เ ด็ ก ห ญิ งข า ย ไ ม้ ขี ด ไ ฟ ถือตะกร้าหนึ่งใบ รอนแรมไปในคืนหนาว แหงนหน้ามองฟ้า มองดาว ได้แต่ฝันถึงไออุ่นโอบคลุมความหนาว ให้หัวใจ ณ มุมมืด ที่แสนว่างเปล่า เธอจุดไม้ขีดไฟ...ผิงไอดาว แล้วฝันใฝ่ ทีละก้าน...ทีละก้าน...แค่หวังให้มีสักคนหันมองไม่ผ่านไป แต่สุดท้ายได้แค่มองไม้ขีด..กับหัวใจ ........มอดไหม้ไป..พร้อมๆกัน ************* ฉันเองไม่ต่างจากเด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ ถือตะกร้าชื่อว่าหัวใจ....วิ่งไล่ความฝัน มองคนรักเดินเคียงคู่....เหงาอยู่...ทุกคืน ทุกวัน เมื่อไหร่นะ รักจะไม่เป็นแค่ฝัน.... มีตัวตนให้ฉันสัมผัสสักวัน ว่าอุ่นเพียงใด ****แต่งไว้นานแล้ว...เอามาโพสท์ให้อ่านกัน สำหรับคนที่คิดถึงถนนสายเก่า อารมณ์เดิมๆ ******
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 25 เม.ย. 2547 23:23 น. - ID 52111 
1301
25
0
25 เมษายน 2547 23:32 น. - comment id 254181
อารมณ์....แบบ..คนไม่มีแฟน.. แล้ว..ตอนนี้...จริง ๆ...น่ะ..อารมณ์ไหน.. มีแฟนรึยังจ๊ะ...?????
25 เมษายน 2547 23:36 น. - comment id 254182
ตอบ คนมาคนแรก.... แฟนมีแล้วค่ะ แต่เจ้าตัว ไม่รู้เค้ารู้ตัวรึเปล่า น่าอัดสักที
25 เมษายน 2547 23:36 น. - comment id 254183
ก็น่ารักดีนะ ขอให้วาได้เจอรักแท้และจริงใจนะ
25 เมษายน 2547 23:39 น. - comment id 254185
แต่งได้เพราะมากเลย ดีแล้วที่เอามา post อีกเพราะยังไม่เคยอ่านกลอนนี้เลย ชอบมากๆเลย ... ขอเก็บนะ ----- นั้นจิ แล้วตอนนี้ อารมณ์ไหนน้า.....
25 เมษายน 2547 23:40 น. - comment id 254186
คุ้นๆเนอะ อิอิ
25 เมษายน 2547 23:54 น. - comment id 254196
เพราะมาก ๆ เลยจ้า... ชอบนะ.. ............. นอกจากจะได้อ่านงานของวาในอารมร์เก่า ๆ ยังได้เห็นชื่อคนเก่า ๆ ที่แวะมาทักทายอีกด้วย 2 เด้งเลย 555
26 เมษายน 2547 00:30 น. - comment id 254209
หน้าส่วนตัว
ผมเคยกล่าวในกลอนหนึ่งของชีวิต
อันใจที่คิดใครเล่าเขาจะรู้
ว่าดวงใจของเราหวังเฝ้าดู
เพียงหาอยู่แค่เพียงให้สบายใจ
แก้วประเสริฐ.
ครับผมชอบจริงคนที่มีอารมณ์เดิมๆนะ ไม่เหมือนสมัยนี้อารมณ์ทันสมัยแบบตะวันตก
26 เมษายน 2547 00:34 น. - comment id 254212
ตอบ แม่จิตร สงสัยคำอวยพรของยศ จะเป็นจริงแล้วล่ะ วาว่า วาเจอแล้วนะ อิอิ ..... ตอบ พันดาว เก็บได้เลย ด้วยความยินดีนะ อ้อ ตอนนี้ อารมณ์ดีจ๊ะ....ไม่ต้องสงสัยว่าอารมณ์ไหน ไม่อารมณ์ไหน นอกจากอารมณ์...ดี ตอบ ยังแคร์ ไม่แปลกหรอกที่หวานคุ้น ก็อ่านแล้วนี่ ตอบ ผู้หญิงสีม่วง ขอบคุณค่า พี่เบญ.. กลอนพี่เบญก็ใช่ย่อยเมื่อไร
26 เมษายน 2547 00:55 น. - comment id 254219
ตอบ แก้วประเสริฐ..... อือ์ม...อารมณ์เดิมๆ อารมณ์เดียวกันป่ะคะเนี่ยะ อิอิ เดี๋ยวชวนไปก๊ง (กะหวานใจวา)
26 เมษายน 2547 06:41 น. - comment id 254248
ไพเราะ มากเลยคะ.. พี่วา .. เรนยังไม่เคยอ่านเลยนะคะ..
...
26 เมษายน 2547 08:14 น. - comment id 254271
วันนี้เจอแต่เรื่องเศร้า ๆ แต่เช้า ก็จุดเฉพาะไม้ขึด คนก็เลยไม่เห็น คราวหน้าจุดตระกร้าด้วย จะได้ไฟลุกโชน รับรองคนสนใจหันมามองอย่างแน่นอน พี่ตะวันของเธอบอกให้พี่ชัยมาทวง ของขวัญจากน้องวา เรื่องอะไรต้องเอาของขวัญให้พี่ชัยคุยกันเองนะครับ (ถามเล่น ๆ ไปงั้นแหละบางทีอาจฟลุ๊กได้มา)
26 เมษายน 2547 09:57 น. - comment id 254303
เพราะมากเลยค่ะ ชอบมากเลย ขอเก็บไว้นะคะ ^ ^ มาทักทายค่ะ
26 เมษายน 2547 09:57 น. - comment id 254305
เพราะมากเลยค่ะ ชอบมากเลย ขอเก็บไว้นะคะ ^ ^ มาทักทายค่ะ
26 เมษายน 2547 09:59 น. - comment id 254310
ชอบค่ะ เพราะๆๆๆๆ
26 เมษายน 2547 10:11 น. - comment id 254322
เพราะค่ะพี่วา ปลาวาฬชอบจัง มาทักทายนะคะ
26 เมษายน 2547 12:14 น. - comment id 254376
ฉันจะอยู่เคียงข้างเธออย่างนี้ ใช้สองมือเปล่าๆ ที่มี..เช็ดน้ำตาของเธอด้วยความห่วงหา ร้องเถอะนะถ้าเธอไม่อาจจะกลั้นหยาดน้ำตา ร้องออกมา..เผื่อว่ามันจะช่วยรักษาความเหงาในใจ ** แก้มมาเยี่ยมคุณวาน๊า .. คิดถึงๆ **
26 เมษายน 2547 14:00 น. - comment id 254441
ชอบนิทานเรื่องนี้มากค่ะ บทกลอนไพเราะ ^__^
26 เมษายน 2547 14:26 น. - comment id 254458
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ฉันเป็นเด็กชายที่หลงใหลแสงดาว... พเนจรในคืนหนาว กุมมือที่ว่างเหล่าจากความฝัน หลบพายุหิมะร้าย ในกระท่อมร้างไร้แสงพระจันทร์ เฝ้าแต่รำพัน ถึงไออุ่นคลายอาการไหวสั่นของหัวใจ ณ มุมมืดที่แสนอ้างว้าง... เอื้อมมือคว้าแล้วคว้าง ในคํ่าคืนเบาจาง แสนอ่อนไหว แสงดาวไกลเกินจะโอบอุ่น ใจไม่เคยคุ้นกลิ่นเหงาข้างใน แล้วฉันก็พบเด็กหญิงจุดไม่ขีดไฟ ส่งแสงนวลใยในคืนแรม ทีละก้าน..ทีละก้าน..จุดขึ้น รื้อรื้นแล้วมอดดับ คล้ายการรอคอยที่วูบหายไปกับ แสงดาวที่พราวแต้ม อยากเดินเข้าไปหา แล้วบอกว่า หัวใจเจธอมอมแมม อยากเป็นคนช่วยเช็ดแก้ม เป็นคนที่จะขอให้เธอรอนแรมไปคู่กัน ...................... แวะมาทักทาย..เด็กหญิงขายไม้ขีดไฟ.. สบายดีหรือไร...มีดอกไม้ฝากถาม สายลมฝากบอกเป็นห่วง ทุกช่วงยาม ก้านที่หนึ่ง...ก้านที่สอง..ก้านที่สาม..แทนคำแต่ละคำ.. ...คิด...ถึง...เธอ.... ... ^_____^ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
26 เมษายน 2547 15:10 น. - comment id 254531
เพราะจังค่ะพี่......ชอบเหมือนเคย......
