ชมพลางครางเคล้านาง.....................เล้าโลมรานปานกระสัน โอบอิ่มชิมเนื้อหนั่น.................................โอบเอวนั้นโนมเนื้อนาง ชมพรางครางเคลียเคล้า.....โนมเนื้อ ใต้ล่มผ้าผิวเฝือ.......................................โลมไล้ โอษฐ์พร่ำมิหน่ายเหนือ.............................จรุงใจ สัมผัสรักเย้าใย........................................มิเท่า สวาทเรียม ฯ จั๊กกระจี่จั่นเจ้าเช้ายันค่ำ..................แต่พี่มั่นหมั่นคอยลอยจนร้าง จวบสุริยันยั้งยบทั่วสรรพางค์......................เท่าพี่ร้างลาแก้วแล้วบ่มี จั๊กกระจี่จั่นเจ้า....................จางวาย พิศพักตร์เรียมบ่หน่าย...............................เลยแม่ จบอัสดงจืดจาย........................................จริงแฮ สูเจ้าร้างเรียมแล.......................................แท้ทุกข์ เลยเทียว ตลบอบอวนชวนพิศวาส....................จักสิ้นขาดใจวายด้วยครานี้ หลงเสน่ห์เจ้าเร้าจิตอิสตรี..........................ว่ารักน้องนี้เท่าที่จะวายตาย ตลบอวนอบกลบกลิ่น..........สำอาง เสน่ห์หลงเนื้อนาง.....................................แนบนิ่ม ใจวายฉิบหายปาง......................................จางจาย น้ำปรุงจรุงกลิ่น.........................................อบกายคล้ายองค์
27 เมษายน 2547 20:16 น. - comment id 255596
อ่อ ทดสอบ
30 พฤษภาคม 2547 01:50 น. - comment id 276683
สวัสดีค่ะ อ่านงานคุณเมื่อหลังเที่ยงคืน จึงเป็นวันที่ ๓๐ พ.ค จากชิ้นที่กล่าวถึงคิงมงกุฏ ก็เลยเข้าไปดูตอนที่ชื่อแอบชมนางไม่ได้ล้อคอิน พออ่านชิ้นที่๒ นางในต้องออกไปล็อคอินนะคะ ผลงานคุณฝีมือระดับหล้านะคะ นางในใช้กาพย์ห่อโคลงเพราะมากค่ะ แล้วก็แต่งคำยากๆ ทำไมถ่อมตัวคะ ขออนุญาตลองแต่งตามนะคะ รักฤาร้างต่างแปลก ใจยังแนบจำความหมาย ใครมีรักมิคลาย สุขสบายอิงอ้อนวอนคำ ยามมีรักต่างรู้ เรือนใจ แลเมื่อรักหายไป ป่นเศร้า หากเป็นคู่อิงไอ อกอุ่น อวลนา สุขดั่งมนต์เสกเร้า ร่มร้อนนอนฝัน