..คนเดินทาง

กุ้งหนามแดง

..วันเวียนผ่านล้านแดนดินถิ่นที่พบ
ได้ประสบครบเรื่องราวคราวสุขสันต์
เคยสะดุดสุดท้อล้อเพียงวัน
แล้วก็ผันผ่านไปในวันวาร
บ้างก็..เศร้าเคล้าน้ำตาคราสูญเสีย
บ้างก็..เพลียเสียแรงเปล่าเมาคำหวาน
บ้างก็..เอมเปรมปรีด์ศรีสราญ
บ้างก็..อานรานใจในวังวน
ขอใจ..พักสักคราเพราะล้าเหลือ
ขอใจ..เพื่อเติมแรงแล้งสักหน
ขอใจ..งามตามส่งเสริมเพิ่มกมล
ขอใจ..คนเดินทางมิร้างใจ
มาจับมือร่วมเดินเพลินเกี่ยวก้อย
มาร่วมร้อยถ้อยคำนำสดใส
มาร่วมสร้างทางรักถักสานไป
มะนะใจให้ไมตรีที่บ้านกลอน..				
comments powered by Disqus
  • กุ้งหนามแดง

    30 เมษายน 2547 10:35 น. - comment id 257282

    ถึงเพื่อนๆ..ที่รักทุกท่าน
    
    ..ขอพักสักสองสามวัน..น่ะค่ะ..
    
    ...งดส่งกลอนในวันแรงงาน..อิ.อิ..
    
    ..
    
    
    
  • กุ้งถุงทอง

    30 เมษายน 2547 11:02 น. - comment id 257302

    พักตรงนี้ดีกว่า เหนื่อยมานานกลับความสำสน วุ่นวาย.......ตื่นขึ้นมาแล้วเดินต่อไป ตามทาง
    
    ^ ^ ขอให้พักให้สบายนะครับ แล้วมาร่วมสร้างสรรค์กลอนดีๆ อย่างนี้กันต่อ
  • ตฤณ

    30 เมษายน 2547 11:41 น. - comment id 257332

    พักตรงนี้ดีกว่าไหม
    อยู่เป็นแรงใจให้ยามอ่อนล้า
    อย่าคิดว่าตัวเธอไม่มีใครตลอดมา
    ยังมีฉันอยู่ตรงนี้นะ .. ฟากฟ้าและไอดิน
  • tiki

    30 เมษายน 2547 11:56 น. - comment id 257341

    ไปหยุดพักไปทายทักธรรมชาติ
    ไปล้างตาให้สะอาดจิตสดใส
    ไปล้างฝุ่นละอองผงปลดปลงไป
    ไปล้างใจให้มาใหม่ใสกว่าเดิม
    
    
    เอาใจช่วยนะคะ
    ทิกิ_tiki
  • แก้วประเสริฐ

    30 เมษายน 2547 14:28 น. - comment id 257421

    อ่านคำกลอนแล้วนอนคิดจิตละเหี่ย
    มันแสนเพลียละเหี่ยใจดุจเราหนอ
    อดีตนั้นผ่านเข้ามาช่างยากจะพนอ
    เหมือนวงล้อของเกวียนร่ำซ้ำรอยเดิม
             ปล่อยเสียบ้างเถอะยอดหญิงมิ่งคนสวย
    สิ่งระทวยที่สิ้นหวังแล้วจงหาที่เสริม
    พนอเน้าบ่มหัวใจเราไว้ให้เหมือนเดิม
    ของเดิมเดิมปล่อยวางเสียไม่เพลียใจ.
    
                    แก้วประเสริฐ.
    
    เห็นใจมากอย่างสุดซึ้ง.
    
    
  • กุ้งหนามแดง

    30 เมษายน 2547 16:19 น. - comment id 257474

    ตอบกลับ...รับที
    
    คุณคคนัมพร:
    
    ขอบคุณค่ะ แล้วจะกลับมาสร้างสรรต่อน่ะค่ะ
    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
    ................................................................
    
    คุณตฤณ:
    
    ขอรับในไมตรี
    ขอคนดีอยู่ใกล้ใกล้
    เคียงข้างตลอดไป
    กอดคอไปในบ้านกลอน..
    ...................................................................
    
    คุณtiki:
    
    ขอบคุณที่หนุนนำ
    มอบลำนำที่ดีดี
    เคียงข้างร้างมิมี
    ขอคุณพี่ช่วยแนะนำ..
    .................................................................
    
    คุณแก้วประเสริฐ:
    
    ยอดหญิงต้องทิ้งบ้าน
    ขอให้ท่านช่วยดูแล
    อย่าปล่อยให้ลอยแพ
    ขอให้แน่แท้สักคน..
    
    *ฝากดูแลบ้านด้วยน่ะค่ะ*
    
    *วันอังคารจะมาสานกลอนทั้งหมด Mail ไปเหมือนเดิมน่ะค่ะ....*
    ................................................................
    
    ...ต้องเดินทางแล้วค่ะ...รักษาสุขภาพด้วยค่ะทุกท่าน...
    ..
    ..
  • อาภาภัส

    30 เมษายน 2547 18:24 น. - comment id 257570

    ..พักเถิดนะจะอาสาเอาใจส่ง
    ..อย่าพะวงภาระจะสิ้นสวย
    .เพลาความร้อนผ่อนรักรับความรวย
    พรุ่งนี้ด้วยเลขเด็ดหนึ่งเจ็ดนา
    
    เขียนเล่นนะคะ เลขเดา  ขอให้พักสบายนะคะ
    
    อรุโณทัย  อาภาภัส  ตะวันหวาน
  • ใบบอนแก้ว

    30 เมษายน 2547 19:02 น. - comment id 257613

    ...คนเดินทางย่างก้าวที่ยาวนัก
    ควรหยุดพักผ่อนบ้างค่อยสร้างสรรค์
    ทางที่มีที่เห็นเป็นเหมือนกัน
    ก่อนถึงขั้นขาแข็งหมดแรงเดิน...
    
    .....................สวัสดีครับ...............
  • กุ้งหนามแดง

    3 พฤษภาคม 2547 13:56 น. - comment id 259279

    คุณอาภาภัส:
    
    กลับมาแล้วแก้วใจได้เก้าหนึ่ง
    คนคนซึ้งอีกหนึ่งเจ็ดเสร็จหนึ่งเก้า
    กลับไปมาเป็นเก้าหนึ่งพึ่งจะเดา
    โดนรวบเหมาเอาไปกินหมดสิ้นตัว..
    
    *ล้อเล่นน่ะค่ะ ไม่โดนเลย
     ฐานะคงเดิมอีกแล้ว..*
    ..................................................................
    คุณใบบอนแก้ว:
    
    เดินต่อไปใต้ฟ้าท้าแดดจ้า
    ย่อมอ่อนล้าไปบ้างต่างระโหย
    ยังผลิบานสานต่อท้อร่วงโรย
    เพียงเราโปรยโบยไมตรีนี้แด่กัน..
    
    ................ขอบคุณค่ะ..................................
    ...
    ขอบพระคุณทุกความเห็นค่ะ..
    ..
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน