ฉันรักบทกวี ฉันอ่านบทกวี ฉันฟังบทกวี ฉันแปลบทกวี ฉันเขียนบทกวี ไหนละบทกวีของเธอ บทกวีที่ฉันเขียนนั้นหรือ เป็นงานเขียนที่ไร้กรอบ ไร้กฎเกณฑ์ ไร้ข้อบังคับใดใด ไม่ว่าจะเป็นจำนวนคำ หรือคณะ สัมผัส หรือการบังคับเสียง กวีนิพนธ์ของฉัน ฉันสร้างได้ตามความพอใจ ขึ้นต้นวรรคใหม่ได้ ตามจังหวะที่ฉันเห็นสมควร ด้วยภาษาพูด ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน กวีนิพนธ์ของฉัน ไม่อาศัยความงามทางฉันทลักษณ์ ไม่มีแม้กลิ่นอายของฉันทลักษณ์ หรือเหมือนงานปรับฉันทลักษณ์ แต่ฉันสาบานได้ว่าไม่ใช่ความเรียง กวีนิพนธ์ในทัศนะของเธอคืออะไร ในทัศนะของฉัน กวีนิพนธ์หาใช่ การเรียงร้อยถ้อยคำ ให้ถูกฉันทลักษณ์ การเรียงร้อยถ้อยคำ ให้ถูกฉันทลักษณ์ เป็นแต่เพียงร้อยกรอง ยังไม่ใช่กวีนิพนธ์ ถ้าจะให้ถึงขีดกวีนิพนธ์ ผู้ประพันธ์ จะต้องแสดงความรู้สึก อย่างลึกซึ้ง และยิ่งกว่านั้น ทำให้ผู้อ่านรู้สึกตามไปด้วย
ปุถุซน 25 พ.ค. 2547 12:44 น. - ID 54136 
880
9
0
25 พฤษภาคม 2547 12:47 น. - comment id 274138
ลำดับที่ 2 , มิถุนายน 2537
25 พฤษภาคม 2547 12:52 น. - comment id 274140
ไม่รู้ไม่ชี้ .. ฉันคิดว่า ท่ามกลางนักปราชญ์ ฉันคือคนโง่ ..
25 พฤษภาคม 2547 13:10 น. - comment id 274147
หน้าส่วนตัว
เห็นด้วยคุณปุถุชน เราท่องจำกฎหมายเพื่อใช้ แต่ไม่ใช่เอากฏหมายมาเป็นปลอกคอให้ใครลากจูง
ไม่มีใจผู้ประพันธ์ใด จะต้องทำผิดกฎ อะไรที่ใครตั้งขึ้นมาจนต้องเข้าคุก
อย่างมากก็เข้าคุกหัวใจตอนเผลอไปหลงรักกวีนิพนธ์ใคร
เข้า
เท่านั้น
ทิกิ_tiki
เขียนใช้ได้มั้ยเนี่ย หุ หุ
25 พฤษภาคม 2547 14:40 น. - comment id 274207
เห็นด้วยครับ เราควรหัดคิดออกนอกกรอบบ้าง ถ้าคิดว่าสิ่งนั้นดี มันก็คือกวีของแต่ละคน คนแต่งกลอนสัมผัส อ่านรื่นหู คงไม่ใช่กวีของคนอื่นเสมอไป ตราบใดที่ไม่มีหลักเกณฑ์ทางวิทยาศาสตร์มาวัดน่ะครับ
25 พฤษภาคม 2547 18:01 น. - comment id 274318
ในความรู้สึกของฉันที่ฉันนั้น เพียรตั้งมั่นสื่อสารงานที่เขียน ไม่จำกัดขอบเขตเหมือนดั่งเรียน แต่ก็เพียรมั่นเขียนให้จดจำ กับเรื่องราวต่างต่างในชีวิต แม้ถูกผิดเศร้าใจใฝ่ถลำ ก็พากเพียรเขียนไว้ให้จดจำ กับความช้ำครั้งเก่าขอเข้าใจ *-*ตัวหนังสือชุดนี้บอกถึงลักษณะการเขียนที่ดีค่ะ*-*
25 พฤษภาคม 2547 18:01 น. - comment id 274319
ในความรู้สึกของฉันที่ฉันนั้น เพียรตั้งมั่นสื่อสารงานที่เขียน ไม่จำกัดขอบเขตเหมือนดั่งเรียน แต่ก็เพียรมั่นเขียนให้จดจำ กับเรื่องราวต่างต่างในชีวิต แม้ถูกผิดเศร้าใจใฝ่ถลำ ก็พากเพียรเขียนไว้ให้จดจำ กับความช้ำครั้งเก่าขอเข้าใจ *-*ตัวหนังสือชุดนี้บอกถึงลักษณะการเขียนที่ดีค่ะ*-*
25 พฤษภาคม 2547 21:08 น. - comment id 274431
ภาพ..และบทกวี..
เรน..ชอบจัง..
สื่อ.. ความหมาย.ในงาน..ที่เขียน..
เด่นชัด ..มากเลยนะคะ..
เรน..ชื่นชม..คุณจัง..
แว๊ป..
26 พฤษภาคม 2547 00:48 น. - comment id 274576
บางความรู้สึกที่สามารถถ่ายทอด ความรู้สึกได้อาจไม่ได้อยู่ในกรอบ อิสระอยู่ที่ความรู้สึด หาใช่วิธีการ @@@@@@@@@@@@ เขียนดีครับ เขียนอีก ชอบ @@@@@@@@@@@@
26 พฤษภาคม 2547 00:49 น. - comment id 274578
บางความรู้สึกที่สามารถถ่ายทอด ความรู้สึกได้อาจไม่ได้อยู่ในกรอบ อิสระอยู่ที่ความรู้สึก หาใช่วิธีการ @@@@@@@@@@@@ เขียนดีครับ เขียนอีก ชอบ @@@@@@@@@@@@
27 พฤษภาคม 2547 14:27 น. - comment id 275305
งานเขียนที่ออกมาจากความคิดของตัวตนของเราเอง ไม่ได้ไปลอกเลียนแบบใคร ๆ หรือไม่ได้อยู่ในกรอบที่บางคนยึดติด นั่นแหละกวีนิพนธ์ในทัศนะของอรินครับ ... ถึงแม้ในหมู่ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นนักกวีนิพนธ์ ผมจะเป็นได้แค่เพียงแสงหิ่งห้อยอันน้อยนิด ท่ามกลางแสงจันทร์และแสงของดวงดาวก็ตามที ... แต่ก็ยังภูมิใจที่ได้ขีด ๆ เขียน ๆ ในสิ่งและเรื่องราวที่ตัวเองรักครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
