เมื่อนั้น จ้าว Smit ได้ทรง เกษมสาน แล้วเอื้อมมือ ไป Take ที่กะบาล พระภูบาล แย้มโอษฐ์ จำนรรจา ที่ไอ้ Mr.Nom หลับตาปี๋ ตัวเจ้านี้ สับเพร่า เป็นหนักหนา ข้าว่ามัน แค่หลับ พักสายตา แว่วมาว่า ไอ้นี่ ชอบดูบอล เราจะบอก อะไร เจ้าสักอย่าง วันไหนว่าง ก็มาฟัง เราสั่งสอน ทำอะไร ให้ถ้วนถี่ มีขั้นตอน ค่อยค่อยดู ไปก่อน อย่าลนลาน เหมือนพรานไพร จะไป ล่าสัตว์ เหมือนแม่ครัว ที่จัด เรียงอาหาร ถ้าใจเร็ว รีบทำ จะเสียการ ค่อยค่อยคิด ค่อยค่อยอ่าน จะดีแท้ เจ้าจงจำ คำเรา ไว้ให้หมด และกำหนด จดจำ คำพ่อแม่ ค่อยค่อยคิด อย่าได้ ทำเชือนแช แล้วพระแล ไปที่ ไอ้ E.T. ลืมบอกไป มหาดเล็ก ชื่อ E.T. เป็นคนดี เมื่อท่านใช้ ไม่เคยหนี แต่ใช้แล้ว ไม่ได้เรื่อง เลยสักที จนกูนี้ ปวดเศียร เวียนกะบาล มาเข้าเรื่อง กันต่อ ที่ค้างไว้ เพราะ E.T. เพิ่งจะได้ กินอาหาร พระท่านเอื้อม หัตถ์ไป เขกกะบาล พระภูบาล กริ้วโกรธ พิโรธนัก ไอ้สันดาน กูสอน เสือกหลับได้ ไอ้ฉิบหาย กูเสียดาย ซึ่งยศศักดิ์ ไปมึงไป ให้ไกล จากพระพักต์ แล้วมึงจัก ไปตาม Mr.Nom
14 พฤษภาคม 2547 22:51 น. - comment id 267934
มาติดตามชมแล้วน่า...จะอ่านจนจอบเลย มาทักทายกาบ
15 พฤษภาคม 2547 11:58 น. - comment id 268171
!!!!!!!!! เมกกลับมาแย้วนะครับ ดีครับ อิอิ วันนี้วันเสาร์อ่ะ นั่ง ๆ คิด นั่ง ฝัน ทำไงดีน้อ ? ทั้งเหงา ทั้งว้าเหว่ ทั้งปวดรวดร้าว แต่ก็ไม่มีที่ระบาย วันนี้ !! เมกจึงกลับมา กลับมาเป็นเมกกะคนเดิม ที่ถึงมีแต่เพียงภาพฝัน มันก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรให้ฝัน..จริงป่ะ คิ_คิ อิ_อิ..เขียนไดดีจัง .. หายเหงาเลยนะนี้....จะเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะ......เมก
15 พฤษภาคม 2547 12:34 น. - comment id 268189
เขียนได้จังmr.nomเจ้าเอ๋ย อย่าละเลยคำพ่อขุนรามจ้าว เพราะแต่งกวีต้องใช้ในบางคราว ด้วยเรื่องราวนั้นเน้นในอารมณ์. เขียนได้ดีนึกถึงเรื่องสังข์ทองไม่ผิดเลย ดีแล้วครับ สร้างสรรค์สิ่งใหม่แก่วงการกลอนบ้าง แล้วจะคอยติดตามผลงานต่อไปนะ แก้วประเสริฐ.
15 พฤษภาคม 2547 12:36 น. - comment id 268190
เขียนได้ดีจังmr.nom เจ้าเอ๋ย......ลืมตรวจทาน เลยพลาดจนได้แฮะๆๆมาตรวจทีหลังเลยต้อง comment ซ้ำอีกจ้า แก้วประเสริฐ.