๏ สู่สามัญ...

เมจิคเชี่ยน

หอมกลิ่นหวลชวนฝันของวันใหม่
แสงแดดใสทอประกายเป็นสายรุ้ง
สายตามองฟ้าครามชานนอกกรุง
มโนฟุ้งควุ้งกระจายหมายคว้ามัน
สัมผัสลมประหนึ่งเตือนถึงตัว
อย่าเมามัวสิ่งเร้นที่เห็นนั้น
วันวานเก่าวันวานเราอยู่ไหนกัน
จุดเริ่มฝันจุดเริ่มใฝ่ใช่ลบเลือน
ใบไม้พร้วริ้วล่วงเกิดห้วงคิด
อันชีวิตเก่งกาจคงคลาดเคลื่อน
เลอเลิศรสประดับก็ลับเดือน
คือย้ำเตือนคืนสู่ธุลีดิน
สเน่ห์โลกดึงดูดฉุดกระชาก
หลงสวาทอยากลองลิ้มรสลิ้น
หยุดให้ไหวต้านให้อยู่ด้วยอาจิณ
แล้วสูดกลิ่นวิญญาณซาบซ่านกาย
แว่ววาบหวิวทิวทัศน์สะบัดสวย
ดอกไม้รวยระรินรื่นชื่นความหมาย
ตราบทะเลจรดฟ้าไม่ว่าวาย
หากสุดท้ายไม่ลืมตัวเราคือใคร  ๚ะ๛				
comments powered by Disqus
  • นางฟ้าซาตาน

    30 เมษายน 2547 14:55 น. - comment id 257446

    
    อารมณ์ดีจริงๆนะคะ
    มาทักทายนะ
    
    
    
    
  • น้ำ

    30 เมษายน 2547 15:17 น. - comment id 257456

    เล่นคำได้ดีนิ....เขียนบ่อยๆนะ...รออ่าน
  • ตฤณ

    30 เมษายน 2547 15:34 น. - comment id 257465

    เอ่อ รูปอ่ะ มีเยอะนักนะ ตาเปา รู้สึกว่ามันจะขัด ๆกันไหม กลอนกะรูปน่ะ แวะมาแซว เหมือนกันย่ะ ทำงานก่อน อิอิ
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    30 เมษายน 2547 16:36 น. - comment id 257485

    รูปสวย กลอนเพราะเช่นเคยนะคะ
    ปลาวาฬมาทักทายค่ะ
  • มิสเตอร์.แพ็ค

    30 เมษายน 2547 17:25 น. - comment id 257513

    อารมณ์ดีเหลือเกินนะคับท่านเพ่..
      กลอนภาษาสวยดีแท้..อิอิ รูปก็สวยด้วย ^_^
  • อาภาภัส

    30 เมษายน 2547 18:40 น. - comment id 257591

    โรแมนติกจริงนะคะคนเขียน
    
     อะไรนะลัลลัลนั่นฮัมเพลง
    รักครื้นเครงเกาะใจหรือไรหนา
    เฮ้อมีรักก็นี่ดีนะนา
    สบายอุราแต่งกลอนรอนหวานเริง
  • ชัยชนะ

    30 เมษายน 2547 23:17 น. - comment id 257755

    กำลังง่วงว่าจะไปหานอนแล้วนะสิดน้อง
    ตาสว่างมีพลังเพิ่มขึ้นอีกยก
    คงนอนดึกซักวัน
    
    พี่ว่าน้องแต่งกลอนแปดได้เยี่ยมจริง ๆ 
    เทคะแนนให้เยี่ยมกว่ารูปที่ลงอีก
    
    จ่องจูงสู่สูงสุด
    ก็พลันหยุดอยู่กับที่
    หนทางก้าวย่างมี
    เดินลงยืนยังพื้นดิน
    
  • พี่ดอกแก้ว

    30 เมษายน 2547 23:37 น. - comment id 257772

    มาอ่านงาน..กลอนสุภาพ...แต่รูปภาพล่ะ?
  • แก้วประเสริฐ

    30 เมษายน 2547 23:53 น. - comment id 257781

    ด้วยกลิ่นสาวเย้ายวนชวนให้ติด
    มากด้วยฤทธิ์เสน่หาพาใจให้หลง
    บ่นละเมอเพ้อหาตะวันส่องแสงลง
    จิตยังคงใฝ่รักไหนบอกละคืนสู่สามัญ.......อิอิ
    
                    แก้วประเสริฐ.
    
    ล้อเล่นครับ....ระบายเต็มหัวอกเลยนิๆๆๆ
  • ซอมพลอ

    1 พฤษภาคม 2547 00:19 น. - comment id 257803

    ....สวัสดีค่ะ...
    
    ..มาเยี่ยมนะคะ...
    
    ..~-~..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน