ด้วยรักเขาจนหมดใจในตัวฉัน ไม่เคยลืมความสัมพันธ์หรือหวั่นไหว รักที่ให้ยังปรากฏจรดใน ดวงหทัยของเราเฝ้าจดจำ แต่เหตุใดกันนี่ที่เป็นเขา กลับมาลืมรักเราเฝ้าถลำ รักที่ให้ใจที่มีที่กระทำ เขาไม่เคยจะพรอดพร่ำจำใส่ใจ จึงเหลือเพียงตัวเราที่เฝ้าคิด อยากใกล้ชิดกับเขาเฝ้าฝันใฝ่ แต่ที่สุดในวันนี้ที่เป็นไป คือความรักหมองไหม้ใจระทม
23 พฤษภาคม 2547 18:56 น. - comment id 273081
ถ้าเป็นผม ผมคงลืมไม่ลงแน่ๆเยย แวะมาทักทายคับ(น้องใหม่)
23 พฤษภาคม 2547 19:00 น. - comment id 273083
ทำไมเศร้าจังล่ะ @@@@@@@@ ใครน่ะใครเผารักหักอกเจ้า ให้หมองเศร้าเหงาเงียบเปรียบไฟเผา หรือใครกันทำเจ้าใครคือเขา ช่างแกล้งเงาหลอกเจ้าจึงระทม @@@@@@@@@@ อย่าเศร้าไปเลย ช่วยเป็นกำลังใจครับ
23 พฤษภาคม 2547 19:54 น. - comment id 273107
ถึง คุณซุกซน ไม่เคยมีตัวใครลืมอดีต ที่เหมือนมีดคมกรีดซึ่งรอยแผล แม้นจะนานเพียงใดในใจแล ยังเฝ้ามองรอยแผลมิแลลืม *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอเลยนะจ๊ะ*-* ถึง คุณเรไร เมื่อได้กำลังใจ จะเลิกเศร้าเลิกหวั่นไหวในวันนี้ ก็ได้กำลังใจที่แสนดี ที่คุณเรไรคนนี้มอบให้มา *-*แบบนี้เศร้าต่อไปไม่ได้แล้วหละค่ะ อิอิ อุตส่าห์ได้ใจ เอ้อ ไม่ใช่ได้กำลังใจ จากคุณเรไรทั้งที อิอิ*-*
23 พฤษภาคม 2547 19:57 น. - comment id 273111
*+*+ กลอนเพราะค่ะ *+*+ เศษ แก้วบาดคม เศษ อารมณ์ บาดใจ ค่ะ อิอิ ขอเป็นกำลังใจ ให้ นะค่ะ เราต้องถนอมความทรงจำที่ดี ไว้ นะค่ะ เพื่อให้อยู่กับเราไปแสนนาน ค่ะ เมื่อเรามีความสุข ทุกข์มักจะเดินตามหลังมาอย่างช้า ช้า เสมอ ทำอย่างไรที่เราจะเก็บความ สุขไว้กับเราให้นานตลอดกาลเวลาคงด้วยเหตุผลที่มีว่า ไม่ว่าสักกี่ครา เมื่อความทุกข์ก้าวผ่านข้ามมา เราจะเข้มแข็งพอ เราจะเปิดใจ และพร้อมจะยอมรับกับสิ่งที่เกิดขั้น ได้ว่า เป็น ธรรมดาของชีวิต ค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจ ให้ นะค่ะ ยิ้ม ยิ้ม -`๏ิ__ิ`๏
23 พฤษภาคม 2547 20:04 น. - comment id 273114
ถึง คุณฟ้าสีคราม&กล้าตะวัน เมื่อความสุขมารุกล่า ความทุกข์ก็ตามมานั้นเสมอ เห็นจริงดั่งคำเธอ ด้วยพบเจอเสมอเป็นประจำ *-*ทุกคำพูดที่เอ่ยมาคมจัง ชอบทุกคำเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรอยยิ้ม และกำลังใจที่มอบให้เสมอนะคะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 20:08 น. - comment id 273117
อย่าหมองเศร้า...ในเงา...เขาเลือนหาย ความรักคล้าย....แค่เปิดภาพ....อาบมันสวย ครั้นเปิดผ่าน.....ม่านตาจำ.. ภาพอำนวย ก็ชอบช่วย....เชิดฝัน....วันผองชม ทิกิ_tiki -ขอให้มีความสุขกับวันปัจจุบันนี้ค่ะ อดีตเมื่อเราระลึกก็ยังเป็นสุขเหมือนเดิม
