รัก ..นี่ละ ...ซึ้ง

อาภาภัส

        รัก  ..นี่ละนะ..
    เสียงนกเล็กๆจุบจิ๊บ จีบกันเบาๆยามเช้าวันนี้  ๑๕ เมษายน ๒๕๔๗  ฉันร่วมรับฟังเสียงจากเพื่อนในธรรมชาติ ชื่นชมที่หัวใจมันมีรัก รักที่มีคู่เคียง ย่อมไม่เหงาหงอย  ฉันเองก็มีเช่นกัน หนังสือ คำกลอน เรื่องราว ในความคิด ที่อยากให้ภาษาไทยอยู่ก้องฟ้า  แม้ฉันเปรียบเหมือนละอองแห่งธุลีดินที่เล็กที่สุด แต่ฉันก็ยังพอใจถ้าหากฉันถูกแดดส่องมันคงมีประกายดุจดังประกายเพชรเช่นกัน
    สายน้ำที่ฉันปล่อยให้มันรินรดหน้าฉันยามนี้ เพื่อจะเรียกความสดชื่น และตั้งใจคิดว่าจะช่วยโอบอุ้มภาษาได้อย่างไร แล้วทำให้ผู้ได้ลิ้มรส อิ่ม อิ่มเอม มีความสุข  สิ่งทีฉันชอบคงอยากเห็นผู้คนยิ้ม ยิ้มที่ไม่ลงทุนใดๆเลยนะ เป็นสิ่งที่
ธรรมชาติมอบให้ทุกคนโดยไม่เลือก เพศ เลือกวัย เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ไหลกระจายส่งความสุขให้ผู้คนโดยผ่านสายตาเป็นสื่อ ยามเราแย้มยิ้ม ตายิ้ม ปากยิ้ม หัวใจ ยิ้ม  ไมตรีไม่มี ลงเงิน  ก็คือยิ้ม  
    เคยเห็นใครสักคนยิ้มไหม  ใจถึงใจ มันอ่านค่าภาษาใจ ตามแต่เจ้าตัวจะพรรณนา สายตากรองสื่อแห่งการยิ้ม ไออุ่นใน ความรู้สึกดีงามจะปรากฏหากเป็นความรัก ความชอบพอ ความพอใจ มันสดใส  มันแบ่งปันความรู้สึกจริงใจให้แก่ผู้คนแม้ไม่รู้จัก เขาสุขเราสุข
     แล้วยามที่เราเขียนเป็นโคลง ฉันท์กาพย์ กลอนล่ะ มันส่งสาร และสื่อใจได้แค่ไหนนะ และจำเป็นไหม ที่ต้องให้คนนิยมอ่านเฉพาะกลอนรัก  แต่เท่าที่ประเมินก็จริงเสียด้วย กลอนรักหวานกระจุ๋มกระจิ๋ม ได้รับการต้อนรับแล้วจะทำไงดีที่จะพลิกไถภาษา
   เอาล่ะนะ จะลองเริ่มดูนึกถึงคำครูสอน รู้แบบงูๆปลาๆ ทำอะไรแบบงูๆปลาๆ  มันคงเหมือนเราตอนนี้เลย วันนี้ลองปนๆกันดู
     .
                                    ** บอก รัก  **
       ร่ายสุภาพ  
โอรักเอยอึดอัด  ลอยเรือลัดเรียบคลอง   หวังจีบจองนวลนาง  โฉมสอางค์สวยสาว   งามผิวขาวเรื่อลิ้ม   ดวงเด่นยามยะยิ้ม  สว่างฟ้านภาลัย  เรืองนา
                                    ** รัก ..อ๊ะ จ๊ะ **
 อินทรวิเชียรฉันท์ 
 (เวลาอ่าน ให้อ่านเหมือนตอนสวดมนต์ องค์ใดพระสัมพุทธ)
   
   ใจเรียมจะเจียนร้าว           นะจ๊ะ เจ้า หทัยหวาน
   พี่นี้ มลายราน                  มน หม่น  ฤดีรอน
   หวังเห็น ธ นวลนาง           วร  ปราง ยะยิ้มวอน
   ตาตอบ และ เอ่ยอ้อน        รักจ๊ะ จ้า รตีเผย
                                    ** รัก  ฝากลม **
  กาพย์ฉบัง ๑๖
       ชายใดไร้รักจักตรม               หวังร่วมภิรมย์
   สมสู่อยู่สุขร่วมสอง
      เอื้อนเอ่ยฝากลมโฉมน้อง         คิดถึงเนื้อทอง
   คมขำขาวนวลยวนใจ
               
                                  **  รัก  พาชม  **
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
       เรือรักลอยลำ      คลาคล้อยจ้วงจ้ำ     จรจีบอรชร   หวานใจใสสด     งามงดโอษฐ์อ่อน    อย่าปล่อยเรียมรอน   รวดร้าวหนาวทรวง
       โปรดเผยพาที      ใจเจ้าเนาพี่         ชื่นชอบห่วงหวง
รักลึกนึกรัก     ทึกทักแดดวง    วอนเว้าอย่าลวง    รักแล้วรักจริง
                                 **  รัก  คารม  **
โคลงสี่สุภาพ
       ยามไกลใจพี่นี้           เนานวล
    คิดก่อภาพยามสรวล     ส่งให้
    อีกคำเอ่ยคมครวญ       เคยค่อน   รอนนา
    ฝังอยู่ ทราบสุขไซร้       ซ่านซึ้งหวานหอม
                                 **  รัก  รัก  รัก รัก  **
โคลงกระทู้  ๑ คำ
      รัก  คือยอม ร่วมรู้       รสใจ
   รัก    เอ่ยจากตาไหว       หว่านล้อม
   รัก   ตอบย่อมละไม        มากดั่ง   เดือนนอ
   รัก   เร่าพอเพียบพร้อม   พรั่นสิ้นถวิลหา
                    ** รักเธอ  เสมอมิ่ง      ยอดหญิง  หวานฉ่ำ**
โคลงกระทู้   ๒  คำ
          รักเธอ  เธอห่อนรู้          ฤาไร
        เสมอมิ่ง มิตรสวยใส         สู่เจ้า
        ยอดหญิง หนึ่งทรามวัย     วอนแว่ว  รักเอย
        หวานฉ่ำ   หวานคละเคล้า  คู่ร้อยพลอยฝัน
                           **  รัก คือ  รัก **
โคลงสามสุภาพ
                รักคือรัก ทักใจ               เจืออวลไออุ่นหล้า
            ลอยล่อง เหนือฟากฟ้า         เฟื่องฟุ้งแดนสรวง   สวรรค์นอ
                            
                           **  รัก นะ  **
โคลงสองสุภาพ
                 รักนะนวลนิ่มน้อง           เนาร่อง นองยาม จ้อง
             หลั่งล้นโหยหา  
                         **  อย่างไรก็รัก  **
กลอนสุภาพ 
              รักอยู่คู่หล้ารักมานานเนา     ใครใคร่เอา อุ่นใคร ใจลุ่มหลง
           รัญจวนรวนโรมรัน ชะงักงง      ชีพปลิดปลง ยังชีพ เพียงเพื่อหวาน
          ใจชนล้วน ชนใจ ในยามรัก        เพลินสบพักตร์รักเพลินสะเทิ้นสาน
          ตาส่งสุขซึ้งตา พาเบิกบาน         สุขสราญพบสุขทุกดวงใจ
                         **   รัก เอ๋ย  รัก เอย **
กลอนดอกสร้อย
             รักเอ๋ย เคยรู้ไหม                 ข้ารักใคร ใจข้า ยังหวาหวือ
       ลอยละลิ่วปลิวลอยลมกระพือ      รักก็คือ ความรัก สมัครครอง
       ยอมผูกจิตคิดยอมแม้เจ็บจิต        ระแรงฤทธิ์ ลึกระ คราหม่นหมอง
      อาภาภัส จัดอา ลักษณ์ร้อยกรอง   รักคะนอง ครองรัก โอ รักเอย				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    15 เมษายน 2547 14:23 น. - comment id 247486

    ถึงคุณผู้ชมทุกท่านคะ
        กว่าจะโพสได้โอย หลายชั่วโมง ตั้งใจให้อ่านตั้งแต่เช้า ได้อ่านบ่ายโมงกว่า มันอาจจะไม่หวานแหววนะคะ  แต่เป็นความตั้งใจที่จะเขียนอย่างนี้
      แบบที่คนอื่นจะชอบค่อยลองเขียนครั้งต่อไป
            ด้วยความนับถือ
           อรุโณทัย  อาภาภัส
            บ้านพระประแดง
         ๑๕ เมษายน  ๒๕๔๗
    
    
  • tiki

    15 เมษายน 2547 14:33 น. - comment id 247487

    ,มาดูความตั้งใจค่ะ
  • เบนนี่

    15 เมษายน 2547 14:34 น. - comment id 247488

    รัก เป็นเพียงคำสั้นๆ
    
    แต่ความหมายของมันมากมาย รู้ไหม
    
    คือความห่วงหา อาทร คือห่วงใย
    
    ที่มอบให้กับใครบางคน ที่รู้สึกดี
    
    รัก เป็นแค่เพียงความรู้สึก
    
    ที่อยู่ภายในส่วนลึก ของใจคนทางนี้
    
    ร. เรือ ไม้หันอากาศ ก.ไก่ รวมเป็นความรู้สึกดีๆ
    
    คำจำกัดความไม่คงที่ แตรับรองรักนี้ ให้เธอคนดี แน่นอน
    
    ง่วงนอนค่ะ เข้ามาอ่านใกล้หลับ ไม่รู้จะแต่งอะไร ก็เลยเข้ามาทักทาย แต่งเก่งจังค่ะ
  • นางฟ้าซาตาน

    15 เมษายน 2547 16:08 น. - comment id 247502

    รักเอ๋ย เคยรู้ไหม                 ข้ารักใคร ใจข้า ยังหวาหวือ
           ลอยละลิ่วปลิวลอยลมกระพือ      รักก็คือ ความรัก สมัครครอง
           ยอมผูกจิตคิดยอมแม้เจ็บจิต        ระแรงฤทธิ์ ลึกระ คราหม่นหมอง
          อาภาภัส จัดอา ลักษณ์ร้อยกรอง   รักคะนอง ครองรัก โอ รักเอย 
    
    อู้หู ... แต่งได้อย่างไรนี่
    ชื่นชมมากๆ จากใจเลยค่ะ
    ชอบทุกบทเลย แต่บทที่โคทไว้นี่ชอบที่สุด อิอิ
    
    สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ
    
    
  • อาภาภัส

    15 เมษายน 2547 22:08 น. - comment id 247599

    ตอบคุณทิกิ
         ขอบคุณที่มาชมค่ะ
  • อาภาภัส

    15 เมษายน 2547 22:16 น. - comment id 247600

    ตอบคุณเบนนี่
       คุณนั่นแหละเก่งจัง รักติดหนึบเลย
       ขอบคุณค่ะ
  • อาภาภัส

    15 เมษายน 2547 22:18 น. - comment id 247602

    ตอบคุณนางฟ้าซาตาน
         
          ขอบคุณนะคะที่มีนำใจมาชมขอบคุณค่ะ
  • ชัยชนะ

    15 เมษายน 2547 22:21 น. - comment id 247604

    มหัศจรรย์พันธ์รัก แตกกิ่งก้านสาขามมากมายหลายรูปแบบ
    ชัยชนะนำความรักมามอบไว้ ในบ้านแห่งความรักหลังนี้
    คงจะยังพอมีที่ว่างไม่ล้นนะครับ
    
    ขอเลือกโคลงสี่สุภาพ แทนหัวใจสี่ห้อง
    เพิ่มกระทู้หนี่ง แทนใจรักเดียวเข้าด้วย
    
    ด้วย  จับจิตจดจ้อง               น้องนาง
    รัก    แวะวนเวียนวาง         หอบให้
    จาก  จิตท่วมท้นทาง             ทุกที่
    ใจ    ก่อเกื้อกูลใกล้              จะแจ้งจอมใจ
    
  • toneliu

    15 เมษายน 2547 23:25 น. - comment id 247636

    อืมม...รัก แบบรักมั๊ง
    
    มลังเมลืองเรื่องง่าย
    
    รักนี้ดีที่แยบคาย
    
    ฟูมฟาย ..ฟูมฟัก..รัก กัน ^_^
  • อาภาภัส

    16 เมษายน 2547 02:46 น. - comment id 247667

    คอบคุณชัยชนะ
    
      ศรีปราชญ์ศรีแห่งฟ้า     ฟังเรา
    ใจท่านคงกลัวเฉา             เฉื่อยช้า
    เราเองหน่อสะเดา            ดีหล่น   ไป่งาม
    เกรงท่านผันหนีข้า           แข่งลี้หนีสูญ
    (ขอบคุณค่ะยอดให้กำลังใจจริงๆ  ฉันเรียกคุณแบบนี้แหละ  คุณเยี่ยมจริง)
  • อาภาภัส

