หน้าส่วนตัว
ถูกกำหนดให้เกิดมาเป็นยาจก
ต้องงันงกหาตอนเช้าแล้วกินค่ำ
ชีวิตจนข่นแค้นแสนระกำ
จิตแสนช้ำไม่หวังให้ใครผูกพัน
ชีวิตตนประคองไปแทบไม่รอด
ได้แต่กอดสายลมจมความฝัน
กายซุกดินห่มแผ่นฟ้าทุกวารวัน
คอยนับวันกลับสุ่ดินสิ้นชีวัน
ห้าสิบสี่พรรษาที่มาเกิด
รอกำเนิดปฎิหารย์เหมือนความฝัน
หวังจะได้ความเมตตาจากลาวัณย์
เป็นเพื่อนกันต่อคำถ้อยร้อยวาที
จะหนักเบาปัญหาสารพัด
เธอช่วยปัดแก้ไขให้เข้าที่
เป็นประทีปส่องสว่างกลางฤดี
เปรียบอัคคีสุมสว่างกลางใจเรา
doctorchira 1 พ.ค. 2547 00:04 น. - ID 52485 
1447
2
0
1 พฤษภาคม 2547 00:14 น. - comment id 257789
...สวัสดีค่ะ..... ...ขอให้สมหวัง.. ขอให้พบพลังที่สดใส ขอให้พบคนที่มีความจริงใจ ขอให้พบวันใหม่...ที่แสนงาม..... ..โชคดีนะคะ.......~-~...
1 พฤษภาคม 2547 00:19 น. - comment id 257800
ความจริงใจ ให้ไปก่อน แล้ว ความจริงใจนั้นจะได้กลับคืน
1 พฤษภาคม 2547 00:30 น. - comment id 257813
:)
1 พฤษภาคม 2547 10:38 น. - comment id 257959
เป็นบัวงามบานพราวเกสรเพชร หากคิดเด็ดเพียงไม่นานพาลเหี่ยวเฉา ให้ชูช่อเหนือบึงน้ำงามลำเนา ของามเหงางามง่ายคล้ายปล่อยวาง ไม่มีรักไม่มีรอไม้พ้อหา ม่านบังตาพาบังใจให้ไกลร่าง ยอมรับกรรมน้อมนำใจใสกระจ่าง ค้นพบทางวางทุกข์สิ้นตราบสิ้นใจ มิใช่ไฟหากเป็นใสหยาดน้ำค้าง ดอกไม้งามบานพิสุทธิ์หยุดหวั่นไหว บานโอบอ้อมล้อมด้วยรักด้วยเข้าใจ งงามกว่าใดใจดวงงามนิยามรัก... เป็นมิ่งมิตรสนิทแนบแอบอุ่นให้ เป็นหวานคลายดับร้อนได้ผ่อนพัก เอนกายลงตรงเรือนใจนิรันดร์ภักดิ์ มีร่มตักมีดอกไม้ให้หอมในราตรี หลับสบายไร้กังวลโลกหมุนเปลี่ยน มีแสงเทียนแสงธรรมฉ่ำชีพนี้ มีดวงตางามเศร้าปลอบคนดี มีความดีที่คงทนกมลกานท์ นอนดูดาวพราวฟ้าสิยอดรัก โลกแห่งรักจักตระการหวานกว่าหวาน เรามีเราในอ้อมกอดตราบชั่วกาล เป็นวิมานมอบชายคนหนึ่งถึงวันตาย...
1 พฤษภาคม 2547 12:11 น. - comment id 257995
5555 ร๊ากกกกก รุ่นใหญ่..
1 พฤษภาคม 2547 14:57 น. - comment id 258073
ด้วยอักษรกลอนกานท์วานบอกให้ ด้วยดวงใจคนช้ำระกำเหงา ด้วยน้ำใจใสซื่อสื่อบางเบา ขอเป็นเงาด้วยดวงจิตมิตรไมตรี....ฯ ในบ้านกลอนไทย..มีน้ำใจ..ให้กับทุกคนค่ะ.. เราเป็นเพื่อนนักกลอนกันอยู่แล้วนะคะ.. แวะมาทักทายค่ะ..
2 พฤษภาคม 2547 09:36 น. - comment id 258517
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
