....เรื่องแมวๆ หมูๆ...

อาภาภัส

                             
                              
                               แมวยุคใหม่  ตัวใหญ่  ใหญ่กว่าช้าง
                              ยืนเคว้งคว้าง   ปะปน  กับลูกหมู
                              ดูไม่ออก   ไหนแมว  ไหนมูมู
                              ชื่อลูกหมู  แปลกนั่น  พันธุ์อินโด
                              เจ้าแมวเอง   นามกร  ศรเมืองราม
                              รูปอ้วนงาม   ตาวาว  ราวแก้วโหล
                              ขาสี่ขา    จังก้า  หัวโตโต
                              วันนี้ โซ  ซูบจืด   ซืดเซียวเซียว
                              สกปรก  ขะมุกขะมอม  อีกต่างหาก
                              โดนกระชาก  เขี่ยลง  แก้มเลยเขียว
                              กระป๋องสี  หกใส่   จนเละเชียว
                              แมวเหมียวเหมียว  ร้องเนี๊ยว  เนี๊ยวเนี๊ยวแมว
                             ตรงพุงอ้วน  ล้วนอัด  กล่องเสียงดำ
                             เปิดซ้ำซ้ำ  เสียงอ่อย  อ่อนถ่านแถว
                             เมี๊ยวเป็นเนี๊ยว  เลี้ยวลด  แปลกแหวกแวว
                             วางเรียงแนว  ขายอยู่  ลู่ทางเดิน
                             ไร้คนมอง  กองรวม  ของเล่นอื่น
                              คนขายยื่น  แมวหมู  ดูขัดเขิน
                             แถมช้างให้  ใครใคร  ยังมองเมิน
                             เศร้าเหลือเกิน  ทำยาก  ตรากตรำใจ
                             แต่ละตัว  มีค่า  สักห้าสิบ
                            ว่าแพงลิบ  ใช่เขา  จะสนไฉน
                             เกิดเป็นแมว  แถวตลาด  อนาถกระไร
                             มีชาติใหม่    ขี่จรวด  ตรวจใจคน
                      
     อรุโณทัย   อาภาภัส
    ๓  พฤษภาคม  ๒๕๔๗
    เขียนที่  ม.รามคำแหง
                              
				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    3 พฤษภาคม 2547 16:55 น. - comment id 259443

    ...สวัสดีเมียวๆ
    
         ....อ่านสนุกๆนะ  บางทีสิ่งที่เราไม่เข้าใจก็มีแปลกๆนะ
    
        ด้วยความปราถนาดี
       อาภาภัส  ตะวันหวาน
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 พฤษภาคม 2547 16:57 น. - comment id 259448

    อ่านกลอนนี้แล้วได้ยิ้มเลยค่ะ ชอบจัง  แบบนี้ไม่ขอเกิดเป็นแมวแล้วค่ะ อิอิ   กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ ชื่นชมผลงานคุณเสมอค่ะ
  • ชาติกานต์

    3 พฤษภาคม 2547 17:44 น. - comment id 259489

    กลอนสนุกดีนะ เกือบจะออกไปแล้วพอดีเห็นเลยแวะเข้ามาอ่าน
  • ชัยชนะ

    3 พฤษภาคม 2547 18:54 น. - comment id 259539

    มายื่นหมู ยื่นแมว แจ๋วไหมคุณ
    ยอมขาดทุน ทดลอง มองการใหญ่
    บ้านมีหมู น่าดูชม อ้วนสมใจ
    แลกได้ไหม แมวเหมียวน้อง ขอจองตัว
    
    เรื่องหมู ๆ สนไหมครับ
    
  • namsai

    3 พฤษภาคม 2547 20:06 น. - comment id 259600

     
    ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
    
    5 5 5 5
    
    น่ารักจังเลยค่ะ..
    
    แต่งได้ชอบใจ..
    
    เห็นภาพเลย...
    
    ...
    
  • เกียรติ กรัชกาย

    3 พฤษภาคม 2547 22:06 น. - comment id 259708

    เรื่องแมว ๆ หมู ๆ บางทีก็น่าอดสูในใจคน...
    มุมมองที่แปลกใหม่ดีครับ กลอนน่ารัก และน่าคิด
    เหมือนคุณอาภาภัสว่า บางสิ่งที่เราไม่เข้าใจก็มี.
         แวะมาให้กำลังใจกันเช่นเคยครับ.
  • แก้วประเสริฐ

    3 พฤษภาคม 2547 23:31 น. - comment id 259782

    ยอดยิ่งแล้วอาภาภัสกลอนเหมียว
    ใหญ่จริงเจียวช้างไม่สู้ดูน่าขัน
    พออ่านจบให้หัวร่อแทบจาบัลย์
    เสียงของฉันมันดังลั่นคนตกใจ.
    
                      แก้วประเสริฐ.
    
    นี่แหละครับยอดหาสิ่งใหม่ๆให้คนหัวร่อได้ ยอดเยี่ยมจริงตอนแรกงงพออ่านจบอย่างน้อยต้องอมยิ้มแน่ๆเลย 5555
    
  • tiki

    4 พฤษภาคม 2547 04:53 น. - comment id 259916

           ทำแทบแย่ได้ห้าสิบบาทขาดตัว
    แมวยังยั่วไม่ได้ขายไม่ถึง
    คนหาบไปหาบมาครารำพึง
    ทำแทบตายสักสลึงไม่ได้เลย
    
    
    
    ชีวิตน่าสงสารนะคุณอาภาภัส
  • นางฟ้าซาตาน

    4 พฤษภาคม 2547 05:35 น. - comment id 259935

    
    น่าซื้อมาเล่นนะคะ
    อ่านแล้วสนุกจัง
    
    มาชื่นชมค่ะ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    4 พฤษภาคม 2547 11:43 น. - comment id 260085

    เรื่องแมวๆ
    เรื่องหมูๆ
    เรื่องของหนู
    กับอาเสี่ย
    ฟัดกันดูนัวเนีย
    เห็นแล้วเสีย
    ความรู้สึก
    
    เรื่องแมวๆ
    เรื่องหมูๆ
    เรื่องของหนู
    ในกรุงเทพ
    ตัวใหญ่กว่าไดโนเสาร์เอย...จบ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน