คืนที่ฝนพรำ คืนฝนฉ่ำร่ำน้ำตาคราโหยให้ เปียกหัวใจให้หนาวคราวตากฝน หนาวตัวสั่นสะท้านฉันมืดมน เหมือนใจตนทนอดสูอยู่เพื่อตาย ฝนฉ่ำชื่นตกทั้งคืนตื่นตอนเช้า ไม่มีเงาอาทิตย์ส่องให้มองเห็น รอแล้วรอความหวังช่างลำเค็ญ รอยากเย็นทางไม่มีที่จะไป หลบหลีกมาอาศัยใต้สะพาน เสียงยวดยานผ่านทางใครคงเห็น ยังคงนอนรอความหวังอย่างใจเย็น หรือความเห็นใจคนคงไม่มี มีชวีตที่วุ่นวาย..แต่เดียวดายกลางผู้คน มีชีวิตเรียบง่าย..แต่อะไรก็ดูสับสน มีแสงว่าง..แต่ทางชีวตมืดมน
ketana 25 พ.ค. 2547 22:37 น. - ID 54193 
783
2
0
25 พฤษภาคม 2547 22:59 น. - comment id 274531
หนาวตัวสั่นใต้สะพานยวดยานขี่ ในวิถีของคนชนเช่นฉัน รอความหวังครั้งใหม่ใต้ตะวัน อีกกี่วันผ่านความหนาวคราวฝนพรำ ....................................................... ฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอ..... ถ้าหัวใจของผู้คนยังมีความหวังอยู่.... .......................................................
25 พฤษภาคม 2547 23:06 น. - comment id 274541
ชอบจังกลอนบทนี้ แต่งได้ดีค่ะ
25 พฤษภาคม 2547 23:08 น. - comment id 274544
เขียนได้ดีแล้วนะ หมั่นเขียนบ่อยๆนะ สวัสดีครับ..
26 พฤษภาคม 2547 01:18 น. - comment id 274587
.มาให้กำลังใจค่ะ ทิกิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
