สำนึกเก่าเฝ้าถามยามระลึกถึง เมื่อครั้งหนึ่งครั้งนั่นอันฉิบหาย เพียงครั้งเดียวเสียวซานปานตาย แม้กาลย้ายโยกไปใจยังตรม สำนึกนั่น ฉันรู้ ถูก ผิด ชอบ สำนึกนั่น ฉันมีกรอบ กอปรขื่นขม ฉันรู้ร่าง ทางแยก แอกแทรกปม ใจโสมม สวมข้าง เลือกเจ้านาย ไม่ผิดกฎเกณฑ์ใดในโลกหล้า ไม่ผิดฟ้าหรือผิดดินจนสิ้นสาย แต่สำนึกนี่มีรู้สึกดึกในใจวาย รู้สึกคลายกายถูกซ้ำหน่ำคามือ สำนึกนั่นมันทรมานกาลนี้หนัก จิตสำลักทั้งยักษ์เทพเสพสุขถือ มองทางใดใครใครเป็นเช่นกิ้งกือ สำนึกสื่อคือมือใครคอยบีบคอฯ
นิติ 15 เม.ย. 2547 12:39 น. - ID 51186 
555
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
