ขอตลกบ้างเหอะน่า-เต่าพงษ์

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

ปานตะเว็น :  พ่อเป็นนักเขียนใช่ไหม
เต่าพงษ์ :  รู้ได้อย่างไรอ้ายหนู
ปานตะเว็น : รู้ซี   ทำไมจะไม่รู
                     พ่อตื่นเช้าตรู่   ทุกวัน
เต่าพงษ์ :   ตื่นเช้าก็ไม่เห็นเป็นอันใด
ปานตะเว็น : อย่าแกล้งทำเฉไฉ  พ่อฉัน
เต่าพงษ์ :  แล้วลูกว่าไง   ลมตะวัน
ลมตะวัน  :  ปานตะเว็นว่านั้น   ท่าจะจริง
                   พ่ออยู่หน้าจอมอนิเต่อร์
                   พูดคนเดียวออเออ  ออกชายหญิง
                    ยังกับหนังเรื่องลอร์ด ออฟ เดอะริง
                    คงเป็นนักเขียนจริงจารละคร
                    
เต่าพงษ์ :   พ่อเพียงแต่ขีดและเขียนถ้อย
                   เป็นกานท์กลอนอ่อนด้อยกว่าเก่าก่อน
                   นักเขียนนักเขินเพลินคำพร
                    ให้เป็นเถอะจะได้นอนหลับตาตาย
ปานตะเว็น :  โอ้โน  โนโน   ใช่โมเม
                      เป็นนักเขียนน่ะเก๋และเท่ห์หลาย
                      ผมเป็นลูกของพ่อก็ซำบาย
                       ขอตังค์ค่านิยายได้หลายตังค์
เต่าพงษ์ :  คนเขียนคือพ่อคือก่อพงษ์
                  พ่อก็งงตรงจ่ายให้ใครเบื้องหลัง
                   มายืนอ่าน มีรายได้สบายจัง
                   ใครได้ฟังก็ตัวงอหัวร่อแรง