(อิแหมะ) แหมะขอแค่พอทานนะหลานนา ขอเป็นค่าซื้อข้าวปลาและหมากปูน เงินที่หลานให้ผลบุญจงค้ำคูณ ให้ตัวหลานจำรูญเจริญในการงาน และขอให้หลานมีสุขส่องผ่องศรี แม้ภัยมีมากล้ำกลายไม่มัวหมอง ยศศักดิ์ศรีคนชื่นชมดั่งก้อนทอง มีคนปองหมายร่วมเรียงเคียงคู่ใจ สุขยามมีคู่ครองพี่น้องปกปัก ญาติต่างรักช่วยค้ำชูให้กู่ก้อง มีชื่อเสียงเป็นนายกบัลลังก์ครอง คนทั้งผ่องต่างรักใคร่ร่วมยินดี (อิหลาน) พรของแหมะแม้ห่างไกลในความจริง แต่ก็เหมือนมีบางสิ่งชื่นชูใจ ย้ำเตือนหลานให้หมายมุ่งในเส้นชัย แม้อยู่ไกลจะย่างเดินไม่ขลาดกลัว แหมะจ๋าหลานลาแล้วแล้วนะแหมะ เป็นสุขแท้แหมะช่วยให้ใจผยอง ความมุ่งหวังหลับไหลกลับเรืองรอง เป็นครรลองให้หลานเดินด้วยกำลัง
วิจิตร ภู่เงิน 23 เม.ย. 2547 14:34 น. - ID 51955 
679
14
0
23 เมษายน 2547 14:46 น. - comment id 252800
เป็นบทกลอนบทหนึ่งที่วิจิตรเขียนตอนเดินบนสะพานลอยแล้วคิดได้ .. เจอยายแก่ๆคนหนึ่งที่ต้นสะพานทางขึ้น .. วิจิตรก็ให้ตังค์แก่ไป .. แต่กว่าที่วิจิตรจะเดินข้ามสะพานลอยนั้นวิจิตรก็เจอทั้งเด็กทั้งคนแก่ .. บางครั้งวิจิตรก็ใจหายเหมือนกันที่ไม่ได้ให้แก่ .. ให้ได้ทุกคน .. วันนั้นวิจิตรให้แค่ยายที่ต้นสะพานทางขึ้น .. พอวิจิตรมานั่งรอรถก็เลยลองเขียนดู .. แต่ไปเสร็จเอาตอนลงรถ .. แต่ก็เขียนนานแล้ว
23 เมษายน 2547 15:21 น. - comment id 252822
หน้าส่วนตัว
เอาเลยครับ....อย่างน้อยเป็นการระบายอารมณ์เราให้สุขสดชื่นแจ่มใสครับ เพราะเราทำในสิ่งควรทำไม่เดือดเนื้อร้อนใจใคร เชิญเลยครับผมจะติดตามเสมอแหละครับเอาใจช่วยเสมอ
แก้วประเสริฐ.
23 เมษายน 2547 15:57 น. - comment id 252848
อ่านแล้วเห็นภาพ แวะมาเยี่ยมค่ะ..................
23 เมษายน 2547 16:20 น. - comment id 252862
คิดถึงพี่วิจิตรค่ะ อิอิ เลยมาเยี่ยมชมผลงาน
23 เมษายน 2547 18:46 น. - comment id 252959
จิตใจดีจังค่ะ.. ..............
23 เมษายน 2547 20:49 น. - comment id 253048
อืมม มองเห็นภาพใครบางคนเดินขึ้นสะพาน อดีตเหมือนมัทเลยอะ เดินขึ้นสะพาน กว่าจะผ่านได้ ผ่านตั้งหลายด่านอะค่ะ หมดเงินหลายสิบอะ วันนี้ไม่แซวน๊ะ เพราะกลอนถูกใจจัง คิดถึงยายที่อยู่บ้านนอก แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว กลอนที่ผ่าน ๆ มาก็เพราะน๊ะ ไม่ใช่ไม่เพราะ แวะมาให้กำลังใจค่ะ มาดีน๊ะ .....
23 เมษายน 2547 20:49 น. - comment id 253049
กลอนดีมีสาระ...เขียนบ่อยๆนิ
23 เมษายน 2547 22:09 น. - comment id 253086
คุณคะ อัลมิตราเคยฟังเพลงเขาร้องว่า .. อีแม๊ะเอ่ย มารักอาบังดีกว่า อาบังจะพาอีแม๊ะไปขายโรตี .. ตอนแรก คิดว่าคุณเขียนเรื่องนี้ค่ะ (อิแหมะ) .. แปลว่า ย่า , ยาย ใช่ไหม คะ
23 เมษายน 2547 23:21 น. - comment id 253122
,ม่ายเบื่อค่า..!! แต่ว่า ป่วนๆ กวนๆ แบบเปรี้ยวๆนี่ทำไงอ่ะคะพี่วิจิตร??เหอๆ ทักทายนะค๊า แวะมาเยี่ยมตาค่า อุๆ*-* ** ^_______^ **
24 เมษายน 2547 08:13 น. - comment id 253261
ซาบซึ้งในความห่วงใยของคนเฒ่าคนแก่ที่มีให้ลูกหลานด้วยความเป็นห่วง เราก็อย่าลืมห่วงใยท่านคืนตอบนะครับ
24 เมษายน 2547 11:45 น. - comment id 253375
คุณเรน..ชอบที่คุณวิจิตรเขียน..มากเลยคะ..
เหมือน..ที่คุณเรน..ชอบเขียน..ในบันทึกประวำวัน.. เวลาที่กลับถึงบ้าน..นะคะ..
แต่..ที่เชียงใหม่..ไม่มีสะพานลอย..ให้คุณเรน..
เฮ้อ!!.. คุณเรน.. แวะมา...ชื่นชม...น๊า..
อ่านแล้ว..คุณเรน..นึกถึง..สมุดบันทึก..ที่บ้านจัง..
...
24 เมษายน 2547 12:48 น. - comment id 253402
เยี่ยมมากอ่านเพลินดีน่ะ..เอาอีก
24 เมษายน 2547 13:07 น. - comment id 253416
มาอ่านงานคุณวิจิตร ดีนะคะ
26 เมษายน 2547 16:21 น. - comment id 254611
ตอบทุกคนครับ ***ขอบคุณพี่แก้วประเสริฐมากครับ ***ขอบคุณถนนสายเก่าครับ ***ตฤณคิดถึงพี่ .. เข้ามาบ่อยเดี๋ยวก็เบื่อไปเองละ ***ผู้หญิงสีม่วง วิจิตรจิตใจดีอยู่แล้วครับ ***คุณมัดใช่ครับ ***คุณน้ำวิจิตรจะเขียนบ่อยๆครับ ***คุณอัลมิตราครับถุกต้องแล้วครับ ***พี่ชัยชนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมวิจิตรบ่อยๆครับ ***คุณเรนขอบคุณที่ชอบครับ ***คุณโกโรโกโสขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมวิจิตรครับ ***คุณทิกิขอบคุณครับ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมวิจิตรครับ ***
27 เมษายน 2547 19:48 น. - comment id 255566
สักวันหนึ่งพรนั้นอาจเป็นจริง คุณอาจเป็นผู้ยิ่งที่ยิ่งใหญ่ มีผู้คนนับหน้าถือตาไกล แถมมีบ้านหลังใหญ่ไว้ชื่นชม *-*ขอบให้พรที่คุณได้มาสมพรแล้วกันนะค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
28 เมษายน 2547 15:26 น. - comment id 256109
***ตามมาขอบคุณครับคุณคนไร้เงา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