    16 เมษายน 2547 02:52 น. - comment id 247668

    ตอบขอบคุณค่ะต้นหลิว
       ชอบการเขียนแบบคุณนะน้อยคำชัดเจนดี
      หลิวลู่ดูหลิว  หวานหวิวลิ่วหวัง
    ฟูมฟายร่ายรัง  กลอนกรังรังกลอน
  • namsai

    16 เมษายน 2547 11:14 น. - comment id 247760

     ..แต่งได้เก่งจังงงงเลยค่ะ...
    
    O^____^O
  • แก้วประเสริฐ

    16 เมษายน 2547 12:26 น. - comment id 247797

    อันที่จริงรักนี้ซึ้งตรึงใจในดวงจิต
    รักซึ้งสนิทหวานลมหูมิรู้หาย
    ถนอมรักนี้ไว้ไม่กลับกลาย
    เหมือนเดินไปในฟากฟ้าสุราลัย
    
            รักธรรมชาติสะอาดใจไร้ภัยเพศ
    ไม่มีเหตุทำให้หัวใจต้องสลาย
    วิหคร้องก้องพณาอันมากมาย
    สัตว์ทั้งหลายอ้อนล้อออเซาะกัน
    
            ใบไม้ไหวพระพายพัดซัดเกลียวคลื่น
    ลดเลี้ยวลื่นเข้าสู่ฝั่งเสียงดังซ่าซ่านส์
    นกนางนวลผวนบินอิสระผินไปตามกัน
    หัวใจนั้นเป็นธรรมชาติไม่หวาดกลัว
    
             อันโคลงกลอนกาพย์ฉันท์นั้นเขียนไว้
    ขอพึงได้ออกจากใจอย่าหมองสั่ว
    เพราะตัวเราแสดงไว้มิให้เมามัว
    ระบายตัวมิให้ใจเศร้าเป็นอาจินต์
    
             คนจะสนหรือไม่สนอย่าขุ่นแค้นเคืองจิต
    เพราะเราลิขิตทางเอาไว้อย่าให้สิ้น
    ชีวิตเราต้องลิขิตเราอย่าเหนือดิน
    บาทาติดดินนั่นแหละคนพ้นโลกีย์.
    
                       แก้วประเสริฐ.
    
    
    
  • ผู้เฒ่า..โง่งม

    16 เมษายน 2547 14:43 น. - comment id 247867

    จะค้นหานิยามเรื่องความรัก
    ต้องปักหลักรักใคร่อย่าถ่ายถอน
    ให้เวียนว่ายทะเลรักทุกวรรคตอน
    ใจจะสอนรักทั่ว.ให้ตัวเอง..
     สวัสดีครับ คุณเขียนได้ดีนะ เก่งหลายอย่าง..
  • พู่กันของหูกวาง

    16 เมษายน 2547 17:03 น. - comment id 247931

    โอ้....อลังการครับผม *-*
    มาชื่นชมนะครับ *--
  • เชา

    16 เมษายน 2547 23:32 น. - comment id 248193

    ชมด้วยครับ...
  • อาภาภัส

    19 เมษายน 2547 19:44 น. - comment id 250049

    ตอบขอบคุณนำใสค่ะ
        ดีใจที่แวะมาค่ะ
  • อาภาภัส

    19 เมษายน 2547 19:47 น. - comment id 250051

    ตอบขอบคุณคุณแก้วประเสริฐ
    
    คำสอนทุกคำจะจดจำไว้ค่ะขอบพระคุณมากค่ะ
  • อาภาภัส

    19 เมษายน 2547 19:52 น. - comment id 250059

    ตอบขอบคุณคุณพู่กันของหูกวาง
    
    ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
  • อาภาภัส

    19 เมษายน 2547 19:55 น. - comment id 250061

    ตอบขอบคุณคุณเชานะคะ
         ขอบคุณที่ให้คำชม
    
    
    
    อรุโณทัย  อาภาภัส

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน