สำนึกเก่าเฝ้าถามยามระลึกถึง เมื่อครั้งหนึ่งครั้งนั่นอันฉิบหาย เพียงครั้งเดียวเสียวซานปานตาย แม้กาลย้ายโยกไปใจยังตรม สำนึกนั่น ฉันรู้ ถูก ผิด ชอบ สำนึกนั่น ฉันมีกรอบ กอปรขื่นขม ฉันรู้ร่าง ทางแยก แอกแทรกปม ใจโสมม สวมข้าง เลือกเจ้านาย ไม่ผิดกฎเกณฑ์ใดในโลกหล้า ไม่ผิดฟ้าหรือผิดดินจนสิ้นสาย แต่สำนึกนี่มีรู้สึกดึกในใจวาย รู้สึกคลายกายถูกซ้ำหน่ำคามือ สำนึกนั่นมันทรมานกาลนี้หนัก จิตสำลักทั้งยักษ์เทพเสพสุขถือ มองทางใดใครใครเป็นเช่นกิ้งกือ สำนึกสื่อคือมือใครคอยบีบคอฯ
นิติ 15 เม.ย. 2547 13:11 น. - ID 51187 
711
0
0
18 เมษายน 2547 03:42 น. - comment id 248905
ชอบมากเลยนะ คิดถึงตัวเองมากๆเลยนะ ฮือๆๆๆๆ มา กทม. เมื่อไหร่บอกให้รู้หน่อยเดะ
28 เมษายน 2547 14:05 น. - comment id 256039
อุตส่าห์ส่งมาก็ต้องดูสินะ แต่ก็ดีนะ ไม่ได้ล็อกอินหรอกมาผ่านเมล์น่ะจ้ะ
10 พฤษภาคม 2547 13:33 น. - comment id 265046
ได้อ่านแล้ว แล้วคนที่ไร้สำนึกอย่างผมล่ะ อยากสำนึกได้สักครั้ง สำนึกว่ายังรักกัน สำนึกว่ายังผูกพัน สำนึกว่ายังมั่นคง สำนึกว่ายังรักเธอ...เหมือนเดิม
3 มิถุนายน 2547 18:17 น. - comment id 279494
เราได้อ่านแล้วก็รู้สึกว่าไพเราะทุกกลอนนะ ยังจำกันได้อยู่นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
