...กลับบ้านเรา...

doctorchira


  
                     หวลย้อนกลับมาอาศัยบ้านไพรพฤกษ์
           ได้ระลึกถึงความหลังเมื่อครั้งหวาน
     นอนหนุนตักนับดวงดาวทุกวันวาร
 สุขใดปานแสนชุ่มชื่นรื่นอุรา
  ใช้เสียงขลุ่ยแทนสุราพาใจฉ่ำ
    ใช้ลำนำกลอนแสนหวานแทนภักษา
         ใช้ความรักจากผองเพิ่อนแทนโซดา
                น้ำแข็งมาจากน้ำใจเหล่าเพื่อนเกลอ
				
comments powered by Disqus
  • tiki

    23 เมษายน 2547 13:18 น. - comment id 252734

    มาอ่านงาน
    กลับบ้านป่า
  • พุดพัดชา

    23 เมษายน 2547 13:30 น. - comment id 252741

    วิมานดินวิมานฝันสวรรค์หวาน
    เดือนตระการดาวไสวในคืนนี้
    อุ่นอ้อมกอดออดอ้อนรักนะคนดี
    กลิ่นราตรีพวงพะยอมหอมลมรัก
    
    จะกี่คืนกี่วันกับโลกร้อน
    คืนมาอ้อนคืนมาฝันวันแน่นหนัก
    มีน้ำใจมะลิใสรินรอรับ
    อ้อมใจภักดิ์รอรับขวัญวันคืนเรือน
    
    ด้วยระลึกถึงนะคะ
    
    
    
    
  • อัลมิตรา

    23 เมษายน 2547 14:26 น. - comment id 252790

    ณ บ้านสวน...ผู้หนึ่งครวญถึงความหลัง
    สุขทุกครั้งในภวังค์วันวารหวาน
    เคยหนุนตักนับดาวพราวสะคราญ
    คืนผันผ่านยังซึ้งตรึงจิตใจ
    
    หากบัดนี้เคว้งคว้างร้างคู่คิด
    พรหมลิขิตกำหนดกฏเกณฑ์ใส่
    จำพลัดพรากยอดหญิงมิ่งหทัย
    เกินคว้าไขว่โอบกอดพลอดดุจเดิม
    
    กลับมาเยือนบ้านไพรคล้ายรำลึก
    ความรู้สึกที่หาย..ใคร่อยากเสริม
    มีบ้างไหมใครหนอขอต่อเติม
    รักพูนเพิ่มจากเคยเศร้ารวดร้าวมา
    
    จึงหยิบขลุ่ยมาเป่า..ผ่าว..ผ่าว..แผ่ว
    แม้นไร้แววสิ่งหวังดั่งปรารถนา
    เสียงขลุ่ยย้ำช้ำชอกตอกวิญญาณ์
    เหมือนอุราที่เศร้าเคล้าบรรเลง ฯ 
    
    ..ชมนกชมไม้ในไพรพฤกษ์ ส่วนลึกของความทรงจำที่งดงาม ..
    
  • แม่จิตร

    23 เมษายน 2547 19:37 น. - comment id 253014

    จากไปนาน เลยนะ พี่
    
    ภาษายังสวยเหมือนเดิมนะ
  • ซอมพลอ

    24 เมษายน 2547 22:41 น. - comment id 253668

    ...สุขใดจะเปรียบปาน...
    เมื่อนึกถึงอดีตที่แสนหวาน
    ในบ้านสวน.....ที่งามตระการ..
    แม้จะผ่าน....นานแสนนาน......ในดวงมาน.....ไม่เคยลืม...
    
    ..~-~...
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน