ัวันวานผ่านผัน ความฝันเกิดเป็นจริง เรื่องใดไม่หยุดนิ่ง ชวนให้นึกว่าหายใจ หลายหนในหลายก้าว มีบางคราวราวป่วยไข้ บ่นานในวันใหม่ ก็ผ่อนคลายความร้าวฉาน ชีวิตเคยโหว่แหว่ง มีวันแกร่งขึ้นเต็มกาล แรกแรกใจแตกซ่าน หนท้ายกลับเป็นดีคืน คลื่นคลั่งดังน้ำบ้า ยังรู้ลาครารุ่งตื่น ขื่นขมสุดขมขื่น ยังรู้จางลงบางวัน ----------------------------- เมื่อฝันพลันเป็นจริง หรือควรหยิ่งจนน่าหยัน หรือโขนที่สวมพลัน ขับให้คลั่งอหังการ คนจ้อยคนต้อยต่ำ ต่างมีกรรมต่างทำงาน คุณเค้นให้กลัวลาน นี่หรือคนเคยจนใจ อวดหัวอวดตัวโขน เถื่อนทะโมนกับคนใกล้ ราษฎร์ถ้วนควรค้อมให้ กลับโอหังขี่หลังเขา เมื่อตัวสวมหัวโขน ควรอ่อนโยนยิ่งกว่าเก่า ราษฎร์รอบครอบใส่เกล้า เขาคือนายภาษีโขน ราษฎร์รอบควรครอบเขา เราอาศัยภาษีใคร
13 พฤษภาคม 2547 05:37 น. - comment id 266791
เขียนในนามคมแฝก
13 พฤษภาคม 2547 08:26 น. - comment id 266823
เขียนดีเหลือเกินค่ะ
13 พฤษภาคม 2547 15:08 น. - comment id 266949
ทุกๆ อย่างดำเนินไปตามครรลองนะครับ เราจัดการใจตัวเองเป็นสิ่งที่ดีทีสุด ผมคิดแบบนี้นะครับ ไม่ว่าโลกจะสมมติอะไร เราจะอยู่กับมันอย่าง ผู้รู้เท่านั้นเสมอ อุดมคติงดงามบทกวีที่งดงามเช่นกันครับ
13 พฤษภาคม 2547 17:51 น. - comment id 267078
ครับผม
14 พฤษภาคม 2547 17:05 น. - comment id 267684
ชอบจังเลยค่ะกับงานงานนี้ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
14 พฤษภาคม 2547 19:53 น. - comment id 267825
ขอบคุณครับผม