26 เมษายน 2547 15:45 น. - comment id 254569
จับได้แล้ว .. คนที่เผาโรงเรียน .. อยู่นี่เอง
26 เมษายน 2547 15:56 น. - comment id 254581
มาแล้วค่ะ ....แวะมาตอบแล้ว...ช้านิด ช้าหน่อย อย่าว่ากันนะคะ ตอบ เรน..... อืม....ขอบใจจ๊ะน้องรัก....ถ้าชอบ เดี๋ยวมีให้อ่านอีกนะ อ้อ พี่มีเซอร์ไพร์สให้นะ ต้องไปถามพี่ภูเอง ตอบ พี่ชัยชนะ แหม...พี่...จุดทั้งตะกร้า มีหวัง ตัววาน่ะจะไหม้เป็นตอตะโกก่อนใครจะได้เห็นนะคะ ส่วนรางวัลที่พี่ชัยถามถึง วามีให้ค่ะ เป็นตั๋วเครื่องบิน ไปแล้วไม่ต้องกลับบ้านแฟนวา 1 ที่ค่ะ .....แห่ะ..ๆๆๆ รับมั้ยคะ ติดต่อรับของรางวัลได้ที่บ้านภูตะวันค่ะ วาเอาไปฝากไว้แล้ว เพียงคนเดียว เก็บได้เลยค่ะ ด้วยความยินดี อย่างยิ่งยวด พาฝัน ปลาวาฬสีเงิน ตอบเหมือนกันนะ ....ขอบคุณค่า...... แก้ม..ป่อง วาไม่ได้กำลังร้องไห้สักหน่อย...แต่ยังไงคุณแก้มก็อุตส่าห์มาเยี่ยมทั้งที ไปเที่ยวกันเถอะ ****คิดถึงเช่นกัน ตฤณ ค่ะ....ชอบนิทานเรื่องนี้เหมือนกันเลย
26 เมษายน 2547 16:00 น. - comment id 254583
ตอบต่อ หนึ่ง กลอนเพราะอีกแล้ว เดี๋ยววามีรางวัลตอบแทน ตามมาอ่านด้วยนะ...ลงให้วันนี้แหละ อย่าลืมมาตอบล่ะ อิอิ กระดานโต้คลื่น ขอบคุณค่า...... วิจิตร ภู่เงิน แหงะๆๆๆ......เล่นงี้ก็แย่สิ ไม้ขีด ก้านสองก้าน โรงเรียนไม่ไหม้หรอก เราดับทัน อิอิ
26 เมษายน 2547 16:10 น. - comment id 254597
สวัสดีค่ะน้องวา กลอนน่ารักจังเลย ชอบอ่านกลอนคุณน้องจัง
26 เมษายน 2547 16:21 น. - comment id 254613
++++++++++++++++++ พรุ่งนี้จะแวะมาใหม่ครับ ^_____^ ++++++++++++++++++
26 เมษายน 2547 16:28 น. - comment id 254620
** แวะมาทักทายพี่วา .. กลอนเพราะนะคะ .. แตงก้เคยอ่านนิทายเรื่องนี้แล้ว น่าสงสารจังเลย เศร้ามากๆๆ ... กลอนก็เพราะค่ะ .. .. แต่รู้สึกว่าคนแต่งจะอารมณ์ดีนิค่ะ ^____^ **
26 เมษายน 2547 16:38 น. - comment id 254633
นางฟ้าซาตาน ดีใจจังค่ะ ที่พี่ณิอรชอบ แล้วแวะมาเรื่อยๆนะพี่ บ้านนี้ยินดีต้อนรับซาเหมอ หนึ่ง...ไม่ต้องแวะพรุ่งนี้แล้ว แวะวันนี้ก็ได้ กระดาษกาว รู้ได้ไง .....ว่าพี่วาอารมณ์ดี อิอิ...เบื่อคนรู้ทัน
26 เมษายน 2547 18:03 น. - comment id 254712
เศร้า และ เหงา เหลือเกิน เกินกว่าใจฉันจะทานทนได้ น้ำตาจึงไหลออกมา ช้าช้า ... ไม่อาจเก็บไว้ต่อไป เมื่อคืนหนาวผ่านไป ... ได้แต่แอบคิดว่าจะมีใคร ... มาใกล้กัน
26 เมษายน 2547 18:12 น. - comment id 254718
เพราะ จัง ค่ะ เพราะ เหมือนเคยเลย เศร้า แต่ มีความหมายดี ค่ะ แวะมาชม อีกเช่นเคย ค่ะ
26 เมษายน 2547 19:05 น. - comment id 254750
แวะมาทักทายจ้า... แต่งเพราะเหมือนเดิมเน้อ... **-**
26 เมษายน 2547 20:32 น. - comment id 254793
กำลังใจเพียบเลย กลอนน่ารักมากๆเลย แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจ คิดถึงค่ะ
26 เมษายน 2547 20:32 น. - comment id 254794
กำลังใจเพียบเลย กลอนน่ารักมากๆเลย แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจ คิดถึงค่ะ
26 เมษายน 2547 23:27 น. - comment id 254911
ฉันก็คงเหมือนเด็กขายไม้ขีดไฟ ที่ต้องคอยวิ่งไล่หรือไม่ก็วิ่งหนี ความรักที่ชอบมาคอยตามล่าวี และชอบหนีฉันทุกทีที่ฉันอยากเจอ *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
27 เมษายน 2547 02:07 น. - comment id 255001
มาแล้วค่ะ ประจำการ นั่งตอบ ******************** completly.....โห....อ่านแล้วอินขนาดร้องไห้เลยเหรอคะ โอ๋ๆๆๆๆ....ไม่เอานะ อย่าคิดมาก (แต่แอบปลื้มล่ะ.... *********************** ฟ้าสีคราม&กล้าตะวัน มาทีไร ก็ชมกันอย่างนี้.....เขินจังค่ะ ลอยแล้วลอยอีก แต่ไง ก็...ขอบคุณมากค่า.... ************************ namsai ขอบใจเน้อ ที่แวะมาทักทาย.... คิดถึงเน้อ.....อิอิ ********************* น้องเนม กับน้องกี้ โพสท์ข้อความเดียวกันเปี๊ยบ....พี่ตอบแบบรวบยอดนะคะ ... ขอบคุณเจ๊า.....เมี๊ยว...... ***************************** ผู้หญิงไร้เงา ต่อไปก็อย่าวิ่งหนีอีกก็แล้วกัน เมือ่ความรักมาเคาะประตูใจ ลองรับดูสิคะ จะรู้ว่า มันมีอะไรเยอะกว่าที่คิด เห่ะๆๆๆๆ ***********************************
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
