อารมณ์นี้มีใครเป็นบ้างหนอ.. สัมภาระมากมายสะพายหลัง เชือกร้อยยังเปลยวนม้วนเป็นห่อ เต้นส์ถุงนอนหมอนลมห่มให้พอ แพ็คเข้าก่อกลุ่มก้อนไว้นอนไพร อีกขนมนมกล่องของที่ชอบ ต้องรอบคอบกลัวอดจดใส่ไว้ ถุงของกินเต็มเพียบเนี๊ยบก่อนใคร ไม่อดตายเข้าป่าน่าสบาย ออกเดินทางถึงที่นี้สุดเจ๋ง ได้ที่เล็งตามหวังดังใจหมาย ลมโชยพัดอ่อนอ่อนให้ผ่อนคลาย ใต้ร่มไม้ใหญ่กว้างช่างภิรมย์ กางเต้นส์โดมโคมส้มก็สมหวัง ผูกเปลยังแกว่งไกวได้เหมาะสม ปูถุงนอนข้างเต้นส์ให้เห็นชม ดาวพร่างพรมเต็มฟ้ามาเยือนเรา ก่อกองไฟไล่ยุงมายุ่งนัก หยิบของรักออกมาเมื่อคราเหงา โอบกอดไว้ข้างใจให้เป็นเงา ดูแลเจ้าเก็บสุขทุกเวลา จุดกำยานสูดกลิ่นประทินหอม ควันรายล้อมมวลดอกไม้หลายบุบผา หลากสีสันกลิ่นชื่นรื่นอุรา ยามหลับตาพักผ่อนนอนฝันดี แสงไฟสาดข้างเต้นส์เห็นมาส่อง เดินย่องย่องเข้าใกล้ใครหนอนี่ ถือไม้ยาวเมตรกว่ากว่าไม่พาที ก้าวรีบรี่เข้ามาช่างน่ากลัว (เสียงตามสาย..มาแล้ว..55) ลูกหนอลูก..ถึงบ้านอาการเพี้ยน กลับจากเพียรทำงานคงปวดหัว บ้านก็มี..ไม่นอนพักผ่อนมัว มาทำตัว..แผลงแผลงแย่งยุงนอน กลับเข้าบ้านเดี๋ยวนี้..เลยลูกรัก ถ้าซ่าส์นัก..พ่อจะซัดด้วยไม้ท่อน ให้ไวเลย..ให้ไว..ใช่ที่นอน พ่อมาสอน..นี่มันสวน..ควรทำใจ ...................................................................... อิอิ...... พ่อขา ลูกนึกว่า เป็นอุทยานแห่งชาติ แหม....ก็มันธรรมชาติเหมือนกันแหละเนอะ ......................................................................
2 พฤษภาคม 2547 18:39 น. - comment id 258717
บรรยากาศแสนชื่นและรื่นรมย์ จึงเหมาะสมเป็นที่พักพำนักฉัน ขอหลับเพียงตื่นเดียวเหลียวบอกกัน ว่าอย่ากวนหรือป่วนฉันเลยคนดี จะหลับหน่อยเพียงนิดสะกิดตื่น (ไม่จริงค่ะ ปลุกยังไม่ตื่นเลย อิอิ) แล้วลุกยื่นกลับข้างในไม่หลีกหนี แต่ตอนนี้ขอนอนก่อนพี่คนดี ด้วยว่าง่วงเต็มทีแล้วหนีเลย (อิอิ) *-*แบบนี้เป็นบ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ อิอิ ก็บรรยากาศพาไปนิ) กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพเลย*-*
2 พฤษภาคม 2547 19:09 น. - comment id 258730
น่าสนุกดีค่ะ อยากไปกางเต้นท์นอนด้วยจัง เป็นการพักผ่อนที่ดีเนอะ
2 พฤษภาคม 2547 19:19 น. - comment id 258734
ในห้องน้ำ..ถูกห้าม..เข้าไปหลับ.. เก้าอี้พับ.. ยกไป..ใน..ห้องใหญ่.. อ่อนล้า..หนังตาปิด.. คิด..แคร์ใคร.. นานแค่ไหน.. หลับไหล..ใน..ห้องโถง.. อิอิอิ.. เหมือนเรนเลยคะ... ชอบคิดว่า.. ทุกห้อง.. เป็น..บ้าน..ของเรน... เรน..แวะมา..ขอบคุณ..นะคะ..
2 พฤษภาคม 2547 21:59 น. - comment id 258855
ยอดเอ๋ยยอดช่างสุดยอดยอดเพ้อ นึกว่าเธอเข้าป่าดงพงไพรนั่น พออ่านเสร็จหัวร่อแทบจาบัลย์ โธ่สวนนั้นแต่สร้างสุขทุกข์ไม่มี.......555555555 แก้วประเสริฐ. สุดยอดจริงๆ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลย อิอิ
2 พฤษภาคม 2547 22:08 น. - comment id 258866
คิคิ นาน ๆ จะได้อ่านกลอนอารมณ์นี้ซะที ยังเขียนดีเช่นเดิมครับ อิอิ ตาหลกดีอ่ะ คิคิคิ ขำ ขำ ขำ เมกจ้า
2 พฤษภาคม 2547 23:45 น. - comment id 258939
จริงหรอ .. ทีแรกผมคิดว่า .. โดนไล่ออกจากบ้าน ผมนะบ่อยเลย ไม่อาบน้ำ แม่ไม่ให้กินข้าว แม่ไล่ตี ผมก็เลยไม่เข้าบ้าน
3 พฤษภาคม 2547 01:24 น. - comment id 259034
คล้าย ๆ กันน่ะแหละ แต่ไม่ต้องเตรียมอะไรไป พอขับรถเข้าไปจอดเด็กก็รูดม่านปิดด้านหลังรถเลย เราก็นอนนอกบ้านได้สบายมาก อิอิ
3 พฤษภาคม 2547 14:43 น. - comment id 259312
*** ...อิอิ .. อ่านแล้วอารมณ์ดีจังค่ะ อยากทำบ้างจัง ท่าทางแม่คงเอาไม้ฟาดหัว เหอๆๆ ^______^
3 พฤษภาคม 2547 20:39 น. - comment id 259625
เมากำยานหรือเปล่าเล่าเจ้าเพื่อน จึงเลอะเลือนลืมไปว่าหลังบ้าน แอบเอาเต้นท์มานอนอยู่นอกชาน เดี๋ยวใครผ่านไปมาว่า...เอา @@@@@@@@@@@@@ อารมณ์ไหนเนี่ย อ่านตอนแรกนึกว่าอยู่บนภู
5 พฤษภาคม 2547 14:30 น. - comment id 261093
ดื่มกาแฟไม่ต้องใส่น้ำตาล แค่มองเทอนานๆก้อหวานเหลือหลาย ยิ่งเทอมานั่งใกล้ๆแบบนี้ยิ่งใจละลาย ดูซินั่งมองเทอจนไปทำงานสาย หัวใจเกือบวายเพราะรักเทอ คิคิคิ แวะมาอีกครั้งอ่ะครับ เช้านี้ฝนตกหนักเยยอ่ะ คิคิ เมกไปวิ่งเล่นน้ำด้วย คิคิ ผ้าขาวม้าเกือบหลุด คิคิ นึกภาพดูจิ ตาแก่นุ่งผ้าขาวม้าวิ่งเล่นน้ำกะเดะ ๆ คิคิคิ หนุกหนานจังเยย คิคิ
5 พฤษภาคม 2547 14:33 น. - comment id 261096
ทีแรกผมก็นึกว่าไปเที่ยวป่าเขาลำเนาไพรที่ไหน แต่ก็หักมุมจนได้ นึกว่าเรื่องสั้นของโอเฮ็นรี่ คุณพรรณนากลอนและเรียบเรียงแนวคิดได้ดีครับ ตอนจบมีหักมุมน่ารักดี ... ไว้เจอกันอีกครับ.