เหล่านกน้อยคอยท่าคนมาซื้อ ส่งเสียงอื้อเอ็ดดังถูกขังเห็น เกาะยืนเบียดเยียดยัดอัดลำเค็ญ มิว่างเว้นทุกวันฉันเศร้าใจ ยากหากินสิ้นหมดอดอาหาร ทรมานทุกข์ล้นสุดทนไหว คอยคนซื้อถือปล่อยค่อยดีใจ ดุจแสงไล้ลูบชีวิตชื่นจิตกาย แต่กว่าคนด้นมาหาซื้อปล่อย ต้องอยู่คอยค่อนวันยันเช้าสาย คงโทรมทรุดหยุดกินสิ้นใจตาย นอนสบายบนสวรรค์ใช่ฝันรอ ถ้าหากรอดปลอดภัยใช่เคราะห์ดี ไข้อาจมีตามมาต้องหาหมอ ปล่อยนกไปได้บาปสาปแช่งรอ หยุดเถิดหนอนกไพรได้โผบิน แด่ คุณวฤก เจ้าของบทกวี ปล่อยนก 22 เมษายน 2547
นกตะวัน 22 เม.ย. 2547 23:02 น. - ID 51907 
1274
2
0
23 เมษายน 2547 07:33 น. - comment id 252556
วันนี้งานเยอะไปหน่อยไม่มีเวลานะครับ ต้องรีบไป โอกาสหน้าจะมาต่อกลอนด้วยนะครับ
23 เมษายน 2547 10:13 น. - comment id 252623
พี่นกตะวันเนี่ยธรรมชาติล้วนๆ แจ่มค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
