โอ้เอ๋ยมรสุมภูมรินทร์ บินตามกลิ่นหวังหวานล้ำน้ำพฤกษา เพียงดอมดมลมก็พัดสบัดมา อนิจาอดรสลิ้มชิมไม้งาม ช่อเกสรร่อนหล่นบนพื้นหญ้า กลีบพฤกษาร่วงโรยลมโชยหนี ดอกงดงามกลิ่นยวลใจไร้ชิ้นดี จำบินหนีไกลพฤกษาคราต้องลม
ทรายสีดำ 1 พ.ค. 2547 10:20 น. - ID 52499 
647
2
0
1 พฤษภาคม 2547 11:13 น. - comment id 257966
แมลงภมรตอมกลิ่นไม้ โลกสร้างไว้เป็นคู่ตุนาหงัน ธรรมชาตินี้ชั่งโสภาพรรณ อัศจรรย์ยากที่จะเข้าใจ...............เพราะดีครับผม
1 พฤษภาคม 2547 15:02 น. - comment id 258076
หน้าส่วนตัว
อันเกสรมวลดอกไม้โดนลมหล่นล่วง
แมลงยังห่วงช่างโง่เง่าเสียนักหนา
ด้วยเกสรในบุบผาไร้น้ำตาลจึงโรยรา
เหมือนกานดาค้าประเวณีคนดีจึงร้างลา.
แก้วประเสริฐ.
ล้อเล่นหน่อยนะ....อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