23 พฤษภาคม 2547 20:18 น. - comment id 273123
ถึง คุณtiki จะเลิกเศร้าเมื่อไร้เขานั้นเคียงข้าง แม้นหัวใจยังเลือนลางมิจางหาย กับภาพเขาในวันเงาเศร้าใจกาย ก็จะคลายผ่อนเศร้าขอเข้าใจ *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจ คำอวยพร และคำปลอบใจค่ะ และขอให้พี่ทิกิมีความสุขในชีวิตนะค่ะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 20:52 น. - comment id 273134
เมกไม่ค่อยสบาย ขอแค่แวะมาให้กำลังใจนะครับ ^---------------------------------------^
23 พฤษภาคม 2547 21:01 น. - comment id 273141
ถึง คุณเมกกะ ขอให้หายไวไว กับอาการไข้ที่มี ขอให้หายเร็วรี่ ตัวของพี่ก็เป็นกำลังใจ *-*ขอให้คุณเมกกะหายไว ๆ นะค่ะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 21:07 น. - comment id 273152
ใครบังอาจลืม !! อิอิ .. เด๋วๆๆแตงจัดการให้ ^______^ แต่แตงไม่ได้ลืมพี่ตูนนะค๊าาา ... คิดถึงๆๆๆ ส่วนกลอนก็ยังเพราะเช่นเคยค่ะ ..
23 พฤษภาคม 2547 21:13 น. - comment id 273158
ถึง คุณกระดาษกาว ใครลืมก็ช่างเขา แค่ตัวเราไม่ลืมพี่ ก็แสนจะยินดี แถมยังมีความปรีดา *-*คิดถึงเช่นกันค่ะ นานแล้วไม่ได้พบกันหวังว่าคงสบายดีนะค่ะ ช่วงนี้ฝนตกดูแลสุขภาพด้วยน่า ห่วงใยเสมอจ๊ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำชมค่ะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 21:16 น. - comment id 273160
กลอนเพราะจังค่ะ แต่มีเวลา 10 นาทีเองอ่า.. แวะมานชม**และทักทายนะเจ้า วีนัสก่ะเจ้า..
23 พฤษภาคม 2547 21:24 น. - comment id 273164
ถึง คุณVeNuS แค่แวะมาหา ก็ชื่นใจหนักหนาแล้วรู้ไหม จึงต้องขอขอบใจในน้ำใจ ที่คุณวีนัสแวะมาให้แก่กัน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 21:34 น. - comment id 273169
เห็นเธอเศร้าเราพลอยเศร้าเหงาดวงจิต เพราะคอยคิดห่วงใยอยู่เสมอ ไม่เห็นหน้าแทบบ้าเลยนะเออ หัวใจเผลอคิดถึงทุกเวลา มาเป็นกำลังใจเจ้าค่ะ คิดถึงมากๆ
23 พฤษภาคม 2547 21:47 น. - comment id 273175
ไยครวญคร่ำ พร่ำพิไร ชายลืมรัก ขอใจหัก อาลัย ในดวงจิต ลืมเถิดหนา ช่างกระไร ใจหยุดคิด ใช้ชีวิต ยิ้มสู้ไป สะบายดี
23 พฤษภาคม 2547 22:05 น. - comment id 273189
พายุ กาลเวลา พัดมา รักหวั่นไหว นำเอาสิ่งหนึ่ง จากไป เหลือไว้ หัวใจ...ที่ไม่สดใส ดังเดิม ---------- ไม่ลืม ญไร้เงานะ ยังจำได้เสมอ... เธอผู้แสนดี... เอ..อืม... ใช่นะใช่ ... อิอิ เป็นกำลังใจให้เสมอ
23 พฤษภาคม 2547 22:19 น. - comment id 273206
คนไร้เงา..ใครเล่าจะลืม.. ให้ผมช่วยตามให้มั้ย... ระนองฝนตกบ่อยๆ..พักนี้เลยไม่ค่อยได้กินไข่ต้มที่น้ำพุร้อน...โดนฝนอย่าลืมสระผมล่ะ.. กลอนเขียนได้ชัดเจนดี..สวัสดีนะ..
