แซงแซว

ม้าก้านกล้วย

ภูสูงผาแล้งแซงแซวบ่วง
บินควงเคียงคู่อยู่บนฟ้า
เลาะข้ามเส้นทางกลางพนา
ลัดลาไร่ร้อนมาผ่อนพัก
เขาค้อเขาโล้นเขาโค่นเขา
ไร้เงาไม้ใหญ่ไว้ปกปัก
ลมร้อนผาดแผลงรุนแรงนัก
ปีกบางกางกักเพื่อดักลม
ผู้ผัวบินโผโต้ลมเหิร
เมียเมินเพลินพิศสนิทสนม
ผัวผู้ชวนชู้ชิดชูชม
แม่เมียละเล่นลมระดมตาม
ลัดฟ้ามาโน่นแล้วแซงแซงบ่วง
แสลงหลวง รอรับสดับถาม
ฤา ระเริงเล่นสนุกทุกโมงยาม
จนลืมความระวังภัยในสังคม
กระสุนดินกลมดิกจิกเจ้าเจ็บ
ตรงตะเข็บ วังทองต้องขื่นขม
ผู้ผัวทรุดซวนทวนแรงลม
ถลาล้มถล่มดิน สิ้นประดี
ทั้งเด็ก ทั้งหมา วิ่งมาแย่ง
ร่างแซงแซวพ่ายใต้วิถี
จากแม่เมียแซงแซวแล้วหรือนี่
ทั้งชีวีไม่เหลือใครไม่เหลือเลย
ภูสูงไร้แล้ง . .  แซงแซวบ่วง
โหยห่วงห้วงเวลาเหมือนชาเฉย
ไหนหนอ ผู้พี่ที่ชื่นเชย
ผู้ที่เคยเคียงนาง อยู่ข้างใจ
แซงแซวบินวน สับสนทรวง
ผัวผู้ห่วง ไม่รู้ไปอยู่ไหน
กลิ่นเคว้งควันจางจางเขาย่างไฟ
แทบสิ้นใจตายตามความคะนอง
ซากแซงแซวผัวตัวนิดเดียว
มิพอเรี่ยวอิ่มหลังประทังท้อง
กรงกระสุนดินดำแค่ลำพอง
แค่แซ่ซร้องว่าฉมัง ช่างหัวมัน

(ม้าก้านกล้วย)