คำว่า เรา เก่าก่อนตอนแรกรุ่น เลยว้าวุ่นสับสนจนหวั่นไหว คำสัญญาสาบานว่าต่อหน้าไฟ ใครเล่าใครสิ้นคิดผิดสัญญา มีมี เรา อีกแล้วต้องแคล้วคลาด รักเคยวาดสรรสร้างอย่างแน่นหนา เป็นรักร้างห่างไกลไม่กลับมา ดินกลบหน้าอย่าหมายง้อขอเจอกัน จากมาแล้วแม้รอยเท้าเฝ้ากลบเกลื่อน รักที่เลือนแค่ริ้วรอยคอยจำมั่น ชายอ่อนไหวน่ากลัว...ชั่วชีวัน วิมานฝันล่มสลายวอดวายลง เป็นดอกไม้ในเมืองอันเรืองโรจน์ ชีพช่วงโชติไม่ถึง ยูงไม่สูงส่ง ก้าวจะกล้าข้ามวันอย่างมั่นคง ทระนงในนิยามนามสตรี มายินคำครวญหาผ่านฟ้ากว้าง น้ำใจนางใช่เลือนเหมือนหน่ายหนี แต่จบฝันวันเก่าไม่เข้าที ฝันใหม่นี้สรรสร้างอยู่ห่างเธอ ยังไม่ตายแต่ไม่กลับจงรับรู้ ทำใจอยู่กับความหลังที่พลั้งเผลอ ที่เคยเจ็บยังจำจดรสที่เจอ หากรอเก้อไม่ขอโทษโปรดเข้าใจ
11 พฤษภาคม 2547 23:48 น. - comment id 266118
คำว่า เรา เก่าก่อนตอนแรกรุ่น เลยว้าวุ่นสับสนจนหวั่นไหว คำสัญญาสาบานว่าต่อหน้าไฟ ใครเล่าใครสิ้นคิดผิดสัญญา มีมี เรา อีกแล้วต้องแคล้วคลาด รักเคยวาดสรรสร้างอย่างแน่นหนา เป็นรักร้างห่างไกลไม่กลับมา ดินกลบหน้าอย่าหมายง้อขอเจอกัน จากมาแล้วแม้รอยเท้าเฝ้ากลบเกลื่อน รักที่เลือนแค่ริ้วรอยคอยจำมั่น ชายอ่อนไหวน่ากลัว...ชั่วชีวัน วิมานฝันล่มสลายวอดวายลง เป็นดอกไม้ในเมืองอันเรืองโรจน์ ชีพช่วงโชติไม่ถึง ยูงไม่สูงส่ง ก้าวจะกล้าข้ามวันอย่างมั่นคง ทระนงในนิยามนามสตรี มายินคำครวญหาผ่านฟ้ากว้าง น้ำใจนางใช่เลือนเหมือนหน่ายหนี แต่จบฝันวันเก่าไม่เข้าที ฝันใหม่นี้สรรสร้างอยู่ห่างเธอ ยังไม่ตายแต่ไม่กลับจงรับรู้ ทำใจอยู่กับความหลังที่พลั้งเผลอ ที่เคยเจ็บยังจำจดรสที่เจอ หากรอเก้อไม่ขอโทษโปรดเข้าใจ มาเติมใส่อีกบท(บทแรก)
11 พฤษภาคม 2547 23:51 น. - comment id 266119
อ่ะแก้ไขได้แล้ว
12 พฤษภาคม 2547 08:25 น. - comment id 266169
เด็ดขาดดีครับ เป็นไม่ได้ ไม้ยูง ที่สูงส่ง แต่ทะนง ในสตรี มีศรีศักดิ์ ขอฝันใหม่ แผ้วถาง ทางสู่รัก โปรดนำชัก ให้ราบรื่น ชื่นฤดี
12 พฤษภาคม 2547 17:32 น. - comment id 266477
เพราะมากค่ะ เข้ามาชม กลอนพี่ค่ะ