23 พฤษภาคม 2547 22:38 น. - comment id 273223
ถึง คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ แค่พบและพูดจา เวลามามักชิดใกล้ แค่นี้ก็สุขใจ จึงบอกไปว่าใจคิดถึงเธอ *-*เช่นกันเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอ ๆ นะค่ะ*-* ถึง คุณชัยชนะ ใจอยากลืมคนปลื้มที่ลืมหลง แต่บางครั้งยังพะวงหลงมิหน่าย จึงได้คิดมากนักรักจนตาย ทั้งที่เราอยากได้ตัดใจลา *-*ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มอบให้ค่ะ ผู้หญิงไร้เงาสบายดีค่ะ อ้อ เมื่อสักครู่มอบแต่ช่อดอกไม้ให้คุณพี่ราชิกากับน้องเรน ลืมให้เจ้าของบ้าน เอาเป็นว่าให้ดอกคาเนชั่นสักช่อสำหรับคุณชัยชนะแล้วกันนะค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณพันดาว แม้พายุจะพัดพา กาลเวลาจะเปลี่ยนผัน แต่ถ้าคนสำคัญ ตัวของฉันมิอาจลืม *-*ยังไม่ลืมหรือค่ะ อิอิ นึกว่าลืมไปแล้วเสียอีก อิอิ ดีใจจัง คุณพันดาวไม่ลืมเรา อิอิ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ*-* ถึง คุณผู้เฒ่า..โง่งม อยู่ระนองหรือเปล่าค่ะ ถ้าอยู่หละบอกได้ไหม ว่าอยู่แห่งหนตำบลใด จะได้ไปทายทักรู้จักคุณ *-*ไม่ขอรบกวนให้คุณผู้เฒ่าต้องตามหาดีกว่าค่ะ เพราะถ้าหากถึงเวลาคงมาเอง อิอิ แต่ตอนนี้คงยังไม่ถึงเวลาเลยไม่มา ฉะนั้นรอได้ค่ะ อิอิ แต่สงสัยจัง คุณผู้เฒ่าอยู่ระนองหรือเปล่า ถ้าอยู่บอกนะค่ะ ยินดีที่จะรู้จักค่ะ และยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ อย่างที่บอกฝนตกหนัก เดี๋ยวจะไม่สบาย ห่วงใยเสมอและขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มีให้เสมอนะคะ*-*
23 พฤษภาคม 2547 23:04 น. - comment id 273240
เขาคงรักฝังลึกซึ้งในจิต ด้วยเขาคิดคงไม่กล้าบอกกล่าว ว่าสาวเจ้ารักเขาเป็นเรื่องราว ถ้าได้กล่าวกลัวไม่สมอารมณ์ปอง แก้วประเสริฐ. ถ้าได้อ่านกลอนคุณบทนี้นะ เขาคงเขกหัวตัวเองโธ่ไอ้งั่งโง่เสียนาน....อิอิ
24 พฤษภาคม 2547 03:05 น. - comment id 273289
มาทักทาย ค่ะ แต่ยังไม่ลืมรักน้องตูนนะ
24 พฤษภาคม 2547 06:45 น. - comment id 273312
คงหลงหงส์.น่ะ......^_^
24 พฤษภาคม 2547 09:56 น. - comment id 273349
บางครังก็ดูเหมือนสับสน บางครั้งก็ทนไม่ไหว จึงออกปากขับไล่เธอไป ทนไม่ได้ที่เห็นเธอมาหลอกกัน มาทักทายครับ
24 พฤษภาคม 2547 10:26 น. - comment id 273359
เศร้าไปหน่อยนะคะ แต่กินใจดี...... น้ำตาแทบร่วงเลย แวะมาทักทายค่ะ อิอิ...ไม่ได้ login นะคะ
24 พฤษภาคม 2547 11:02 น. - comment id 273367
เศร้าจัง....... กระดานแวะมาให้กำลังใจค่ะ........
