13 เมษายน 2547 19:12 น. - comment id 246707
ณ แดนดินถิ่นใหญ่ในความฝัน กวีดั้นเดินคู่อยู่ไม่ห่าง นกตบปีกหลีกลี้หนีลาร้าง ทะเลว้างเว้งไหลคลื่นใสครวญ
14 เมษายน 2547 06:29 น. - comment id 246916
....สองมือมั่นพลันอุ่นหากมีจิต ...อีกมีสิทธิ์เสรีในแดนฝัน ...ใช่อ้างว้างฤาร้างนานนิรันดร์ ...เพียงสิ้นวันฟ้าใหม่ได้ยินยล
14 เมษายน 2547 13:42 น. - comment id 247013
ภาพความฝันพลันกระจ่างในห้วงจิต สองมือประดิษฐ์บทกลอนเพื่อร่ำขาน หมู่วิหคโผบินสดสวยดูงามตระการ คลื่นซัดซ่านผ่านวารีดุจเสียงเพลง มนุษย์เราแสนปลาบปลื้มยินดีได้ เพราะหัวใจอิสระภาพคล้ายลูกศรแล่น โผบินบินไปไกลในโลกสุดกำลังแรง พอหมดแรงแห่งชีวิตปลิดชีพทันที. แก้วประเสริฐ.
19 เมษายน 2547 20:00 น. - comment id 250067
ตอบขอบคุณคุณแก้วประเสริฐ จะจดจำไว้ค่ะ อรุโณทัย อาภาภัส