หน้าส่วนตัว
กามเทพ สุขสันต์ กับวันหยุด
แอบมาผลุด สลับโผล่ โล้ทางฝัน
ยิงศรแจก แซกใจ ทุกวัยพลัน
แต่ไยนั่น แถวพนา เมฆาบัง
มีด้วยเหตุ อันใด กระไรหนอ
เรียกรถหวอ วอฟ้า วิ่งขมัง
ตามไปดู รู้ชัด ถนัดจัง
มิถึงฝั่ง ยังแว่ว แผ่วร้าวรอน
ยินสำเนียง เสียงร่ำ ฉ่ำดวงเนตร
เกิดอาเภท ฝนหลั่ง ราวทอดถอน
สงสารใจ รวดร้าว ไร้อาทร
องค์แอบซ่อน เล็งลักษณ์ ประจักษ์ตา
ณ ราตรี คลี่ทับ จับผืนฟ้า
ลุเวลา คืนดับ พับอุษา
ไร้ดวงดาว พราวแสง ส่องนภา
หยาดน้ำตา เลื่อมพราย กระจายแทน
รินหลั่งไหล จากใจ อนงค์นุช
พักตร์ผ่องผุด สุดเศร้า โศกเหลือแสน
นางเหลียวหา ผวาไหว ในไพรแดน
ไม่มีแม้น เหมือนชน คนรอคอย
ทั้งวิ่งพลาง เหลียวหา มิอาจเห็น
นางลำเค็ญ คิดถึง มิท้อถอย
เฝ้าจงรัก สลักลึก จวบดาวลอย
ล่วงนับร้อย ปีผ่าน นานเท่านาน
อินทรวิเชียรฉันท์
ขอบเขต ณ แดนใจ จะสดใส สว่างตา
หญิงนางหนึ่งคอยหา ณ อุรา ระทมเหลือ
เวียนวน ดุจ หลงฝัน มนผัน มิ หน่ายเจือ
สัญญา ดนูเกื้อ จะกักก่อ ผิ ราโรย
ความซึ้ง หทัยหวาน ชยหาญ ผสานโดย
เมตตา สง่าโปรย นุ ช รอ พธูนาง
โอโอ้กระไรเลย รติเฉย ฤเมินหมาง
นางวอน สะอื้นพลาง ดุจร่างก็กลับกลาย
แข็งซบ ณ ที่นั้น วนลั่น มิเลือนคลาย
ร้าวทรวง มิ ห่วงหาย จะรัก รอ นิรันดร
ดวงมาลย์ สิ อยู่ฟ้า สุดจะหา ตะวันจร
มองเมียง บ่หลอกหลอน อุระมั่น สะท้านสรวง
อาภาภัส 11 พ.ค. 2547 02:35 น. - ID 53218 
589
14
0
11 พฤษภาคม 2547 02:43 น. - comment id 265584
สวัสดีค่ะ ตอนที่ ๓ เดียวดาย อ่านกันเองก็แล้วกัน อรุโณทัย อาภาภัส
11 พฤษภาคม 2547 07:57 น. - comment id 265600
จบไม่ประทัยใจ(ขอแต่งแปลงต่อ) องค์อินทร์ผ่าน วิมานฟ้า กลางอากาศ ทิพยอาสน์ อ่อนบาง กระด้างแข็ง ส่องนัยน์เนตร วิเศษล้น มนต์สำแดง จึงทราบแจ้ง จอมเจ้า เศร้าระทม คงเชื่องช้า จังเลย เกยราชรถ จึงสวมบทบาทเสพ เทพอุ้มสม อุ้มพระเอก เสกเคียงข้าง แท่นบรรทม เคล้าภิรมย์ ชมพะเน้า เคล้าพะนอ
11 พฤษภาคม 2547 09:29 น. - comment id 265633
ตอบคุณชัยชนะ
ร้ายนักนะ ก็ตอนนี้เป็นรักอีกแบบ เดี๋ยวไปอ่านตอนที่สี่ รักสีหวานๆจะได้ผ่านแถมอ่านใจด้วย ให้ว่างก่อนนะ
แต่ขอบคุณค่ะที่มาอ่าน
อรุโณทัย อาภาภัส
11 พฤษภาคม 2547 12:03 น. - comment id 265703
........รักเกิดจากใจใครสอน รักซ้อนซ้อนรักจักเห็น รักยั่วรักเย้าเหมือนเป็น เฉกเช่นเนื้อทรายนายพราน
