ก้มลงมอง จากพื้นดิน ข้างบนนี้ สูงกว่าที่ ที่แห่งใด ได้เหยียบย่ำ มองได้รอบ เห็นได้ทั่ว มิมีซ้ำ กวาดตาย้ำ นี่แหละหนา ฝีมือคน สุดเบื้องล่าง สายตา มีแต่ตึก สุดจะลึก สูงต่ำ ทุกแห่งหน ฉายให้รู้ คุณค่า ของผู้คน ที่อดทน ก้าวล้ำ นำความเจริญ เห็นเป็นตึก สี่เหลี่ยม เป็นร้อยร้อย แต่ก็คล้อย ยังเห็น ว่าสวยเฉิ่น มีอำนาจ ทรงพลัง ไม่มีเกิน ดูแล้วเพลิน ได้เห็น เป็นบุญตา
19 เมษายน 2547 22:42 น. - comment id 250211
สูงขึ้นไปเป็นฟ้า บนเมฆาความฝัน เธออยู่กึ่งกลางกัน ฟ้านั่นสวยดินก็รวยอารี เธอเห็นทุกๆสิ่ง เป็นจริงทุกๆที ดิ้นรนให้มั่งมี ให้ฤดีสุขภิรมย์ เธอเห็นภาพกว้าง แตกต่างความนิยม สุข ทุกข์ และ ขื่นขม เธออยู่ในอารมณ์ใด ต่ำลงไปคือพื้นดิน ยลยินธารน้ำไหล จากภูเขาแสนไกล จาหใจค่อยเฝ้ามอง ทักทายครับ อิ อิ
19 เมษายน 2547 22:58 น. - comment id 250227
โอ น้อง ดิน แต่งได้ดี มาก ๆ นะ นาน ๆ แต่งที ความหมายนะครับ น้องดิน
20 เมษายน 2547 04:40 น. - comment id 250367
ก้มมองจากเบื้องบน ฝีมือคนบงคุณค่า เร่งรัดพัฒนา แต่อย่าลืมเรื่องจิตใจ
20 เมษายน 2547 09:23 น. - comment id 250456
มาเยี่ยมนะครับ... บทกลอนไพเราะมากเลยครับ *-*
20 เมษายน 2547 11:38 น. - comment id 250524
พี่ดินแต่งได้เพราะ ความหมายก็ดีจังค่ะ
20 เมษายน 2547 15:57 น. - comment id 250675
เขียนงานดี แม้อยู่ไกล ฝากงานไว้ สู่รอยฝัน
29 เมษายน 2547 23:23 น. - comment id 257126
ขอบคุณทุกๆคนมากนะคะ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างคงจะหายไปพักหญ่ายๆเลย แต่ก็คิดถึงทุกๆคนเสมอนะคะ ขอบคุณนะคะ