น้ำตาร่วงร้าวรอนอุทรแม่ นับตั้งแต่ลืมตาร้องจ้าขอ โอกาสรักครั้งแรกเข้าแทรกกอ นับวันรอเก้าเดือนเพื่อเคลื่อนมา ตั้งแต่อยู่ในครรภ์สัมพันธ์แรก มิได้แตกต่างอื่นล้วนชื่นหนา แต่พอคลอดออกมาเห็นกายา ชะงักชาหน้าแตกด้วยแปลกพันธ์ ตีหน้ายักษ์หนักข้อชลอรัก ข้อหาหนักมีชู้ช่างตู่สรร พยาบาลหยิบผิดผลิตภัณฑ์ พิสูจน์ฉันตรวจทีดีเอ็นเอ ไม่รักฉันแล้วใยให้ฉันเกิด รักประเสริฐขาดพลันวันหันเห ฟ้องเอาผิดกับแม่แท้เกเร เคยขี้เหร่หลอกลวงติดบ่วงใจ แม่เคยไปศัลยกรรมทำหน้าสวย หลงสำรวยงามเลิศจึงเกิดได้ แล้วตัวฉันไร้สิทธิ์ผิดอย่างไร ให้อภัยที่ฉันแค่เหมือนแม่เอย..
25 พฤษภาคม 2547 19:49 น. - comment id 274382
แวะมาร่วมอ่านคะ
25 พฤษภาคม 2547 21:14 น. - comment id 274434
ดีมากแล้ว ว่าจะไม่เข้ามาก็อดมาชมไม่ได้...สวัสดีนะ..
25 พฤษภาคม 2547 22:05 น. - comment id 274475
เมื่อรักกันที่ความสวยสำรวยนั้น พอหมดพลันรักเหล่านั้นก็ห่างหาย นิ่งหละหนอเขาว่าไว้น้ำใจชาย ช่างมักง่ายรักความสวยสำรวยจริง *-*ความจริงในสังคมข้อหนึ่ง เคยอ่านเรื่อง ๆ หนึ่งเจอ ผู้หญิงคนนี้สวยมาตั้งแต่เกิด มีชาติกำเนิดที่ดี แต่วันหนึ่งกลับมาประสบอุบัติเหตุ หน้าเสียโฉม พิการ ชายที่รักเคยรัก เคยดูแล เคยบอกว่าถึงอย่างไรฉันก็รักเธอ แต่สุดท้ายชายคนนั้นก็มีคนใหม่ เนี่ยหละคือเรื่องจริงของสังคม เศร้าจังค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
25 พฤษภาคม 2547 22:24 น. - comment id 274499
ตอบกลับค่ะ: คุณอาภาภัส: ขอบคุณที่แวะมาค่ะ... ........................................................................ คุณคนจำแลง: ขอบพระคุณที่แวะมาแนะนำเช่นเคยค่ะ งานที่มอบหมายดำเนินไปตามนี้ค่ะ บางระจัน...เป็น draft แรกแล้วจะส่งไปให้ค่ะ..ช่วยติ-ชมด้วยน่ะค่ะ เงาไฟในสายหมอก...ยังไม่เริ่มค่ะ.. งานเขียนรายวัน ..ก็ยังนำเสนออยู่เรื่อยๆ ค่ะ ติดตามด้วยน่ะค่ะ ถ้ามีเวลาแนะนำ.. ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ ..................................................................... คุณผู้หญิงไร้เงา: พักนี้กุ้งฯ งานเยอะค่ะ ต้องขออภัยด้วย ถ้าจะขาดตกบกพร่องในการตามงาน..หรืออาจจะแปะเป็นข้อความแทนการเขียนกลอน...ต้องออกตัวไว้ก่อนน่ะค่ะ แต่ก็ติดตามงานคุณอยู่เสมอค่ะ... :) อืม! เรื่องเศร้าเลยต้องไปตกอยู่กันเด็ก..น่าสงสารที่สุด.. ...
25 พฤษภาคม 2547 23:09 น. - comment id 274545
เรื่องศัลยกรรมตกแต่งซึ่งใบหน้า ที่เห็นมาเขายอมรับลูกเขา แม่ย่อมรู้ว่าใครเป็นลูกเรา หากจะเดาคงไม่ใช่พยาบาล ด้วยหลงตนคิดว่าหน้าเราสวย เด็กเกิดด้วยใบหน้ามาแปรผัน จะให้สวยเหมือนตกแต่งศัลยกรรม คิดว่ากรรมของเด็กน้อยเช่นเรา. แก้วประเสริฐ. ข้างบ้านผมนะครับแม่นะสวยๆสวย เพราะศัลยกรรมมา มีลูกผู้หญิงตัวด๋ำดำหน้ายาวๆไม่มีเค้าว่าเป็นแม่ลูกกันเลย เขาก็รักถนอมดีเสียอีกกว่าแม่บางคน ตอนนี้เป็นสมาชิกชมรมแอโรบิค ซึ่งผมตั้งขึ้นมาเพื่อให้เหล่าแม่บ้านเป็นที่ออกกำลังกาย เขายังพาลูกๆมาเต้นด้วยทุกครั้งน่าสรรเสริญจริงๆ พออ่านกลอนเพื่อนรักแล้วสะอึกเลยจ้า เฮ้อนี่แหละโลกแห่งมายานะ
26 พฤษภาคม 2547 00:22 น. - comment id 274569
บางระจันเสร็จแล้วเอาลงที่นี่..ภาพประกอบพยายามหาให้ตรงด้วย..สวัสดีครับ.. ในแต่ละวัน อย่าเขียนมาก..พักผ่อนให้มากๆ.. ก่อนลง เกลาอีกนะให้สวย..
26 พฤษภาคม 2547 10:25 น. - comment id 274672
อืม! เรื่องมันเป็นอย่างนี้ คุณแก้วฯ กระทาชายนายหนึ่งแต่งงานกับสาวสวย พออยู่ไปสาวสวยคลอดบุตรออกมา ปรากฎว่าหน้าตาไม่งามจึงคิดว่าไม่ใช่ลูกตน ก็คิดว่าเป็นความผิดของโรงพยาบาล แต่ทว่าตรวจดีเอ็นเอ แล้ว ก็ตรง สืบความว่าก่อนหน้าที่รู้จักกันกับสาวสวย เธอเคยไปทำศัลยกรรมมาก่อนจนงมงาม กระทาชายเลยรับไม่ได้ที่ลูกเกิดมาไม่งดงาม เสียความรู้สึก เลยฟ้องหย่า ผลก็คือศาลให้หย่าและสาวสวยก็รับเด็กคนนั้นไปดูแลเองที่บ้านพ่อ แม่ขอตน... เอวัง... เรื่องนี้เกิดในประเทศหนึ่ง... คุณคนจำแลง รับทราบค่ะ ภาพหาได้เรียบร้อยแล้ว รอเกลาอีกหนึ่งรอบค่ะ.. ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ รักษาสุขภาพเช่นกัน.. น้อมรับคำวิจารญ์จากทุกท่าน...
27 พฤษภาคม 2547 10:02 น. - comment id 275174
มาอ่านด้วยความชื่นชมคะ กุ้งฯ