ใบไม้เพียงหนึ่งใบ.. ร่วงลงไปก็เป็นเพียงใบไม้ร่วง ไม่ทิ้งเยื่อเหลือใยให้ถามทวง เป็นเรื่องราวที่เปล่ากลวงจากความหลัง ใบไม้ร่วงเพียงหนึ่งใบ.. ทำไมน้ำตาฉันจึงหลั่ง ใบไม้ร่วงน้ำตาร่วงด้วยทุกครั้ง เพราะที่ร่วงคือความหลังใช่ใบไม้ คือความแตกต่าง.. เมื่อความรู้สึกที่บอบบางเริ่มจางหาย สิ่งที่ร่วงจากมือเธอคือเม็ดทราย แต่ทุกเม็ด คือความหลังมากมายสำหรับฉัน เราสองคน.. มีเหตุและมีผลที่กางกั้น มีวันเวลาที่ดี.. มีกันและกัน และมีความแตกต่างระหว่างฉัน.. กับเธอ
25 พฤษภาคม 2547 14:53 น. - comment id 274221
..ในแววตาของความคิดถึง... ...ภาพของใครคนหนึ่ง ฉายอยู่อย่างอ่อนไหว... ...มีเสียงแผ่วเบา ผ่านฟากฟ้าถึงคนไกล... ...ว่าคิดถึงเธอ ทุกลมหายใจ... ...จากคนทางนี้เธอได้ยินไหม?... ...หนึ่งความรู้สึกที่ส่งไป ยังคงเต็มจนล้นปรี่... ...คือหนึ่งความห่วงหาและอาทรเธอคนดี... ...ที่ทุก - ทุกวินาที คนเหงาคนนี้มีให้เธอ... *** เขียนได้ดีมากตครับ*** *** เมกแวะมาทักทาย***
25 พฤษภาคม 2547 15:55 น. - comment id 274260
มาทักทายคุณหมอกจาง ก่อนจะไปธุระจริงๆเสียที คราวนี้ สวัสดีค่ะเขียนดีเหมือนเดิมค่ะ
25 พฤษภาคม 2547 17:54 น. - comment id 274316
ความแตกต่างระหว่างฉัน และเธอนั้นช่างมากมาย เรื่องราวเลยกลับกลาย ให้เราได้แค่คนรักรู้จักกัน *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
25 พฤษภาคม 2547 21:14 น. - comment id 274435
กลอนงามดีนิ
25 พฤษภาคม 2547 22:24 น. - comment id 274501
ความแตกต่างที่อยากจะลงตัว ความแตกต่างที่หมองมัวจากใจสอง ความแตกต่างที่อยากจะเฝ้ามอง ความแตกต่างที่ไม่น่าลอง...ไม่เลยจริงๆ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
26 พฤษภาคม 2547 11:28 น. - comment id 274701
ขอบคุณมากที่แวะเวียนมาบ่อยๆ ทิกิ กับผู้หญิงไร้เงา.. ว่าแต่ไปธุระไหนเหรอครับ ทิกิ :) น้ำ.. ไม่เห็นในเวบนานเลยนะครับ สวัสดีแล้วก็ขอบคุณเมกกะกับ atm ที่มาทักทายกัน.. :)