รับรักอุ่นกรุ่นไอให้สดชื่น ยิ้มระรื่นเรื่อยไปไร้โหยหา เธอช่างดีมีน้ำใจหลั่งให้มา เพิ่มคุณค่าของชีวีไม่มีตรม แม้เพียงหยดรดรินไม่สิ้นหวัง เสริมพลังเพิ่มได้ไร้ขื่นขม จิตใจแจ่มแช่มชื่นช่างรื่นรมย์ ยากใครข่มคุกคามแม้ยามชัง ดั่งน้ำทิพย์หยิบโปรยโรยรินจาก กลางฟ้าฟากฝากให้ใส่มนต์ขลัง เพื่อสรรพสัตว์สารพัดพืชยืดจีรัง ยังอยู่ยั้งยาวนานสำราญใจ ฉันมีเพียงเสียงอ้อนผ่านกลอนหวาน ส่งประทานให้เธอเจอสดใส กลั่นจากจิตคิดกรองผ่านห้องใจ แสนผ่องใสสุดหยั่งรินหลั่งรอ แด่ คุณราชิกา เจ้าของบทกวี กว่าจะรักกัน 17 เมษายน 2547
17 เมษายน 2547 23:28 น. - comment id 248831
อืม... หยาดหยด..หยดหยาด..ที่ราดรด คำซึ้งซึ้ง...กลอนบท...งดความขม คำหวานหวาน..ซ่านหัวใจ..ใส่ให้ชม น่าภิรมย์..กลอนคู่..คนรู้ใจ มาชื่นชมค่ะ...ไพเราะมากเลยนะคะ
18 เมษายน 2547 10:43 น. - comment id 249032
มาเป็นกำลังใจครับ...งานเยอะ..รีบไปครับ
18 เมษายน 2547 17:07 น. - comment id 249272
เพียงหยดหนึ่งจากน้ำใจใสพิสุทธิ์ เปรียบประดุจแรงใจให้ใฝ่ฝัน ขอน้อมรับด้วยไมตรีนี้ต่อกัน ร่วมสร้างสรรค์สิ่งดีไว้ในสังคม ฟังเสียงอ้อนกลอนแผ่ววะแว่วหวาน ส่งประทานใจฉันนั้นสุขสม นกตะวัน..ฝันจากใจให้ชื่นชม พริ้วพร่างพรมผ่านพฤกษ์ไพรในพนา ดุจน้ำทิพย์ชโลมดินมิสิ้นสูญ กลับเพิ่มพูนพลังใจไม่กังขา เพียงน้ำใจหนึ่งหยดรดรินมา ปลอบวิญญาพาใจให้สราญ ขอขอบคุณมิ่งมิตรจิตสดใส เผื่อแผ่ในความรักสมัครสมาน ความหวังดีที่มุ่งหวังดั่งสายธาร ทั้งดวงมาลย์ประทับไว้ไม่รู้ลืม.....ฯ ขอขอบคุณ...นกตะวัน..ที่มอบบทกลอนนี้ให้นะคะ....ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ..
18 เมษายน 2547 17:10 น. - comment id 249277
ราชิกา (ไม่ได้ล็อคอิน)