๑ ลูกน้อยในอ้อมแขนเธอร้องจ้า คงโหยหิวเหนื่อยล้าแล้วเหลือแสน ขวดนมเปล่าดูดไปได้ลมแทน ตาเด็กโบ๋ซี่โครงแบนยามหายใจ ผู้เป็นแม่ก้มขอปากก็ครวญ เพลงของเธอว่าอย่าด่วนจากไปไหน โปรดเมตตาบริจาคคนยากไร้ โปรดต่อชีพเติมวัยให้เด็กน้อย ๒ ที่ต่างมุมชานชาลาสถานี ลายดนตรีของผู้เฒ่าฟังเศร้าสร้อย สุดสายแนน ลมพัดไผ่ชวนใจลอย เขายังคอยเมียที่หายมาหลายเพ็ง ลูกชายวัยสองขวบตาขวาเข ขาซ้ายเป๋มองเห็นน่วมแผลบวมเป่ง พ่อกับลูกยังคู่กันขับขานเพลง หากผู้คนไม่รีบเร่ง คงกราวเกรียว ๓ คนกระเตงลูกน้อยรอคอยรถ หลายคนเหมือนจะหมดสิ้นแรงเรี่ยว เหงื่อนั้นโทรมกายาหน้าซีดเซียว บางคนดูดีทีเดียวทั้งเนื้อตัว ๔ ชายหนุ่มกับหญิงสาวมีหลายคู่ มามุงดูแล้วก็หันไปยิ้มหัว ความรักคงเบ่งบานเหมือนดอกบัว คงไม่มีผู้ใดกลัวการแยกทาง ๕ อีกคนเก็บบันทึกแล้วถอนใจ มองความรักที่จากไปเป็นบางอย่าง ที่ตอกย้ำให้ช้ำใจไม่เคยจาง และยังคงเดินทางอย่างเดียวดาย .
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 16 เม.ย. 2547 06:18 น. - ID 51243 
644
8
0
16 เมษายน 2547 06:22 น. - comment id 247688
ผมเดินทางมากช่วงวัยหนุ่ม เก็บภาพตามชุมชนคนเดินทาง บขส.เอย คิวรถเอย สถานีรถไฟเอย เดี๋ยวทยอยเอามาให้อ่านนะครับ คำทยอย ผมจำว่าทอยอย ก็เลยไม่เขียนเป็นทะ-ซักกะที ดีไหมครับ
16 เมษายน 2547 07:40 น. - comment id 247694
ice poem
16 เมษายน 2547 09:34 น. - comment id 247721
ขอบคุณมากครับคุณyaya
16 เมษายน 2547 11:51 น. - comment id 247780
เศร้ามากเลยค่ะ
16 เมษายน 2547 12:18 น. - comment id 247792
ความเหงา+เศร้า ทำให้เขียนกลอนไพเราะครับคุณยาหม่อง ดีใจที่คุณแวะทักครับ
16 เมษายน 2547 12:33 น. - comment id 247803
สรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ ต่างก็มีกรรมเป็นหลักชักนำพา จะยากจนหรือยิ่งใหญ่สูงเทียมฟ้า บุญบาปหนาชักให้เป็นเช่นเคยทำ... **-** มีผลย่อมมีเหตุ ..มีเหตุย่อมมีผล...ไม่แปลก... แวะมาเยี่ยมจ่ะ...
16 เมษายน 2547 12:39 น. - comment id 247808
ก่อพงษ์เห็นแจ้งแล้วหนอหนอ
16 เมษายน 2547 14:04 น. - comment id 247854
เอาชีวิตของคนอื่นมาเป็นกำลังใจ ให้ก้าวเดินต่อไปข้างอย่างกล้าหาญ *-* มาเป็นกำลังใจนะจ๊ะ *-*
16 เมษายน 2547 16:32 น. - comment id 247919
สวัสดีครับคุณ Nuch คนยากกว่าเราเยอะครับ ให้กำลังใจกันไว้ ดีแล้วครับ
16 เมษายน 2547 17:16 น. - comment id 247942
มาเยี่ยมครับผม บทกลอนไพเราะมากครับผม *-* แต่งคำเก่งมากนะครับ ผมเองยังคิดไม่ค่อยจะออกเลยล่ะครับ อิอิ *-*
16 เมษายน 2547 18:53 น. - comment id 248010
นี่แหละหนา ... ชะตาคน วุ่นวายสับสนหมองหม่นสดใส ประสาโลก ... ทุกข์โศกสลับไป หากเลือกได้คงไม่ทุกข์สุขสมเอย ... เห็นภาพในสังคมเมืองชัดมาก คุณคมจริงๆค่ะ ... แวะมาอ่านงานคุณดู ชื่นชมนะๆ
16 เมษายน 2547 20:17 น. - comment id 248050
สวัสดีครับคุณพู่กันของหูกวาง คุณcompletely เป็นการแลกเปลี่ยนภาพในมุมมองของผมและคุณน่ะครับ
16 เมษายน 2547 21:03 น. - comment id 248069
ที่ต่างมุมชานชาลาสถานี ลายดนตรีของผู้เฒ่าฟังเศร้าสร้อย สุดสายแนน ลมพัดไผ่ชวนใจลอย เขายังคอยเมียที่หายมาหลายเพ็ง ลูกชายวัยสองขวบตาขวาเข ขาซ้ายเป๋มองเห็นน่วมแผลบวมเป่ง พ่อกับลูกยังคู่กันขับขานเพลง หากผู้คนไม่รีบเร่ง คงกราวเกรียว เพ็ง สระ เอ๊ะ เป่ง สระ เอ คนละสระนะครับ รับสัมผัสกันไม่ได้ ระวังด้วยนะครับ บทกลอนไพเราะ หากมีภาพสวยๆ น่าจะทำให้มีคุณค่าขึ้นนะครับ
16 เมษายน 2547 21:28 น. - comment id 248078
ขอบคุณครับ ---------------------------------------------------------- ที่ต่างมุมชานชาลาสถานี ลายดนตรีของผู้เฒ่าฟังเศร้าสร้อย สุดสายแนน ลมพัดไผ่ชวนใจลอย เขายังคอยเมียที่หายมาหลายเพ็ง ลูกชายวัยสองขวบตาขวาเข ขาซ้ายเป๋แต่คะนองกับกลองเส็ง จังหวะแคนเร่งกระชับดับความเซ็ง ขุดมะเร็งจากอารมณ์น่าชมเชียว -------------------------------------------------------------- ผมเพิ่งรู้ครับ ว่าห้ามเอามารับกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
