เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ รหัส - วัน เวลา : 279746 - 27 พ.ค. 47 - 11:52 ขอขอบคุรน้องกี้มากค่ะ ทิกิ เพิ่งน้ำตาแห้งค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 11:57 น. - comment id 275233
คิดถึงบ้าน อยากไป กราบเท้าแม่ ด้วยลูกแย่ ถูกรัก หักอกขม ถ้าแม่ปลอบ ลูกยา คงหายตรม ความระทม ขมขื่น คงหายไป ..หลังจากอ่านบทกวีของคุณทิกิ จู่ ๆ ก็คิดถึงแม่ขึ้นมา.. ขอบคุณที่ทำให้อรินรักแม่มากขึ้นครับ
27 พฤษภาคม 2547 11:58 น. - comment id 275234
คิดถึงคุณ..แม่คนดี...ที่สุดเลย ที่ท่านเคย..เลี้ยงดูเรา..จนเติบใหญ่ อยากพนม...มือ2ข้าง...จรดไว้ ก้มลงไป..กราบแทบเท้า..คุณแม่เอย จาก : when i fall in love รหัส - วัน เวลา : 279742 - 27 พ.ค. 47 - 11:45 ขอบคุรค่ะเว็บ เขียนกลอนได้ดีมากค่ะ บ่ายนี้ก็จะทิ้งงานทุกอย่าง ไปกราบเท้าแม่เหมือนกัน จะอยู่ด้วยจนกว่าจะหลับถึงจะกลับบ้าน ทิกิ_tiki
27 พฤษภาคม 2547 12:08 น. - comment id 275237
คิดถึงบ้าน อยากไป กราบเท้าแม่ ด้วยลูกแย่ ถูกรัก หักอกขม ถ้าแม่ปลอบ ลูกยา คงหายตรม ความระทม ขมขื่น คงหายไป ..หลังจากอ่านบทกวีของคุณทิกิ จู่ ๆ ก็คิดถึงแม่ขึ้นมา.. ขอบคุณที่ทำให้อรินรักแม่มากขึ้นครับ จาก : รหัสสมาชิก : 7746 - ยโส รหัส - วัน เวลา : 279751 - 27 พ.ค. 47 - 11:57 ขอขอบคุณคุณอริณมากค่ะ ทิกิจะตอบกลอนทุกท่านทีหลัง ขอลอกงานในคอมพ์ลงสมุดก่อนนะคะ เพราะทิกิ เคาะสดหน้าจอค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 12:20 น. - comment id 275243
^J^ ................
* พระคุณของแม่นี้ เหลือคณา
ลูกใคร่กราบวันทา ใฝ่รู้
ยึดถือมั่นกตัญญูตา เสริมส่ง
จึงกล่าวเป็นกระทู้ เพื่อย้ำมารดา....ฯ
27 พฤษภาคม 2547 12:31 น. - comment id 275254
^J^ ................
* พระคุณของแม่นี้ เหลือคณา
ลูกใคร่กราบวันทา ใฝ่รู้
ยึดถือมั่นกตัญญูตา เสริมส่ง
จึงกล่าวเป็นกระทู้ เพื่อย้ำมารดา....ฯ
จาก : รหัสสมาชิก : 2841 - ***กฤษณะ***
รหัส - วัน เวลา : 279761 - 27 พ.ค. 47 - 12:20
ขอขอบพระคุณ คุณ **กฤษณะ** มากนะคะ
วันนี้ขอเท่านี้ เพราะกำลังลอกกลอนอยุ่ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 12:43 น. - comment id 275256
แม่ผู้ประเสริฐ... กำเนิดทุกอย่างกลางใจฉัน ให้ตัวตนให้จิตใจให้ชีวัน ประทับมั่นนิจนิรันดร์ฉันขอจำ
27 พฤษภาคม 2547 12:53 น. - comment id 275261
แม่ผู้ประเสริฐ...
กำเนิดทุกอย่างกลางใจฉัน
ให้ตัวตนให้จิตใจให้ชีวัน
ประทับมั่นนิจนิรันดร์ฉันขอจำ
จาก : รหัสสมาชิก : 2080 - ติตรากร
รหัส - วัน เวลา : 279769 - 27 พ.ค. 47 - 12:43
ขอบพระคุณแม่ผู้ประเสริฐ
ผู้ล้ำเลิศเทิดแม้นดุจแผ่นผา
ให้ค่างามยามชีวิตพิจารณา
เป็นคุณค่าความเป็นคน..แห่งคนดี
คุณติตรากร ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ
ทิกิ_tiki
27 พฤษภาคม 2547 13:05 น. - comment id 275276
..............................
ไร้คำบรรยาย จริง ๆ
................^-^................
...................................
27 พฤษภาคม 2547 13:07 น. - comment id 275277
กราบเท้าแม่ครับ กลอนนี้เตือนสติมากๆครับ พี่ฝันเป็นนิมิตรนะครับ ถือว่าพี่มีปัญญาเห็นธรรมนะครับ สาธุ
27 พฤษภาคม 2547 13:12 น. - comment id 275280
..............................
ไร้คำบรรยาย จริง ๆ
................^-^................
...................................
จาก : มาดามมด
รหัส - วัน เวลา : 279789 - 27 พ.ค. 47 - 13:05
ขอบคุณค่ะมาดามมด
ยินดีในคำชมไร้คำบรรยายค่ะ
ทิกิ_tiki
27 พฤษภาคม 2547 13:19 น. - comment id 275284
กราบเท้าแม่ครับ กลอนนี้เตือนสติมากๆครับ พี่ฝันเป็นนิมิตรนะครับ ถือว่าพี่มีปัญญาเห็นธรรมนะครับ สาธุ จาก : น้ำ รหัส - วัน เวลา : 279790 - 27 พ.ค. 47 - 13:07 ค่ะน้ำคะ พี่คงทำอะไรในจิตวิญญาณ ที่ล้างกรรมในอดีตชาติกระทำไว้ไม่สำเร็จ จึงต้องเทพนิมิต มาให้สำนึกสิ่งเลิศสุดในโลก สิ่งเดียวคือ กตัญญุแม่ แล้วคงจะทำให้ทุกอย่าง ในชีวิตที่ตกระกำลำบาก แบบสุดสุดนี้ ได้ผ่านพ้นวิถีวิบากกรรมได้
27 พฤษภาคม 2547 13:22 น. - comment id 275285
ขอเรียนทุกท่านให้ทราบจริงๆว่า ทิกิ รักทุกคน ชื่นชมทุกคน ไม่ได้คิดปฏิเสธใดใดซึ่งความรักและชื่นชอบของทุกท่านเลยค่ะ ทว่าปัญหาขนาดหนักของตัวเองเรื่องการงาน มันสะกัดกั้น ความสุข และ ความหวัง ใดใด ด้วยไม่ปราถนาให้ผู้ใดต้องมานั่งรับฟังปัญหา มากมายมหาศาลนั้นเท่านันเอง ขอเวลาให้ทิกิ เงียบสงบลงสักนิดนะคะ ขอเวลาให้ทิกิ คิด เงียบ เงียบ คิดถึงคุณงามความดีของทุกคนที่นี่ ที่รินใจให้ความห่วงใย ทิกิ_tiki คนนี้ คอยเป็นมิตรแท้ คอยปลอบโยน คอยเอื้ออาวรณ์เหล่านี้ ทิกิ ซึ้งใจมาก ค่ะ สำหรับทุกท่านที่นี่ ใน ไทยโพเอ็มแห่งนี้ มิมีเลือนค่ะ ทิกิ_tiki
27 พฤษภาคม 2547 14:59 น. - comment id 275317
มัดหมี่คิดถึงมามี้จริง ๆค่ะ เสาร์อาทิตย์จะควบรถไปเยี่ยมท่านแล้วนะพี่ทิกิ อ่านกลอนแบบนี้ทีไร หัวใจมันตันตื้นค่ะ พี่ทิกิยังเยี่ยมยอดเหมือนเดิมค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 15:22 น. - comment id 275331
,มัดหมี่ค่ะ ห่วงงานว่าเคาะพิมพ์ผิดไว้หลายแห่ง ก็จัดของที่จะหอบไปบ้านคุณแม่เสร็จแล้ว แต่แวะมาดูงานนิดก่อนไป ขอบคุณมัดหมี่มากค่ะ ขอให้เป็นลูกที่ดี อย่าทำให้แม่ช้ำใจเหมือนพี่...ที่ ทำไม่ดีให้คุณแม่ ท่านผิดหวังมาตลอด.... ก็ชีวิตของหนูอะดิ แม่อย่ามายุ่งอะคะ แบบนี้ไง ฮึ ตื้นตัน..ขอบคุณค่ะ มัดหมี่ค่ะ คุณเป็นผู้หญิงน้ำใจประเสริฐมั่นคงจริงๆ พี่อยากมีนิสัยเหมือนคุณสัก 25 % ก็ยังดีค่ะ ทิกิ_tiki
27 พฤษภาคม 2547 17:09 น. - comment id 275376
ให้กำเนิดคอยดูแลไม่เคยห่าง ช่วยนำทางไปสู่จุดมุ่งหมาย เมื่อผิดพลาดก็ตักเตือนเหมือนรู้ใจ ไม่มีใครยิ่งใหญ่เท่าแม่เราฯ มาร่วมรำรึกถึงพระคุณกับพี่ทิกิครับ คิดถึงแม่จังเลย..ขอให้แม่มีความสุขนะครับ
27 พฤษภาคม 2547 18:47 น. - comment id 275428
อาทิตยามิว่าอัสดง ณ แดนดิน แดนใด
ใต้ฟ้า ชาติอาชาไนย บริเตน มิเคยตก
ปลายแผ่นดิน เซ็นตองงอ จวบแดนรบ
ประจิมทวีป จวบจบ มิเคย อยู่เย็น
ใต้ชาติ ราชสีห์ ทรีไลออน
แสงสะท้อน สุริยนต์ เคยเห็น
มาบัดนี้ พญาอินทรี ฤดูเด่น
ราชสีห์ ใยเล่าจะกลับเป็น เหมือนเช่น วันวาน
ผมเคยได้ยินว่า อาทิตย์มิเคยอัสดง ณ จักรวรรดิ์ อังกฤษ ด้วยน่ะครับ สงสัยว่าอาทิตย์อุทัยของ ญี่ปุ่น จะเหมือนกับ จักรวรรดิ์ หรือเปล่าหนอ แต่ญี่ปุ่นกับ อังกฤษเหมือนกันตรงที่เป็นประเทศมหาอำนาจที่เป็นเกาะทั้งประเทศมีน้ำล้อมรอบโดยตลอด เป็นเรือรบที่ใหญ่ที่สุดในโลก
จาก : เอกมาศ
รหัส - วัน เวลา : 276737 - 22 พ.ค. 47 - 10:24
คุณเอกมาศคะ
ขอช่วยขยาย ความ ที่เกี่ยวเนื่อง
ปลายแผ่นดิน เซ็นตองงอ จวบแดนรบ
ประจิมทวีป จวบจบ มิเคย อยู่เย็น
ให้ฟังหน่อยสิคะ สนใจค่ะ
ขอบคุณนะคะ
ทิกิ_tiki
ตอบคุณ ทิกิ_tiki ครับ ทวีปเซ็นตองง นี้เป็นคำที่หม่อมราโชทัยทรงนิพนธ์ ใน นิราศ อ๊อฟ ลอนดอน หมายถึง ทวีปที่อยู่ตรงกลางซึ่งเป็นความเชื่อของชาวยุโรปโบราณที่ว่าทวีปนี้อยู่กลางแผ่นดินโลก และเป็นคำที่มาจาก เซ็นเตอร์ และเกาะบริเตนนั้นอยู่บริเวณปลายของภาคพื้นทวีปครับ นอกจากนั้นเป็นทิศปราจีน หรือ ประจิม คือทิศตะวันตกน่ะครับ จวบแดนรบอันเนื่องมาจาก ยุคแรกที่อังกฤษมีสถานะเป็น จักรวรรดิ์ ( British Empire ) ในยุควิคตอเรียน เป็นมหาอำนาจทางทะเลที่แข่งขันกับฝรั่งเศส ทั่วทั้งผ์นยุโรปแล้วไม่มีใครเกินทั้งสอง ที่ว่ามิเคยอยู่เย็นนั้นเป็นความจริงครับสังเกตุให้ดีนั้น จะเห็นว่ามนุษย์ตระกูล แองโกล-แซกซอน ไม่เคยจะละเว้นสงครามและการสร้างปัญหาเลยครับ เป็นเผ่าพันธุ์ทั่ไม่เคยสงบสุขที่สุด และสร้างกรณีพิพาทไว้เยอะที่สุด ดูได้จาก อเมริกา เป็นต้น ครับ
ขอบคุณครับที่สงสัยแสดงว่าสนใจจริง ต้องขอโทษครับที่ตอบช้าเนื่องจากช่วงนี้ เพิ่งสอบเสร็จครับ
27 พฤษภาคม 2547 22:31 น. - comment id 275527
พระคุณแม่มากล้น คณนา เกินกว่าเอ่ยพรรณา นับได้ เลี้ยงตั้งแต่ทาริกา จนใหญ่ แม่ห่วงใยชิดใกล้ สมัครเลี้ยงทดแทน
27 พฤษภาคม 2547 22:55 น. - comment id 275545
ให้กำเนิดคอยดูแลไม่เคยห่าง
ช่วยนำทางไปสู่จุดมุ่งหมาย
เมื่อผิดพลาดก็ตักเตือนเหมือนรู้ใจ
ไม่มีใครยิ่งใหญ่เท่าแม่เราฯ
มาร่วมรำรึกถึงพระคุณกับพี่ทิกิครับ
คิดถึงแม่จังเลย..ขอให้แม่มีความสุขนะครับ
จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ
รหัส - วัน เวลา : 279892 - 27 พ.ค. 47 - 17:09
คิดถึงแม่รักแม่แน่กว่าใคร
คิดหัวใจแม่เราเศร้าไหมหนอ
คิดสุขนานผ่านตรมไม่ขมคอ
คิดหวานพ้อแม่ชื่นระรื่นทรวง
ขอบคุณเมกกะ ที่คิดถึงแม่ค่ะ
ทิกิ_tiki
27 พฤษภาคม 2547 23:02 น. - comment id 275554
คุณเอกมาศคะ
ขอช่วยขยาย ความ ที่เกี่ยวเนื่อง
ปลายแผ่นดิน เซ็นตองงอ จวบแดนรบ
ประจิมทวีป จวบจบ มิเคย อยู่เย็น
ให้ฟังหน่อยสิคะ สนใจค่ะ
ขอบคุณนะคะ
ทิกิ_tiki
ตอบคุณ ทิกิ_tiki ครับ ทวีปเซ็นตองง นี้เป็นคำที่หม่อมราโชทัยทรงนิพนธ์ ใน นิราศ อ๊อฟ ลอนดอน หมายถึง ทวีปที่อยู่ตรงกลางซึ่งเป็นความเชื่อของชาวยุโรปโบราณที่ว่าทวีปนี้อยู่กลางแผ่นดินโลก และเป็นคำที่มาจาก เซ็นเตอร์ และเกาะบริเตนนั้นอยู่บริเวณปลายของภาคพื้นทวีปครับ นอกจากนั้นเป็นทิศปราจีน หรือ ประจิม คือทิศตะวันตกน่ะครับ จวบแดนรบอันเนื่องมาจาก ยุคแรกที่อังกฤษมีสถานะเป็น จักรวรรดิ์ ( British Empire ) ในยุควิคตอเรียน เป็นมหาอำนาจทางทะเลที่แข่งขันกับฝรั่งเศส ทั่วทั้งผ์นยุโรปแล้วไม่มีใครเกินทั้งสอง ที่ว่ามิเคยอยู่เย็นนั้นเป็นความจริงครับสังเกตุให้ดีนั้น จะเห็นว่ามนุษย์ตระกูล แองโกล-แซกซอน ไม่เคยจะละเว้นสงครามและการสร้างปัญหาเลยครับ เป็นเผ่าพันธุ์ทั่ไม่เคยสงบสุขที่สุด และสร้างกรณีพิพาทไว้เยอะที่สุด ดูได้จาก อเมริกา เป็นต้น ครับ
ขอบคุณครับที่สงสัยแสดงว่าสนใจจริง ต้องขอโทษครับที่ตอบช้าเนื่องจากช่วงนี้ เพิ่งสอบเสร็จครับ
จาก : เอกมาศ
รหัส - วัน เวลา : 279945 - 27 พ.ค. 47 - 18:47
เรื่องที่เขียน จักรวรรดินิยมนั้นคืออังกฤษ ตรงกันค่ะ ไม่ได้เอ่ยนามอาทิตย์อุทัยเป็นญิ่ปุ่นแต่อย่างใดนะคะ ส่วนความนี้อีกหน่อยคงไปหาอ่าน ท่านหม่อมราโชทัยบ้างค่ะ เคยเห็นหนังสือคุณพ่อ แต่ไม่ทราบอยุ่ที่ไหนแล้วนคะ
ขอบคุณ คุณ เอกมาศค่ะ ขอให้ผลสอบได้ เอ ค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 23:05 น. - comment id 275558
พระคุณแม่มากล้น คณนา
เกินกว่าเอ่ยพรรณา นับได้
เลี้ยงตั้งแต่ทาริกา จนใหญ่
แม่ห่วงใยชิดใกล้ สมัครเลี้ยงทดแทน
จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ
รหัส - วัน เวลา : 280051 - 27 พ.ค. 47 - 22:31
ขอบคุณมากค่ะ คุณชัยชนะคะ
27 พฤษภาคม 2547 23:47 น. - comment id 275584
เป็นฝันที่น่าเศร้า แต่นึกอีกทีก็เป็นฝันที่เตือนสติให้ลูกรู้จักพระคุณแม่เหมือนกัน แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
27 พฤษภาคม 2547 23:59 น. - comment id 275597
เป็นฝันที่น่าเศร้า แต่นึกอีกทีก็เป็นฝันที่เตือนสติให้ลูกรู้จักพระคุณแม่เหมือนกัน แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา
รหัส - วัน เวลา : 280109 - 27 พ.ค. 47 - 23:47
วันนี้ไปยืนดูทุกอย่างเพียบพร้อมแห่งบ้านคุณแม่
อาหารในตู้เย็นทั้งคาวหวานผลไม้
ไม่มีที่จะเป็นดั่งในฝัน
แต่เป็นวิถีธรรมแห่งการดำรงวิสัยในการ
เป็นคนชราในอนาคตของทุกคนนะคะ
ว่าใครจักล่วงพ้นความแก่ชราไปมิได้
เราจักรักษาใจของเราให้มั่นคง
คงมั่นในความดีงาม และศรัทธาในรักเมตตาเสมอไปค่ะ น้องตูน ขอบคุณมากค่ะ
28 พฤษภาคม 2547 00:56 น. - comment id 275667
อยากให้ทุก ๆ คนรักและเห็นความสำคัญของพ่อแม่ในทุก ๆ วันค่ะ.. ระลึกถึงท่าน และตอบแทนพระคุณท่านในทุก ๆ วันที่ยังได้อยู่ร่วมกัน.. ไม่ใช่แค่วันพ่อ..วันแม่..หรือวันพิเศษใด ๆ กลอนพี่ทิกิ..คงกระตุ้นเตือนใจใคร ๆ ได้มากเลยนะคะ.. มายิ้มให้ค่ะ.. ............................
28 พฤษภาคม 2547 01:19 น. - comment id 275686
อยากให้ทุก ๆ คนรักและเห็นความสำคัญของพ่อแม่ในทุก ๆ วันค่ะ..
ระลึกถึงท่าน และตอบแทนพระคุณท่านในทุก ๆ วันที่ยังได้อยู่ร่วมกัน..
ไม่ใช่แค่วันพ่อ..วันแม่..หรือวันพิเศษใด ๆ
กลอนพี่ทิกิ..คงกระตุ้นเตือนใจใคร ๆ ได้มากเลยนะคะ..
มายิ้มให้ค่ะ..
............................
จาก : รหัสสมาชิก : 1766 - ผู้หญิงสีม่วง
รหัส - วัน เวลา : 280193 - 28 พ.ค. 47 - 00:56
ดีใจที่บทกลอนนี้อย่างน้อยทำให้ทุกคนคิดถึงรักแม่ของตนเองขึ้นมา
แม้ว่า แม่จะขี้บ่น แม่จะ..โกรธง่ายบางครั้ง ..สำหรับพี่แล้ว แม่หวังมาก ก็ผิดหวังมากเป็นธรรมดานะคะ...ก็ตอบแทนพระคุณแม่ได้แค่ไปแก้เหงา..ให้แม่เท่านั้นเองค่ะ
ขอบคุณ น้องเบญนะคะ
ทิกิ_tiki
29 พฤษภาคม 2547 02:52 น. - comment id 276167
รำลึกถึงคุณแม่...ผู้จะแก่เฒ่าจริงก็หาไม่
เมื่อไปถึง ท่านก็ยื่นขาข้างซ้ายมาให้ดูว่วปวดเจ็บ
..แผลเล็กๆอาจเป็นยุงกัดแต่ท่านไปเกาเลยติดเชื้อเจ็บ นิดหน่อย ใส่ยาให้ตามที่ท่านขอ
ในวัยของคุณแม่ ท่านยังงามเหมือนเดิม
ขายังผิวตึงใส ใบหน้ายังงามแม้จะริ้วรอยอมกังวล พี่ชายคนที่สองพูดเสมอว่าท่านจะรู้เรื่องทุกอย่าง แต่บัดเดี๊ยวก็ลืมอะไรเสียง่ายๆ...
ฉันเดินไปเดินมา..ดูโน่นนี่ในบ้าน ยืนมองบ้านที่เคยเป็นของเราส่วนหนึ่ง..ซึ่งบัดนี้คนในบ้านหายไปไหนกันหนอ อยู่บ้างไม่อยู่บ้าง
คุณแม่ท่านถึงได้หวาดกลัวอะไรนัก..?
จับน่องข้อเท้าขาวผ่องของคุณแม่มาทายาให้อีก หวนนึกถึงขาของคุณยายคล้ายกันนี้ ตระกูลนี้ ผู้หญิง ขาสวย ผิวตึงกันทุกคนน่าแปลก คุณยาย คือคุณทวดของเด็กๆ ท่านอายุ 96 ขึ้น 97 ยังฉลาดปราดเปรื่อง คล่องว่องไว คุยได้ทุกอย่าง...ผิวท่านขาวอมสำลีเพราะไม่ค่อยถูกแดด
ส่วนหนึ่งก็น่าจะมาจากความสุขสดใสในจิตใจของท่านนั่นเอง ....คุณยายของฉันท่านก็ยังสดใสสดชื่น ถ้าไม่มีคุณน้าขี้บ่นของฉันอยู่ใกล้ๆ
คุณแม่ฉันก็ จะสวยสดใส ถ้าแม้นว่าฉันจะได้อยู่ใกล้ท่านเสมอบ้าง แต่...ทำอย่างไรดีหนอ..ทุกอย่างมันถึงจะลงตัวได้...
ฉันดูแลจนพี่ชายกลับมาจากทำงาน ส่งมอบคุณแม่ผู้เริ่มง่วงอย่างเด็กๆให้พี่ชายเมื่อค่ำวานแล้วก้มลงกราบเท้าแม่อีกครั้ง ....
