หนาว....

ก.ศ.กษิพจน์

สักวาหน้าหนาวพราวจรัส
ลมพายพัดโบกลิ่วปลิวถลา
กิ่งต้นไม้โอนเอนตามลมพา
เย็นพราววาบจับกายาพาน่ายล
   เย็นลมพัดสงัดเงียบเปรียบความหนาว
ยังกับราวหนาวเหน็บเจ็บมิสน
หนาวอะไรหนาวได้ทุกตัวตน
ขอทุกคนอย่าหนาวใจได้เป็นพอ
   ถึงหนาวกายหนาวได้ใช่ปวดร้าว
หนาวใจเล่าเศร้าโศกวิโยคหนอ
เป็นไปได้หนาวกายแค่นั้นพอ
แต่จะอย่าให้หนาวใจเอย				
comments powered by Disqus
  • atm

    4 พฤษภาคม 2547 23:07 น. - comment id 260702

    ------เพราะจังค่ะ------
    +++มาทักทายค่ะ+++
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 พฤษภาคม 2547 23:33 น. - comment id 260756

    กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
  • อัณณพ

    5 พฤษภาคม 2547 01:04 น. - comment id 260818

    หนาวกายหาผ้าห่ม
    หนาวระทม หนาวรักห่มไฉน
    หนาวเหลือเกิน หนาวซ้ำๆ หนาวเรื่อยไป
    ขอได้ไหม ขอห่มใจใครสักคน
    **โรแมนติกดีค่ะ กลอนคุณ***
    
  • tiki

    5 พฤษภาคม 2547 17:54 น. - comment id 261265

    วันนี้ก็ลมหนาวจริงๆมาแต่เมื่อคืน
    เขียนได้เข้ากับบรรยากาศโลกอันแปรปรวนได้ดีนะคะ
    
    
    เขียนกลอนน่ารักดีค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน