ก่อนนอนตอนนั้นฉันยังเด็ก ยังเล็กๆมีพ่อคอยนอนกล่อมฝัน เล่านิทานกาลครั้งหนึ่งเมื่อนานวัน ให้ฉันได้ชื่นบานสำราญใจ โอบกอดไว้ด้วยกายมอบไออุ่น อ่อนละมุนนุ่มนวลกว่าใครคนไหน อ้อมกอดพ่ออ่อนโยนและปลอดภัย ไม่มีใครมาทำร้ายให้ตรอมตรม เนิ่นนานวันผ่านมาเริ่มประจักษ์ รู้ว่ารักของพ่อมากมายยิ่งใหญ่หนักหนา รักที่มอบด้วยใจกายตลอดมา ยากหาค่าสิ่งใดไว้เปรียบเทียบกัน แต่วันนี้มาหมองเศร้า ขาดเงาพ่อเราคอยกล่อมขวัญ นิทานที่พ่อเล่าให้ฟังทุกวัน อ้อมกอดที่ชวนฝันนั้นหายไป โดดเดี่ยวเดียวดายและอ้าวว้าง อยากให้พ่อคอยเคียงข้างอยู่ไกล้ อยากให้พ่อเห็นความสำเร็จที่ฝันใฝ่ อีกไม่นานลูกจะไขว่คว้ามันมา ในวันนี้ไม่มีแล้วแก้วตาลูก ความผูกพันและคืนวันที่หรรษา ไม่ว่าพ่ออยู่หนใดในโลกา อยากให้พ่อรู้ว่า " หนูคิดถึงพ่อทุกวัน "
3 พฤศจิกายน 2544 18:56 น. - comment id 17350
กลอนเพราะมากจ้า ซึ้ง... กินใจมาก... อ่านแล้ว...รักพ่อมาก... ไม่อยากบรรยายแล้ว..... ให้กำลังใจจ้า...
3 พฤศจิกายน 2544 21:37 น. - comment id 17360
ซึ้งมากจ้ะ ไม่มีผู้ชายคนไหนรักเราเท่าพ่อหรอกนะ
3 พฤศจิกายน 2544 22:26 น. - comment id 17366
จาร้องไห้แย้ว........เฮ้อๆๆๆๆ เราก็ไม่มีหวังเลยพ่อเสียไปแต่เล็กๆๆ ความทรงจำก็ลางเลือน
4 พฤศจิกายน 2544 00:13 น. - comment id 17389
ขอร้องไห้นะ...ต่ายคิดว่าไม่ว่าผู้ชายคนไหน ถ้าหน้าตาไม่เหมือนพ่อ อย่าเชื่อใจเด็ดขาด
4 พฤศจิกายน 2544 01:06 น. - comment id 17410
ว้าเศร้าใจจังเลย แต่ว่าจะมัวเศร้าไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาคิดซ่ะว่าเป็นฝันร้ายแล้วกันน่ะครับ
4 พฤศจิกายน 2544 01:16 น. - comment id 17414
คิดถึงก็ พยายามทำดีที่สุดให้เค้าภาคภูมิใจสิ ไม่ว่าเค้าอยู่ไหรฃนเค้าต้องรู้แน่ และอีกอย่างเราก็มีความสุขด้วย
29 พฤศจิกายน 2544 19:26 น. - comment id 21822
เพราะมาก