....มองจันทร์เสี้ยวทีไรหัวใจโศก อยู่ในโลกเคว้งคว้างแรมร้างฝัน ดื่มน้ำตาเดียวดาย..ใต้แสงจันทร์ สะท้อนสั่นหวั่นไหว..ในสายลม... ...~-~...
ซอมพลอ 1 พ.ค. 2547 00:55 น. - ID 52488 
1395
6
0
1 พฤษภาคม 2547 02:13 น. - comment id 257839
ถ้าเหงานัก ก็แต่งกลอนเพราะมาอีกนะ
1 พฤษภาคม 2547 02:19 น. - comment id 257843
อิอิ แวะมาอ่านกลอนไพเราะๆก่อนนอน ฝันดีนะจ๊ะซอมพลอสุดสวย .... แวบบ
1 พฤษภาคม 2547 02:23 น. - comment id 257847
...เดียวดายใต้แสงจันทร์... ซอมพลอ ....มองจันทร์เสี้ยวทีไรหัวใจโศก อยู่ในโลกเคว้งคว้างแรมร้างฝัน ดื่มน้ำตาเดียวดาย..ใต้แสงจันทร์ สะท้อนสั่นหวั่นไหว..ในสายลม... ต่างคนต่างเดียวดายใต้แสงจันทร์ และเดียวดายในความฝันอันขื่นขม เราต่างลอยบนสายน้ำความโง่งม ปล่อยให้จมไปเสียบ้างอย่างลอยนวล ทิกิ_tiki
1 พฤษภาคม 2547 02:34 น. - comment id 257856
สั้นๆ แต่ได้ใจความ อ่านแล้วรุสึกเหงาขึ้นมาเลยฮะ เลือกเพลงประกอบเหมาะซะด้วย ^^
1 พฤษภาคม 2547 04:05 น. - comment id 257869
...ขอจันทร์เสี้ยว... ....จันทร์เสี้ยวเอ๋ยขออะไรได้ไหมจ๊ะ ขอไปปะฝาผนังแขวนเสื้อขาว แขวนชิงช้าแล้วแหงนหน้าชมหมู่ดาว ต่อด้ามยาวทำเคียวเกี่ยวข้าวเอย เผื่อจะช่วยให้ยิ้มในคืนเหงา ๆ ได้บ้าง
1 พฤษภาคม 2547 09:05 น. - comment id 257905
จันทร์ริบหรี่หมองเศร้าราวกับโศก ลับลาโลกจากไปไม่กลับหวน หัวใจหมองของเจ้าเคล้ารัญจวน หากประมวลคงเจ็บมากกว่าจันทร์
1 พฤษภาคม 2547 09:50 น. - comment id 257929
กลอนสั้น แต่ว่าเพราะมากมายเลยค่ะ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
1 พฤษภาคม 2547 14:18 น. - comment id 258053
โอ้โห...เดียวดาย..กลอนนี้อารมย์นี้ยอดนิ ยามราตรี..ดื่มน้ำตา. ในอุรา..จันทราร้องไห้ ปลอบขวัญเอย..โศกเลยไกล ชวนหิ่งห้อย..เกาะใจ..เธอนะ
1 พฤษภาคม 2547 14:20 น. - comment id 258054
หน้าส่วนตัว
ดูจันทร์เสี้ยวมองไปคล้ายใจแหว่ง
สะท้อนแสงแรงโรยช่างโหยหา
เหมือนคนนั่งดูจันทร์ใจอ่อนล้า
ใจจะคว้าจันทร์เต็มดวงทรวงระทม.
แก้วประเสริฐ.
เหมือนคนนั่งชมเดือนสุดโหยหา
ใจอจะคว้าจันทร์เต็มดวงทรวงระทม.
1 พฤษภาคม 2547 17:50 น. - comment id 258142
จะต่อของใครดีหนอเรา...ยิ่งเศร้าไปด้วยอ่ะ อิอิอิ...
2 พฤษภาคม 2547 13:19 น. - comment id 258583
จันทร์เสี้ยว แล้ว มีดาว อีกหนึ่งดวง ด้วยรึเปล่า
2 พฤษภาคม 2547 23:46 น. - comment id 258941
@ราตรีนี้จันทร์เคลื่อนคล้อยลอยเดือนเสี้ยว เป็นรูปเคียวเกี่ยวกิ่งฟ้าน่าฉงน ดวงดาวส่องแสงระยับกลางสกล ส่องแสงพ้นหมู่เมฆาที่มาคลุม ให้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตามหาน้อง นวลละอองเจ้าอยู่ไหนข้าให้กลุ้ม หมู่แมกไม้และสายลมที่ชุมนุม บอกเนื้อนุ่มให้รู้ว่า.......ข้ายังคอย
4 พฤษภาคม 2547 17:06 น. - comment id 260411
..สวัสดีค่ะ... ..ขอบคุณทุกๆ ท่านนะคะ ..~-~..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