11 พฤษภาคม 2547 12:04 น. - comment id 265704
........รักเกิดจากใจใครสอน รักซ้อนซ้อนรักจักเห็น รักยั่วรักเย้าเหมือนเป็น เฉกเช่นเนื้อทรายนายพราน
11 พฤษภาคม 2547 13:51 น. - comment id 265741
พลันสะดุ้งตื่นพลิกกายาอุษาเจ้า
ใครโน้มเน้าเฝ้าโอบกอดข้างพระที่
ผินพระพักตร์พบสบหน้าชายชาตรี
โอ้ชายนี้ที่แอบเฝ้ามองหลังพลับพลา
ด้วยฤทธิ์มนต์องค์อัมรินทร์ปิ่นเจ้า
จึงผ่อนเร้าตามอารมณ์สมปรารถนา
จนอรุโณทัยฉายแสงส่องลอดเข้ามา
สององค์พาเกี่ยวก้อยออกจากแท่นบรรทม.
แก้วประเสริฐ.
ผมขอแจมหน่อยนะครับ กลัวเรื่องจะค้างเอาไว้ให้คิดจะได้จบสิ้นเสียที อิอิ
11 พฤษภาคม 2547 13:59 น. - comment id 265747
ตอนนี้เศร้าจัง ไม่รุ้ว่าตอนนี้จบหรือยัง แล้วจะติดตามนะครับ ... ^____^
11 พฤษภาคม 2547 15:17 น. - comment id 265793
เศร้า .. เนอะ ตอนนี้ แล้วแก้มจะมาตามอ่าน ตอนต่อไปนะคะ
11 พฤษภาคม 2547 15:55 น. - comment id 265828
เศร้านะค่ะ แต่ก็แต่งได้ดี เหลือเกินค่ะ
11 พฤษภาคม 2547 19:12 น. - comment id 265944
^J^ .............
รอมาตั้งร้อยปี...รออีกสักนาที จะเป็นไร....
เอ้า..จะรอครับ...........ฯ
11 พฤษภาคม 2547 20:38 น. - comment id 265983
ตอบตุณแก้ว ไฮ้กลัวนางเอกตัวแข็งหรือคะ เฮ้อคำว่าอะไรก็รักก็ต้องมีหลากหลายสุขมั่งทุกข์มั่งก็ตอนดอกทานตะวัน อือ ความจริงน่าจะทำการ์ตูนแบบโบราณนะ คุณแก้วเขียนดีมากเลย
11 พฤษภาคม 2547 20:44 น. - comment id 265989
ตอบขอบคุณคุณอรรถสิทธ์ คุณเขียนได้ไพเราะจัง เนื้อทราย ย่างเยื้อง มา พรานเล็งล่า ฆ่าเจ้าหมาย ป่าดงมีอันตราย นางเนื้อทรายแฝงกายไพร
11 พฤษภาคม 2547 20:50 น. - comment id 265992
ตอบขอบคุณคุณหนึ่ง
มันจบเป็นตอนๆ เศร้าบ้างสิ ขอบคุณที่ติดตาม
11 พฤษภาคม 2547 20:54 น. - comment id 265995
ตอบขอบคุณแก้มป่องจ้ะ
11 พฤษภาคม 2547 22:27 น. - comment id 266054
ด้วยมีเหตุอันใดกระไรหนอ ตัวพี่นั้นไม่ติดต่อไม่มาหา ทำให้เราเฝ้าคอยน้อยอุรา เมื่อเธอนั้นไม่มาพาเราคอย *-*ไพเราะและสวยงามมากเลยค่ะ*-*
12 พฤษภาคม 2547 17:14 น. - comment id 266449
ตอบคุณผู้หญิงไร้เงา
กลอนที่เขียนตอบมาเพราะจัง ขอบคุณนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