24 พฤษภาคม 2547 12:32 น. - comment id 273423
เศร้าจังนะคะ วาแวะมา ด้วยความคิดถึง ไม่นึกว่า พี่ตูน จะเศร้าขนาดนี้ เลย เอาใจช่วยนะคะ
24 พฤษภาคม 2547 12:52 น. - comment id 273441
อารมณ์ซึ้ง มาก ๆ คร้าบบบบ พี่ตูนหน่ะ ผมแอดเมล์พี่ไว้คุยกะพี่โดยเฉพาะ แต่ไฉนเลย เราไม่เคยคุยกันสักที พี่ช่วยแอดเมล์ผมหน่อยนะครับ howard_den@hotmail.com ว่าง ๆ เด๋วผมส่งเมล์ไปหาครับ
24 พฤษภาคม 2547 12:57 น. - comment id 273447
แต่งได้ดีเหมือนเดิมเลยนะคะ จะคอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ
24 พฤษภาคม 2547 14:39 น. - comment id 273525
หากเขาลืมช่างเขาเถอะที่รัก เพราะเขาคงไม่รู้จักกับคำว่าห่วงหา หากเขาลืมก็ลืมเขาเถอะแก้วตา ยังมีชายอีกคนหนึ่งหนาที่รักเธอ ฉันคนนี้งัยที่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ ฉันคนนี้งัยที่อ้างว้างเหมือนเธอเสมอ ฉันนี่งียที่เฝ้ารักแต่เธอ รึว่าเธอก็ลืมฉันคนนี้....เช่นกัน มาทักมาทายจ้า ไม่ค่อยได้เอากลอนมาลงเลย ขอมาแจมๆแล้วกันนะครับ เขียนกลอนของตัวเองไม่ค่อยออกอะ มาแจมนี่ไม่รู้เป็นงัยรู้สึกมีแรงบันดารใจดี้ดี หุหุหุ ^___^
24 พฤษภาคม 2547 15:01 น. - comment id 273537
ถึง คุณแก้วประเสริฐ เขาคงจะไม่ทำสิ่งเหล่านั้น ตามที่ท่านนั้นได้บอกเราไว้ เขาคงคิดดีแล้วก่อนจากไป คงแน่ใจกับการตัดสินใจที่ผ่านมา *-*สิ่งที่เขาทำคงถูกแล้วค่ะ เพราะคนเรามักเลือกในสิ่งที่ดีให้กับตนเองเสมอ ถูกไหมค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณสีน้ำฟ้า น้องก็ไม่เคยลืมพี่ ที่แสนดีที่ห่วงหา ซึ่งมีชื่อว่าสีน้ำฟ้า ด้วยทุกวันยังรักและห่วงใย *-*รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ นานแล้วไม่พบกันเลย คงงานยุ่ง ยังไงก็ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ*-* ถึง คุณ toneliu ก็คงจะเป็นอย่างนั้น เพราะหงส์คงสำคัญกว่ากาอย่างฉัน ทำให้เขาทิ้งไปไม่มาผูกพัน ก็ตัวฉันมันเป็นแค่กา *-*คงใช่ค่ะ กาหรือจะสู้หงส์ได้ อิอิ*-* ถึง คุณกวีบ้านไร่ ไม่เคยหลอกไม่เคยลวงให้ห่วงหา เพียงแต่ทุกเวลาที่ห่างหาย จริงจริงแล้วฉันนั้นไม่สบาย แต่ไม่เคยมีเพื่อนชายคนใหม่เลย *-*ขอบคุณสำหรับการแวะมาทักทายกันค่ะ*-* ถึง คุณเมฆปุยอ้วน อย่าเสียเลยน้ำตา กับผลงานที่มีมาของฉัน เพราะอาจเป็นแค่เพียงบางวัน ที่ตัวฉันนั้นเหงาใจ จึงได้แต่กลอนแสนเศร้า อาจจะเหงาเศร้าหวั่นไหว แต่เดี๋ยวเดียวก็เปลี่ยนไป เป็นยิ้มใสเหมือนดั่งเดิม *-*ขอบคุณการแวะมาทักทายกันค่ะ และอย่าเศร้าเลยค่ะ เพราะกลอนบทนี้เป็นเพียงแค่เสี้ยวอารมณ์ของคนแต่งเท่านั้น มิใช่ทั้งหมดของชีวิตค่ะ*-* ถึง คุณกระดานโต้คลื่น คิดถึงนะรู้บ้างไหม ด้วยหายไปไม่พบหน้า สบายดีหรือเปล่ากับวันที่ผ่านมา รู้ไหมว่าห่วงหาและคิดถึงเธอ *-*คิดถึงจัง ออนเอ็มก็ไม่เจอกันเลย สบายดีไหมจ๊ะ รักและห่วงใยเสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม แค่เศษเสี้ยวความรู้สึก ที่ฉันนึกตอนแต่งกลอน แค่เพียงเสี้ยวแห่งอาวรณ์ จึงแต่กลอนย้อนอารมณ์ *-*เพียงเสี้ยวหนึ่งของความรู้สึกเท่านั้นจ๊ะ ยังยิ้มได้เสมอ ยิ่งเห็นวาด้วยแล้ว ยิ้มได้มากๆๆๆๆๆๆๆเสมอจ๊ะ คิดถึงเสมอนะจ๊ะ*-* ถึง คุณพิกุลทอง ได้เลยจ๊ะคนดี เดี๋ยวพี่นี้จะแอดให้ รับประกันว่าจะทำโดยไว และคิดไว้เราคงได้พบกัน *-*ตกลงค่ะ จะแอดเมล์ให้นะค่ะ และคิดว่าเราคงได้พบกันค่ะ แต่ส่วนใหญ่พี่ออนเอ็มดึกมากเลยค่ะ คือเวลาประมาณ 4 ทุ่ม หรือ 5 ทุ่มนะค่ะ (ปกติ) ไม่ค่อยได้ออนกลางวันเท่าไหร่นะค่ะ เลยไม่เจอ แต่สักวันเราคงได้พบกันนะค่ะ จะพยายามออนเอ็มให้เร็วขึ้นค่ะ*-* ถึง คุณเสียงเรียกจากสายลม ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และต้องขอขอบใจ กับกำลังใจที่ให้มา *-*ขอบคุณสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้แก่กันค่ะ*-* ถึง คุณคนเขียนกลอน ไม่เคยลืมว่าเธอมีไมตรีให้ ไม่เคยลืมกับน้ำใจที่มากค่า ไม่เคยลืมความดีที่มีมา ของตัวเธอนั้นหนาสักนิดเดียว แต่ดวงใจดวงนี้ที่มีนั้น มั่วแต่ฝันเกี่ยวผันทุกเศษเสี้ยว มอบให้เขาคนดีที่กลมเกลียว เพียงคนเดียวในจิตคิดมีใจ จึงต้องขออภัยที่ให้รัก แม้ห่วงใยมากนักเป็นไหนไหน แต่ความจริงยังรู้อยู่ภายในใจ ฉันไม่อาจรักใครได้อีกเลย *-*ต่อกลอนได้ดีค่ะ นานแล้วไม่ได้พบกันเลย งานคงยุ่งซินะค่ะ และขอบคุณสำหรับการร่วมแจมกลอนกันค่ะ*-*
24 พฤษภาคม 2547 15:12 น. - comment id 273547
มาเป็นกำลังใจให้กับเจ้าของบทกลอนแสนเศร้าที่ไพเราะจับใจบทนี้ค่ะ
24 พฤษภาคม 2547 16:45 น. - comment id 273594
ยังไม่ลืมเลือนลาคราเคยรัก ยังคงภักดิ์คนดีนี้เสมอ ฉันคนนี้ยังคงจงรักเธอ วันเธอเผลอแบ่งปันฉันคงตรอม.. แวะมาสายอีกตามเคย...ไม่ว่ากันน่ะค่ะ...อิอิ.
