(พ่อใหญ่เหล้า) พ่อใหญ่เหล้าเฝ้าเถียงกลางท้องนา แก่คอยถ้าลูกหลานจะแวะเวียน ตกกลางคืนมีเพียงแค่เสียงเทียน สว่างเนียนส่องตาพอทำเนา มีแต่ควายหนึ่งตัวที่เป็นเพื่อน แก่พูดเตือนวันตายให้ขายเผา ถ้าลูกหลานเป็นหนี้แก่ไม่เอา จึงคอยเฝ้าเลี้ยงควายให้ดิบดี บนเถียงแก่มีไหใหญ่มังกร ไว้รอตอนแช่เหล้าสาโทสี ทำพอกินแต่น้อยคงเข้าที พึ่งสี่สิบดีกรีมันไม่พอ ตามคันนาแก่ปลูกมะม่วงแก้ว ออกลูกแล้วมากมายมีคนขอ แก่ไม่หวงบอกเก็บเป็นกำกอ เอาไปฝากแม่พ่อลูกมึงกิน สระน้ำใหญ่ล้นหลากปลามากมาย แก่ดักข่ายถักสานกั้นฝายหิน สอนลูกหลานปักเบ็ดเป็นอาจิณ รอฝนรินปลาห้าวได้ตัวโต เรือลำน้อยแจวลอยลำกระโดง ลูกหลานลงเก็บบัวมีมากโข แก่ร้องไล่รีบขึ้นตะเข้โซ หากพบเจ้าคนโก้จะรีบซด เป็นลูกหลานรำคาญเมื่อแก่ไล่ ตะเข้ไซร้หากมีจะฉี่รด ให้แสบตากลัวว่ายหนีกันหมด อย่าพูดปดเด็กเลยมันไม่งาม พ่อใหญ่เหล้าจึงฟาดก้อนดินใหญ่ บอกเร็วไวขึ้นมาจะพาข้าม ไปเก็บบัวที่ฝั่งท่ามะขาม เพราะว่าน้ำตื้นเขินเล่นพอดี เด็กลูกหลานรีบขึ้นไม่ฝืนต่อ กลัวได้ห่อหัวโนเขียวเป็นสี วิ่งขึ้นฝั่งเดินตามในทันที ไปยังถิ่นที่สถานบ้านบัว ระเบียงลมเย็น .. ฟ้ามืด .. ดาวส่องแสงระยิบระยับ .. วิจิตรน้ำตาไหล
24 ธันวาคม 2549 15:32 น. - comment id 194775
สู้ๆๆๆๆๆนะค่ะ
24 ธันวาคม 2549 15:36 น. - comment id 194776
อย่าท้อแท้นะคะ ความฝันอยู่ข้างหน้าความจริงใจอยู่ข้างหลัง ความเป็นห่วงยังผูกพันธ์ สู้ๆๆสู้ตาย นะคะ
4 พฤษภาคม 2547 12:38 น. - comment id 260131
เมื่อเช้าพ่อโทรมาบอกว่าปู่วิจิตรเสียแล้ว .. วิจิตรทำใจไว้แล้วละ ตั้งแต่พ่อบอกว่าแก่ป่วยช่วงสงกรานต์ แก่เข้าโรงบาล ธรรมดาปู่แก่จะไม่ชอบป่วย ไม่ชอบเข้าโรงพยายบาล วิจิตรคิดว่าอาการแก่คงหนัก .. วิจิตรไม่อยากโพสอะไรไปมากมาก แต่บทกลอนนี้วิจิตรเขียนตั้งแต่คืนวันเสาร์พร้อมๆกันกับหลายๆบท ห้วงน้ำ,ผีแห่งป่า,ต่างหน้า,พรานน้อย,และก็บ้านบัวซึ่งเป็นบทกลอนที่วิจิตรคิดว่าจะโพสในวันนี้พอดี แต่ตรงกับวันที่ปู่วิจิตรเสียพอดี .. ข้อความจากแหล่งที่มาและเขียนอะไรก็ได้เป็นข้อความที่วิจิตรเตรียมมาโพส .. แต่ ปู่มาเสียไปก่อน .. วิจิตรไม่อยากให้คนอ่านเกิดอารมณ์กับวิจิตรหรอก .. อยากให้อ่านกลอนให้สนุกเสียมากกว่า .. วิจิตรคงกลับบ้าน
4 พฤษภาคม 2547 12:48 น. - comment id 260137
ขอให้คุณปู่ของคุณวิจิตรให้ป่วยเร็ว ๆ นะค่ะ กลอนไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ แต่งามแบบนี้ไม่ถนัดขอไม่แจมเป็นกลอนนะค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 12:49 น. - comment id 260138
แวะมาให้กำลังใจ และขอแสดงความเสียใจด้วย มองเห็นภาพปู่แก่ จากกลอนที่วิจิตรนำมาโพลสเห็นบรรยากาศ สนุกสนานร่าเริงของท่านที่รักเด็ก ๆ ได้เป็นอย่างดี บ้านบัวกับอีกหนึ่งชีวิต ที่ต้องจากไป ถึงจากไปขอให้จากไปแต่ตัว ขอให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้จดจำท่านไว้ในจิตใจตลอดไป
4 พฤษภาคม 2547 12:50 น. - comment id 260139
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ แต่ก็ขอให้คิดว่าท่านไปสบายแล้วนะค่ะ ยังไงก็ขอให้คุณวิจิตรเดินทางไปและกลับมาโดยสวัสดิภาพนะค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 13:04 น. - comment id 260146
คุณเรน.. ขอโทษ... ก็ .. คุณเรนไม่รู้.. .. เสียใจ..ด้วยนะคะ..
4 พฤษภาคม 2547 13:06 น. - comment id 260148
วิจิตร....คะ.... งานงดงามทั้งสุนทรียศาสตร์ เนื้อหา...ยกระดับจิตขึ้นสูงแม้นเรื่องธรรมดาอันยากแก่การบรรยาย งดงามเกินความทุกข์ระทมใดที่ห่มจิต วิจิตรอยู่ ขอให้ผู้แก่ท่านยังอยู่กับเรานานๆ ลูกหลานจะไปปลอบไปเฝ้า จะเคล้าแข้งเคล้าขาผู้แก่ผู้เป็นดุจประมุขตระกูลเรา ขอส่งใจข่วยค่ะ งานคุณงามมากค่ะขออนุญาตค้อปี้ไปเก็บเป็นงานพิสุทธิ์ใจ บทหนึ่ง
4 พฤษภาคม 2547 13:09 น. - comment id 260149
วิจิตร....คะ.... งานงดงามทั้งสุนทรียศาสตร์ เนื้อหา...ยกระดับจิตขึ้นสูงแม้นเรื่องธรรมดาอันยากแก่การบรรยาย งดงามเกินความทุกข์ระทมใดที่ห่มจิต วิจิตรอยู่ อยากให้ผู้แก่ท่านยังอยู่กับเรานานๆ ลูกหลานจะไปปลอบไปเฝ้า จะเคล้าแข้งเคล้าขาผู้แก่ผู้เป็นดุจประมุขตระกูลเรา แต่บัดนี้ท่านกลับไปสวรรค์ด้วยหมดวาระอันสังขาร เสื่อมไปเป็นภาวะธรรม ขอส่งใจข่วยให้ทุกคนคลายความเศร้าค่ะ งานคุณงามมากค่ะขออนุญาตค้อปี้ไปเก็บเป็นงานพิสุทธิ์ใจ บทหนึ่ง
4 พฤษภาคม 2547 13:53 น. - comment id 260174
เพียงแวะเวียนมาปลอบใจให้คลายทุกข์ ได้ยินชื่อเสียงจอมยุทธ์มานาน พบกันครั้งนี้นับว่าเป็นวาสนายิ่งนัก จากกันครั้งนี้ ไม่รู้เมื่อไรจะได้พบกับจอมยุทธ์ผู้ยิ่งใหญ่อีก
4 พฤษภาคม 2547 14:26 น. - comment id 260196
ขอให้หายวันหายคืนนะคะ เป็นกำลังให้กับบทกลอนไพเราะค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 16:09 น. - comment id 260338
ขอแสดงความเสียใจด้วย สูญสิ้นตำนานบ้านไร่ไปอีกหนึ่งคน วิจิตร จงภูมิใจเถิดว่า ครอบครัวได้ทำหน้าที่ต่อบุพพการีครบถ้วนแล้ว
4 พฤษภาคม 2547 16:56 น. - comment id 260395
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ .. กลอนเพราะค่ะ .. ขอส่งใจไปเคารพปู่พี่วิจิตรด้วยค่ะ .
4 พฤษภาคม 2547 22:26 น. - comment id 260653
น้องวิจิตร.... ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งในการจากไปของคุณปู่ ซึ่งเป็นวัฏจักรของการเวียน ว่าย ตาย เกิด ซึ่งทางศาสนาพุทธถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาก็ตาม แต่เมื่อญาติผู้ใหญ่ซึ่งเป็นต้นกำเหนิดของเราเสียไป ย่อมเป็นธรรมดาต้องเสียใจ ฉนั้นสิ่งหนึ่งพึงจะช่วยได้ก็คือตั้งจิตให้มั่นอุทิศส่วนกุศลด้วยจิตศรัทธาอย่างแรงกล้า ส่งผลบุญกุศลให้แก่ท่านเพื่อเป็นการกตเวทีกตัญญูท่านเพื่อให้ท่านสงบสุขในสัมภปรายภพด้วยนะ พี่พูดไม่ออกจ๊ะเพียงรู้สึกเสียใจแทนน้องด้วยล่ะ แก้วประเสริฐ.
8 พฤษภาคม 2547 14:44 น. - comment id 263219
***ขอบคุณผู้หญิงไร้เงามากๆครับ ***ขอบคุณพี่ชัยครับ บ้านบัวกับอีกหนึ่งชีวิต ที่ต้องจากไป ถึงจากไปขอให้จากไปแต่ตัว ขอให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้จดจำท่านไว้ในจิตใจตลอดไป ***คุณเรนมาขอโทษอะไรผม ผมไม่เข้าใจ ซินจังหรอ .. แค่นี้คิดว่าวิจิตรโกธร .. โอย ตายแล้ว วิจิตรไม่ใช่คนอย่างนั้น .. เกิดมาไม่เคยโกรธใคร .. หรือโกรธก็ไม่เกิน 2 นาทีหาย ครับ ***ขอบคุณคุณทิกิครับ ***ขอบคุณคุณยโส ***ขอบคุณน้องพิมมากครับ ***ขอบคุณพี่ฤกษ์มากครับ ***ขอบคุณกระดาษกาวมากครับ ***ขอบคุณพี่แก้วประเสริฐมากครับ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมงานของวิจิตร