......ไม่เคย..มีความรัก...

ซอมพลอ


.......เคว้งคว้าง...บนทางสายเปลี่ยว
เดินเดี่ยว...ท่ามกลางฝูงชน
อ้างว้าง....มากมาย...เหลือล้น
เวียนวน...ความเหงา...เศร้านัก.....
.....เมื่อเวลา..ผ่านไป
จึงได้.รับรู้และประจักษ์
หัวใจเธอไม่เคยมี......ความรัก
แค่หยุดแวะทัก....แล้วจากลา.....
.....~-~......				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    21 เมษายน 2547 22:58 น. - comment id 251814

    ความว้าเหว่ภายในกายและจิต
    ทำให้คิดเป็นไปได้หลายอย่าง
    เขาอาจรักทักเรารีบเดินทาง
    แต่กระนั้นคงจะหันกลับมาเยือน
    
                   แก้วประเสริฐ.
    
    ความหมายไพเราะดีมากครับ
  • ซอมพลอ

    21 เมษายน 2547 23:04 น. - comment id 251818

    ...สวัสดีค่ะ....
    
    
    ..ความว้าเหว่.ภายในหทัยนี้
    ยังแอบมี..*เขา*ซ่อน..ใจอ่อนไหว
    กลัวนักหนา..กลัวความจริง..กลัวทิ้งไป
    จะอยู่ได้..อย่างไรยังไม่รู้....
    
    ..~-~..
  • แก้วประเสริฐ

    21 เมษายน 2547 23:12 น. - comment id 251825

    แสนเสียดายสุดสวาทอนาถนัก
    กลัวช้ำนักใจให้คำนึงนึกสงสัย
    เพราะใจรักชักหึงหวงเป็นยองใย
    ว่าจะมีใครมาพรากรักจากอกเรา......อิอิ
    
                    แก้วประเสริฐ.
  • น้ำ

    21 เมษายน 2547 23:16 น. - comment id 251827

    ขออารมย์นี้เป็นฉากหนังได้เลยนิ
    
    แจมอารมย์นะ...อิอิ
    
    เงา.............ทอด...........เหงา........คืนค่ำ
    อกร่ำ..........ไห้หวน........ครวญหา
    ย่างก้าว          เดียวดาย       มรรคา
    เว่ว้า               เช่นมา         ช้านาน
    
    อิอิ......เหงาเศร้า....นิ...อิอิ
  • ซอมพลอ

    21 เมษายน 2547 23:25 น. - comment id 251831

    ..สวัสดีค่ะ คุณน้ำ..
    
    เงาทอด..เหงา........ทุกคืน
    สะอื้น..ไห้หวน...... ครวญหา
    คนไกล ....อยู่ไหน.. ไม่มา
    เหว่ว้า...เดียวดาย..  ตายทั้งเป็น..
    
    
    ..ขอบคุณค่ะที่มาแจม...
    
    ..~-~..
    
    
    
  • ซอมพลอ

    21 เมษายน 2547 23:59 น. - comment id 251847

    ..คุณแก้วประเสริฐ...
    
    ...แสนเสียดายสุดสวาทอนาถหนอ
    ใยมาพ้อ..ครวญคนึง..ถึงใครเล่า
    หัวใจน้อยดวงนี้..มีแค่เงา
    มีแต่*เขา*..คนไกล..ใจดวงเดียว
    
    ...ส่วนท่านพี่..มาเยือน.เพื่อเตือนจิต
    ไม่อาจคิด..รักสอง..หรือข้องเกี่ยว
    หทัยนี้...มีแต่..แค่รักเดียว..
    ขอโทษเชียว....ไม่อาจรัก..ภักดิ์กับใคร
    
    ...แบบว่า..ใจเดียวน่ะค่ะ...ยังไม่อัดโรเนียวจ่ายแจก....อิอิ
    
    ..~-~..
  • แก้วประเสริฐ. รหัส 6104

    22 เมษายน 2547 00:00 น. - comment id 251848

    มาคิดคำนึงพึงคิดจิตผวา
    โอ้กานดาแน่นรักใจชักเสียว
    หากคนไกลเป็นเราแน่จริงเจียว
    จะได้เหนี่ยวเจ้าหวนทวนกลับมา
    
                   แก้วประเสริฐ.
  • ซอมพลอ

    22 เมษายน 2547 00:08 น. - comment id 251850

    ..คิดคำนึงพึงคิดจิตผวา
    ไม่อาจมาเคียงใกล้..ภายใจหมอง
    *เขา*อยู่ไหน.ไกลหนักหนา..ไม่มามอง
    แต่ใจน้อง..ยังรอ..แม้ทรมาน
    
    ..หากจะให้คนไกล..กลายเป็นพี่
    คงจะมี..คนประนาม..หยามเกินต้าน
    รักมีเพียง...หนึ่งหนอ...ท้อดวงมาน
    ไม่อาจพาล...มองใคร..กลัวใจตรม..
    
    
    ...~-~..
  • ซอมพลอ

    22 เมษายน 2547 00:12 น. - comment id 251854

    ...ขอบคุณ..
    ความการุณย์ที่คุณให้
    ขอบคุณจากหัวใจ...
    ขอบคุณมิตรไทยโพเอม....
    
    ..ฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิค่ะ..
    
    ..~-~..
  • แก้วประเสริฐ. รหัส 6104

    22 เมษายน 2547 00:16 น. - comment id 251856

    ขอให้มั่นในรสรักสมดั่งคิด
    แม้จะผิดคิวไปไม่หม่นหมอง
    เพียงลองซึ่งหัวใจของเธอปอง
    ทดลองแน่เธอไม่รักหากผิดชาย.
    
                    แก้วประเสริฐ.
    ลองใจเธอเล่นจ๋า....อย่าโกรธกันน๊ะจ๊ะ
  • rd

    22 เมษายน 2547 01:09 น. - comment id 251876

    จมกับเงา ..กับเหงา เศร้างี้แหละ
    
    หอมกระแจะจันทร์ไหน บอกไปสิ
    
    ไกลปานว่า..ร่ำกระซิกกระซิ
    
    เดียวดายติตัวตน...หม่นฉะนี้..น่ะน๊าาา ู..^_^
  • rain..

    22 เมษายน 2547 06:32 น. - comment id 251912

    เศร้าจัง..คะ..  พี่พลอ...
      บทกวี..  ที่บ่งบอก..ความเหงา...
          ..ไพเราะ..มากเลยคะ...
      เรน..แวะมา.. ยิ้ม..สวยๆ..  ให้พี่สาว..นะคะ..
  • ซอมพลอ

    22 เมษายน 2547 10:36 น. - comment id 252019

    ..สวัสดีค่ะ..คุณ  rd
    
    ..จมกับเงา.ความเหงา..ก็เศร้าแล้ว
    หาก..รู้แกว...บอกไป..ก็ใช่ว่า
    อ้อนฝากเป็นบทกลอน.ก่อนนิทรา
    หาก*เขา*มา..อ่านอยู่...คงรู้ดี...
    
    ...ขอบคุณค่ะที่บอก.....บอกแล้วค่ะ.....
    
    --~-~..
  • ซอมพลอ

    22 เมษายน 2547 10:39 น. - comment id 252022

    ..สวัสดีค่ะ นู๋เรน..
    
    ..ขอบคุณนะคะ ..ยิ้มสดใสจังค่ะ.....
    
    ..วันนี้คงสุขทั้งวันนนน.......
    กับรอยยิ้มอันสดใส
    ขอบคุณจาก..หัวใจ..
    ยิ้มตอบให้...ด้วยไมตรี........นะคะ.......
    
    ..~-~...
  • ปราชญ์เฒ่าเจ้าคารมอมโรคา

    22 เมษายน 2547 22:37 น. - comment id 252393

        สรรพสัตว์ที่กำเนิดเกิดในภพ
    ถูกกำหนดให้แพร่พันธ์ตามวิสัย
    ปฐมบทแห่งชีวิตลิขิตไป
    ใช้สายใยแห่งความรักเข้าชักนำ
    
    
  • ซอมพลอ

    23 เมษายน 2547 14:58 น. - comment id 252808

    ..สวัสดีค่ะ....
    
    ....สรรพสัตว์ที่กำเนิดเกิดในภพ
    เป็นบทจบ...แพร่พันธ์..กระนั้นหรือ
    ปฐมบท.แห่งชีวิตลิขิตคือ
    ความใคร่หรือ...ความรัก...ชักนำทาง?
    
    ...ขอบคุณค่ะ...ที่มา..กล่าวคำสอน
    จะได้ย้อนดูใจตน..ที่หม่นหมาง
    สมควรจบ..บาทบท..ปลดระวาง
    *รัก*คงกว้าง.มากไป..เกินใจตาม..
    
    
    ..~-~..
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    28 เมษายน 2547 15:27 น. - comment id 256111

    ความอ้างว้างอยู่เคียงข้างฉัน
    ฉันเหมือนใกล้ชิดนั้นไม่ห่างหาย
    ไม่มีเคยที่จะมีใครเคียงกาย
    เหมือนว่าชายไม่มีรักและภักดี
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ รักและคิดถึงคุณเสมอนะค่ะ*-*
  • ซอมพลอ

    30 เมษายน 2547 11:14 น. - comment id 257311

    ....สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง
    
    ..ขอบคุณนะคะ ที่มา คิดถึงเช่นกันค่ะ
    
    ..~-~..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน