หน้าส่วนตัว
ครึกครืนคลื่นทะเล
ลีลาเร่อีกแปรปรวน
ลมครางพลางคุมวล
วารีตื่นโลดเริงชล
ม้วนตัวเป็นเกลียวพัน
กระแทกทั้นธราดล
ย้อนคืนกลับเวียนวน
ระลอกใหม่ในนที
ตราบโลกยังอยู่นาน
ทะเลซ่านก็ยังมี
บทบาทตามวิถี
แห่งชลธีทะเลทอง
บางครามาท่วมท้น
วารีวนทุกวันนอง
เปรียบเรายามนึกมอง
คนึงครวญในจิตใจ
ว่ายล่องทะเลรัก
เทพนำชักจริงฤาไกล
ด้วยยลดวงหทัย
มวลมนุษย์มากหลอกลวง
ใจเรายังโลดแล่น
ไหวตามแก่นก่อในทรวง
งงงันหวั่นห่วงหวง
เบื่อความลวงแห่งดวงมาลย์
บางคราดูหวาหวือ
บางครั้งคือดื้อดักดาน
คึกเผ่นโผนทะยาน
รินลาศเลื่อนบ่หยุดเชย
ยอมเจ็บยอมกำหนด
ยอมจำจดมิลาเลย
ชะรอยใจเจ้าเอย
ยังใฝ่หาอารมณ์ฝัน
ราตรีล่วงเลยดึก
จิตระทึกโลดผายผัน
ล่องไปดุจตะวัน
รี่รุดไหลดั่งวารี
ทะเลไม่เคยหลับ
ใจเจ้าพับจับชีวี
มองหาไม่เห็นมี
หทัยเลิศที่หวังครอง
ใจคนจ่อชนใคร
จิตนั้นไซร้ไคล้ใฝ่ปอง
มุ่งหมายและจับจอง
สมัครสมานสราญรวม
ณ ถิ่นหทัยนวล
อลรักล้วนบ่กำกวม
ตาเอื้อเกื้อรักสวม
จึ่งฝากไว้ในกานท์กลอน
เป็นนัยทะเลใจ
หากรักใครโฉมบังอร
ต้องชิดต้องออดอ้อน
มิอยากหลอนทะเลลวง
อาภาภัส 23 เม.ย. 2547 04:59 น. - ID 51924 
713
13
0
23 เมษายน 2547 05:15 น. - comment id 252516
อ่านแล้วซึ่งมากครับผม
23 เมษายน 2547 05:30 น. - comment id 252517
ทะเลดูกว้างใหญ่ เหลียวมองไปไม่เห็นฝั่ง ลอยคออยู่เคว้งคว้าง เหลียวหน้าหลังอ่อนล้าใจ วิไลโปรดใจดี หยุดรับพี่อย่าหนีไป คลอเคล้าสำเภาใหญ่ มอบไมตรีดีถึงกัน
23 เมษายน 2547 07:17 น. - comment id 252546
เพราะดีครับ
23 เมษายน 2547 07:36 น. - comment id 252560
ทะเลจริงสิงใจให้ไหวหวั่น ไม่คิดฝันลอยฟ่องท่องให้เหนื่อย ทะเลใจไหนกันฝันเลี้ยวเลื้อย มีคงเหนื่อยหน่ายนักรักไม่จริง
23 เมษายน 2547 10:14 น. - comment id 252625
ตอบขอบคุณ tx
.ในคำชมและเยี่ยมเยือน
23 เมษายน 2547 10:15 น. - comment id 252629
....ตอบขอบคุณ คุณชัยชนะค่ะ ..ขอบคุณที่มาเยี่ยมแล้วไปอ่านเรื่องสั้นอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ
23 เมษายน 2547 10:17 น. - comment id 252633
ตอบขอบคุณ คุณผลิใบค่ะ
แวะมาเยือนยินดีค่ะ
23 เมษายน 2547 10:20 น. - comment id 252634
....ตอบขอบคุณ คุณนกนะคะ ..ค่ะ นี่หัวใจ มันคงเป็นธงชาติพลิ้วค่ะ ขอบคุณที่เขียนเป็นกลอนให้อ่าน เดี๋ยวให้มีเวลาว่างจะแวะไปดูกลอนที่และอ่านงานที่หน้าเว็บบ้านนกตะวันค่ะ
23 เมษายน 2547 11:10 น. - comment id 252685
ทะเลนั้นกว้างใหญ่สุดไพศาล
แต่ใจนั้นลึกล้ำสุดหยั่งคาด
ความกว้างลึกใหญ่ยิ่งยังมิอาจ
แสนประหลาดเทียบรักดั่งใจปอง.
แก้วประเสริฐ.
คุณแต่งได้ไพเราะมากเลยครับ และกลอนแบบคุณหายากเสียด้วยซี
23 เมษายน 2547 11:24 น. - comment id 252693
มาเยี่ยม และขอชื่นชมผลงานค่ะ
23 เมษายน 2547 15:17 น. - comment id 252818
ตอบขอบคุณ คุณแก้วประเสริฐ ในการมาเอื้ออ่านนะคะ อรุโณทัย อาภาภัส
23 เมษายน 2547 15:19 น. - comment id 252819
ถึงคุณ.... ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ อรุโณทัย อาภาภัส
23 เมษายน 2547 15:28 น. - comment id 252826
วิจิตรไม่เคยคิดนะครับว่าใจคนเราจะลึกลับน่ากลัวเกินที่จะเข้าใจ .. แต่วิจิตรกลับมองทะเลเสียอีกที่น่ากลัว .. กลัวความลึก .. กลัวฉลามด้วย .. กลัวน้ำ .. กลัวสารพัด
23 เมษายน 2547 18:47 น. - comment id 252963
ทะเลมิเคยหลับ ใจคนพับพ่ายหลับง่ายกระไร.....ู^_^
23 เมษายน 2547 21:26 น. - comment id 253061
ตอบคุณวิจิตร
จริงของคุณค่ะ
23 เมษายน 2547 21:28 น. - comment id 253063
ตอบคุณต้นหลิว จริงของคุณค่ะ
23 เมษายน 2547 23:59 น. - comment id 253135
ทะเลไม่เคยหลับไหล เหมือนหัวใจคนไง ตายไปก็ยังรักอยู่มิรูลืม สวัสดี พี่ภัสนะ
24 เมษายน 2547 05:02 น. - comment id 253204
ขอบคุณแม่จิตร
พูดได้ดี หัวใจ..ไม่ตาย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