24 พฤษภาคม 2547 17:55 น. - comment id 273623
ไม่ลืมน้า จิงๆ 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111 1111111111 11111111111111111 111111111111111 111111 111111111111111 11111111111111 11 11111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 1111111111111 11111111111111 11111111111111 111111111111111 111111111111111 11111111111111111 11111111111111111 111111111111111111 111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111 1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
24 พฤษภาคม 2547 19:18 น. - comment id 273661
รักเราเขาลืมแล้ว ต้องกินแห้วแก้ปวดใจ เขาไปได้รักใหม่ ส่วนเราได้กินแห้วฟรี *************************** ***************************
24 พฤษภาคม 2547 20:44 น. - comment id 273725
^J^ ................ ...ไม่เป็นไร....ฟ้าหลังฝนงามตา.......ฯ
24 พฤษภาคม 2547 21:58 น. - comment id 273772
ถึง คุณเพียงคนเดียว ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับน้ำใจ ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน *-*ขอบคุณสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้แก่กันค่ะ*-* ถึง คุณกุ้งหนามแดง ยังไม่ลืมวันเก่าที่เราสร้าง ยังคงมั่นมิส่างแม้นร้างหาย ด้วยความรักที่มีทั้งใจกาย มอบให้เธอไปจนตายไม่เปลี่ยนแปร *-*แค่แวะมาก็ดีใจแล้วค่ะ ถึงแม้มาช้าก็ไม่เป็นไร แต่จริงวันนี้ผู้หญิงไร้เงาช้ากว่าอีกค่ะ อิอิ ก็ติดธุระนะค่ะ เลยมาช้าไปหน่อย ก็อภัยให้ด้วยแล้วกันนะค่ะ*-* ถึง คุณ idaho แค่บอกไม่ลืมกัน กับตัวฉันคนคนนี้ ก็แสนจะยินดี ที่คุณนี้ไม่มีลืม *-*แค่ไม่ลืมก็ดีใจแล้วค่ะ อิอิ แต่เอแจกใจให้ด้วยหรือค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณคนตอแหล แห้วนี้ก็อร่อย แต่กินบ่อยคงไม่ไหว เบื่อกินเบื่อเหลือใจ จึงเปลี่ยนไปกินสมหวัง *-*กินแห้วมานานแล้ว ชักอยากเปลี่ยนมากินสมหวังแทน อิอิ แต่ไม่รู้ว่าจะได้กินเมื่อไหร่นะค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณกฤษณะ ฟ้าหลังฝนแม้งามตา แต่รู้ไหมหนากว่าจะฟ้าหลังฝน สิ่งที่เราเจอะเจอกับตัวตน ก็เจ็บเหลือทนจนหลุดพ้นไม่ได้เสียที *-*ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
24 พฤษภาคม 2547 22:00 น. - comment id 273774
ไม่เคยลืมดวงจิตคิดตลอด ไม่เคยลืมคำพลอดเคยออดอ้อน ไม่เคยลืมเรื่องราวทุกบทตอน ไม่เคยลืมคำกลอนตอบโต้กัน.. โถ ใครนะมาลืมคุณผู้หญิงไร้เงาถึงกับทำให้หมองไหม้ระทม โอ๋ ๆ มามะคนดี อย่าโศกไปเลย อย่าเศร้าไปเลย ต่อไปนี้จะคอยปลอบไม่ห่างไปไหน อิอิ
24 พฤษภาคม 2547 22:23 น. - comment id 273799
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ แน่หรือที่เอ่ยมา กับวาจาที่ว่าไว้ แน่หรือที่ห่วงใย แน่ใจหรือไม่ลืมกัน *-*หายไปนานเลยนะค่ะ หวังว่าคงสบายดี ช่วงนี้ฝนตกหนัก ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยแล้วกันค่ะ ห่วงใยเสมอนะค่ะ*-*
25 พฤษภาคม 2547 00:33 น. - comment id 273948
ขอรักมาแบ่งฉันนะ....... จะแบ่งมา รักษาไว้ เป็นกำลัง อบอุ่นไอ ร่วมรวมใจ..........ในฝัน..ในกลอน..วอนเว้าทรวง ดูแลตัวเองดีดีนะ..........
