ฉันเกิดจากกระดาษทราย ในร้ายมายไลท์ ที่ขายของขวัญ มีเพือ่นมากมายมาย บนโต๊ะเดียวกัน เพื่อนๆของฉัน หายไปทีละคน มาถึงคิวฉัน โดนหยิบไปบ้าง เพราะเจ้าของร้าน เอากล่องใส่ฉัน แล้วมีลูกค้า หิ้วฉันไปพลัน ถึงบ้านใหม่ฉัน อันแสนเงียบเหงา ไม่มีถุงเพื่อน มีแต่ถุงพลาสติก แต่ก็เป็นมิตร กันได้ไม่น้อย เราทักทายกัน และไม่กี่วัน ถุงพลาสติกก็หายไป ฉันอยู่คนเดียว รู้สึกเปล่าเปรี่ยว ในตู้อับๆ อยู่มาวันหนึ่ง ได้มีโอกาส ออกนอกตู้บ้าง เธอหยิบฉันมา แล้วเอาเสื้อผ้าเข้ามาใส่ฉัน แล้วอีกไม่นาน เราก็จากกัน เด็กหญิงคนนั้น ทำฉันขาดเป็นเสี่ยง แล้วเธอจับฉัน โยนเข้าถังเขียว ฉันอยู่คนเดียว แล้วโดนทิ้งไป
N_BOoK 13 เม.ย. 2547 20:26 น. - ID 51079 
580
4
0
13 เมษายน 2547 22:02 น. - comment id 246770
น่าสงสารจังอ่ะนะ
13 เมษายน 2547 22:43 น. - comment id 246798
แต่งได้น่ารักจัง และเนื้อเรื่องดีมากเลยค่ะ
14 เมษายน 2547 00:48 น. - comment id 246874
เข้าใจแต่งนะคะ สนุกและก้อสงสารถุงกระดาษ มาทักทายค่ะ ^_______________^
14 เมษายน 2547 17:15 น. - comment id 247093
น่ารักดีคับ..^_^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