....อะไรจะเกิดขึ้นอีกต่อไปก็ช่าง วันนี้ฉันได้ไปดูแลคุณแม่มาพอสมควร ...ท่านคงอยู่..อีกนานนะ หวังว่า ท่านจะอยู่กับเรานานนาน
ทิกิ_tiki
คืนเสาร์ ตี 2:14 28 พฤษภาคม พ.ศ.2547
5 มิถุนายน 2547 16:46 น. - comment id 280482
สุดยอดเลยค่ะพี่ %%
อ่านแล้วคิดถึงแม่เลยนะค่ะ!!
ส้มเปงเพื่อนแอม (atm)
7 มิถุนายน 2547 14:43 น. - comment id 281435
วันนั้นกับหญิงชราข้างทางรถไฟ
vaproud
ภาพของหญิงชราที่พนมมือไหว้ก้มกราบผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาอยู่บริเวณริมทางรถไฟ ภายในดวงตาสีโศกคู่นั้น ได้สะท้อนถึงเรื่องราวมากมายของชีวิตที่มีค่ามากกว่าจำนวนเหรียญในขันน้ำใบเก่าๆ ที่ตั้งวางอยู่ตรงหน้า
ยกมาจาก
เรื่องสั้นวาพราว
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2624
7 มิถุนายน 2547 14:54 น. - comment id 281442
สุดยอดเลยค่ะพี่ %%
อ่านแล้วคิดถึงแม่เลยนะค่ะ!!
ส้มเปงเพื่อนแอม (atm)
จาก : som_naha@hotmail.com
รหัส - วัน เวลา : 285132 - 05 มิ.ย. 47 - 16:46
ขอบคุณค่ะ
นี่ถ้าไม่ยก บทตอบคุณวาพราวมา ก็ไม่เห็นคุณ ส้มเปงเพื่อนแอม นะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ทิกิ_tiki
7 มิถุนายน 2547 14:55 น. - comment id 281443
วาพราวคะ
มาอ่านหญิงชราข้างทางรถไฟ ก่อนอื่นชมว่าภาพงามมากคะ...
อ่านไปประทับใจสำนวนลีลา...ถึงคุณยายข้างทางรถไฟ..
พออ่านไป อ้าว..พบพี่ทิกิในเรื่องนี้เข้าแล้ว
นึกขำ ไปจนถึง ที่..
คุณแม่ออกเสียงว่า
**จอระดล อ่านว่า จอระดล ไม่ใช่จอนดล**
และก็นึกภาพ เวลาที่คุณแม่ปรบมือให้วาพราว รอยยิ้มอย่างสนุกสนานแบบได้ของเล่นถูกใจ หูท่านฟังไป พยักหน้าบอกถูกผิดได้แม่นยำ รู้เรื่องทุกขั้นตอน ใครหนอ..ว่าคุณแม่ไม่รู้เรื่อง แต่จะมีใครคอยอ่านบทกวีให้ฟังทุกวันเล่า
......เวลาวาพราวเอ่ยว่า..** นี่หนูไม่ได้แต่งนะคะ พี่ทิกิ ลูกคุณยายต่างหาก**
เราก็หัวเราะกันด้วยขำเป็นที่ยิ่ง คุณแม่ก็จะ บอกว่า **งั้นเอาตบมือคืน**
พี่อ่านมาถึงตอนนี้ แล้วยิ้มจัง ขำมาก..แล้วก็ รู้สึกขอบคุณที่ วาพราว หยิบภาพที่น่าชื่นชมสำหรับพี่มาเขียน ผู้ใหญ่ก็ต้องการบทกวีเพราะๆ เสียงดนตรี เสียงเพลงหวานๆ เช่นกันกับวัยรุ่นนะคะ...ค่ะ วันนี้ ชักคิดถึงคุณแม่อีกแล้วค่ะวาพราวคะ
ทิกิ_tiki
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 9464 - 07 มิ.ย. 47 - 14:40
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2624
26 ตุลาคม 2550 18:01 น. - comment id 315661
มีเนื้อหาที่ดี ชอบมากๆ เลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