25 พฤษภาคม 2547 00:44 น. - comment id 273960
ถึง คุณน้ำ มอบรักแก่มิ่งมิตร ที่ใกล้ชิดกับตัวฉัน มอบห่วงใยให้ผูกพัน กับเธอนั้นนะคนดี *-*ขอบคุณค่ะที่ห่วงใย ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ ฝนตกหนักมากเลยช่วงนี้ ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
25 พฤษภาคม 2547 11:09 น. - comment id 274107
ความรู้สึกคล้ายๆกันเลยเนอะ
25 พฤษภาคม 2547 13:18 น. - comment id 274150
ทุ่มเทไปทั้งใจให้หมดสิ้น กลับมารินน้ำตาช่างน่าเศร้า รักที่สุด..สุดรักหักอกเรา หัวใจเขากลอกกลิ้งทิ้งฉันตรม
25 พฤษภาคม 2547 13:32 น. - comment id 274161
Smile with tears : มือที่เคยเกาะกุมกันนั้นแสนอบอุ่น เสียงพูดคุยที่เคยคุ้นและรอยยิ้มนั้น ทั้งสีหน้าแววตาที่บอกว่าเธอรักกัน ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉัน จะไม่มีวันได้มันกลับมา ยิ่งอยู่ใกล้ กลับเหมือนยิ่งไกลและเหินห่าง ระยะทางระหว่างใจ คงไกลเกินคว้า เธอมีเขา ฉันไม่มีใคร ให้ซับน้ำตา จะเรียกร้องวันเวลา กลับมาอย่างไรดี... เก็บซ่อนความเจ็บช้ำแล้วยิ้มทั้งน้ำตา มันปวดปร่าอยู่ข้างในหัวใจนี้ เธอคงเข้าใจ ว่าเราจากกันไปด้วยดี แต่คนที่ยืนอยู่ตรงนี้ จะอีกกี่ปีที่จะลืมเธอ... *********************************************** แวะมาทักทาย กลอนนี้อ่านแล้วเหงาจังเลยนะคะ
25 พฤษภาคม 2547 15:57 น. - comment id 274263
ถึง คุณต.โต้ง คล้ายกันหรือคนดี ฉะนั้นลืมให้หมดที่มีดีไหม จะได้ไม่ช้ำอกช้ำใจ และเจอความสดใสในใจแทน *-*ลบให้หมดเถอะค่ะ อย่าคล้ายอย่างเหมือนกลอนเลย ขนาดคนแต่งยังแค่เศษอารมณ์เลย ฉะนั้นขอให้คนดีมีความสุขนะค่ะ*-* ถึง คุณชูรส มอบความรักภักดีมีให้เขา แต่ใยเล่าได้ความช้ำระกำเหลือ เป็นรางวัลตอบแทนความเหลือเฟือ ที่หลงเชื่อน้ำคำจึงช้ำใจ *-*ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้แก่กันเสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณSun & Moon เคยชิดใกล้เรื่อยไปไม่ผันหนี พอนานปีรักที่มีที่แสนหวาน กลับเปลี่ยนแปรเปลี่ยนไปให้ร้าวราน ไม่เหมือนวานกลายเป็นขมช้ำตรมใจ เหลือแต่เพียงรอยอดีตที่กรีดเฉือน ให้ความร้าวมาเยือนบิดเบือนไหว เจ็บเหลือเกินจะกล่าวเล่าบอกใคร ที่คนดีมาจากไปมีใหม่ครอง ทิ้งเราไว้เพียงคนเดียวมิเหลียวเห็น ลืมความรักที่เคยเป็นของเราสอง จึงเหลือฉันคนดีที่เหลียวปอง และก็เจอความหม่นหมองครองน้ำตา *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ขอบคุณสำหรับกำลังใจและกลอนที่แต่งมาฝากกันนะค่ะ*-*
26 พฤษภาคม 2547 18:02 น. - comment id 274911
คือความรักหมองไหม้ใจระทม คือทุกความขืนข่มทีเจ็บช้ำ คือความงำเงียบที่จดจำ ด้วยทนกล้ำใจกลืนฝืนใจทน ............................................ ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะ เศร้าจัง..แต่ชอบจ้ะ.. ชื่นชมผู้หญิงไร้เงา
26 พฤษภาคม 2547 18:12 น. - comment id 274917
ถึง คุณแว่นดอย คือความรักหมองใจไหมแสนช้ำ ต้องระกำจำนนช้ำหม่นหมอง เมื่อคนรักมาจากลาน้ำตานอง สุดแสนหมองสุดแสนหม่นต้องทนเอา *-*ขอบคุณค่ะ จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาก็ชอบแต่งกลอนเศร้านะค่ะ แต่แต่งที่ไหร่เพื่อนเศร้ากันไปตาม ๆ กัน ทั้งที่....นะ อิอิ เอาเป็นว่าขอบคุณสำหรับกำลังใจและการเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะค่ะ คิดถึงจัง เดี๋ยวต้องไปทานข้าวแล้ว เจอกันต่อตอนค่ำ ๆ นะจ๊ะ*-*